Inhoudsopgave

- Één pot nat - commentaar en analyse van de boodschap voor de boeddhisten

(fortesinfide) - In een recente bijdrage op zijn website heeft pastoor Cor Mennen een bijdrage geplaatst, waarin hij de boodschap aan de boeddhisten van dit jaar analyseert. Nadat hij eerst het door de Paus en een moslimleider ondertekende Abu Dhabi-document, waarin o.a. staat dat God de verschillende godsdiensten heeft gewild, duidt als een verklaring die tegen het Katholiek geloof ingaat, gaat hij verder met de analyse dat ook de boodschap van de Romeinse Raad voor Interreligieuze Dialoog van dit jaar ook niet echt binnen het Katholieke gedachtegoed past.

"In het kader van heel deze geesteshouding heeft de Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog een vriendelijke boodschap aan de boeddhisten [7675] gestuurd bij gelegenheid van de viering van het feest van Vedakh/Hanamatsuri. Er is natuurlijk niets tegen vriendelijke boodschappen maar als die boodschappen afbreuk doen aan onze eigen katholieke identiteit, worden ze gevaarlijk. Het thema is “ Boeddhisten en Christenen: Bouwen aan een cultuur van compassie en broederschap [7675]”.. “in onze spirituele zoektocht en met het getuigenis en de dienstbaarheid die we geven aan een gewonde mensheid en een gewonde aarde”. Dan vraag ik: is de katholieke Kerk op spirituele zoektocht? Ik heb altijd gedacht dat zij de door God gegeven gids is voor de spirituele zoektocht van de mensheid. De Kerk plaatst zich hier op hetzelfde niveau als het heidense boeddhisme. Verder wordt er gezegd: “de ware leringen van de religies nodigen ons uit verankerd te blijven in de waarden van de vrede; om de waarden van de wederzijds kennis, menselijke broederschap en gemeenschappelijk leven hoog te houden”. Het gaat hier blijkbaar om een soort gemene deler van alle godsdiensten met een naïef voorbijgaan aan de grote verschillen tussen boeddhisme en christendom en met het oog enkel – en dat ook nog op een naïeve wijze – gericht op “het genereren van concrete initiatieven.... op het pad van de broederschap, vooral met de armsten, en met betrekking tot ons veel mishandelde gemeenschappelijke huis”. Dat “gemeenschappelijke huis” is een geliefd thema van Franciscus. Het is een soort “toren van Babel” waar we samen, met of zonder God, aan kunnen bouwen, door samenwerking tussen godsdiensten, door een soort wereldregering van de VN, door ecologische bekering.

Heel bont maakt het de boodschap als zij prins Siddharta (Boeddha) die op zoek ging naar wijsheid en afstand deed van zijn status als prins en zich hulde in de kleren van een eenvoudige monnik, vergelijkt met Franciscus van Assisi die “zijn mooie kleren verruilde voor de eenvoudige kleding van een bedelaar, omdat hij Jezus wilde volgen.... Hun voorbeeld en dat van hun volgelingen inspireert ons tot een leven van onthechting, waarbij we nadenken over wat het belangrijkste is. Zo kunnen we ons met meer vrijheid inzetten voor een cultuur van compassie en broederschap om het lijden van de mensheid en van de cultuur te verlichten.” Er is een wereld van verschil tussen de onthechting van Boeddha en de onthechting van Franciscus. Het is schandalig die twee op één lijn te zetten. Boeddha gelooft niet in God, gelooft zelfs niet in de zinvolheid van de schepping, en van zijn lichaam. Zij grootste ideaal is ongevoelig te worden voor het materiële wat hem afhoudt van het wezenlijke, dat bestaat in de verlichting, het één worden met het al of met het niets. De onthechting bij Boeddha heeft niet tot doel zich in te zetten “voor een cultuur van compassie en broederschap” maar zich te bevrijden van alle materiële rompslomp, ook het lijden in hem zelf en om hem heen. Het boeddhisme is wezenlijk op het ik gericht, niet op de wereld, niet op de ander. Franciscus daarentegen wil arm worden om zich meer op God en de naaste te kunnen richten. Hij herstelt het huis van God en omarmt de melaatse. Chesterton zegt in zijn boek “ Orthodoxie [7686]” dat de enorme afstand die er ligt tussen boeddhisme en Christendom uitgedrukt ligt in hun beelden. De christelijke heiligen hebben hun ogen open naar God en naar de wereld. De boeddha’s hebben allemaal hun ogen dicht. Ze kijken noch naar God noch naar de wereld. Alleen maar naar zichzelf. Daarom waarschijnlijk zijn de boeddhabeelden in onze heidense post-christelijke wereld zo populair; het draait toch allemaal om ons.

In de visie van paus Franciscus op het gezamenlijke huis waaraan wij moeten werken en waarin ook het “ Global pact over opvoeding [7550]” past voor een “meer open en solidair onderwijs, dat in staat is te luisteren, een constructieve dialoog te voeren en wederzijds begrip te kweken”, moeten alle plooien van verschil tussen godsdiensten worden gladgestreken en moet missie vervangen worden door “constructieve dialoog”.

Het katholieke Christendom met aanspraak op universele waarheid maakt zo langzamerhand plaats voor een Christendom dat met de andere godsdiensten een bepaalde culturele en traditionele versie is van een universele wereldgodsdienst van harmonie en vrede. En bijna niemand lijkt het in de gaten te hebben of..... zijn de meeste bisschoppen het ermee eens?"

Extra opties voor deze alinea

Reageer op deze alinea Deel op social media

Bericht

Één pot nat - commentaar en analyse van de boodschap voor de boeddhisten

16 april 2020

Van 1 tot en met 8 november: Dagelijks een volle aflaat voor de zielen in het vagevuur

30 oktober 2023

Catechismus in 2 jaar - Schema van de uitzendingen

19 oktober 2023

Waarom de milieuvriendelijke apostolische exhortatie van paus Franciscus niet overtuigend klinkt voor de gelovigen

18 oktober 2023

Paus publiceert exhortatie over kleine Thérèse van Lisieux

16 oktober 2023

Paus schrijft exhortatie over Sint Theresia van Lisieux

16 oktober 2023

bekijk overzicht