Inhoudsopgave

- Vastenretraite (7): Een buitengewone bevalling in het graf van het Christus

In het graf van Christus waren vrouwen de "protagonisten van een buitengewone bevalling", zegt p. Michelini. “De begrafenis is Jezus’ sabbat”: dit was het thema van de voorlaatste meditatie van p. Giulio Michelini OFM.

Met Jezus’ graflegging, suggereerde de Franciscaner pater ook « alle gekruisigden ter wereld » daar te leggen, de slachtoffers van de verschrikkelijkste tragedies en onrechtvaardigheden van de voorbije eeuw en vandaag: "het lichaam van mannen en vrouwen zonder begrafenis, verbrand in gaskamers, begraven in de massagraven van goulags, lichamen die verdwijnen op de Middellandse Zee, die teruggevonden worden in de oceaan nadat ze uit vliegtuigen geworpen werden tijdens “vluchten des doods”. Tegenover het mysterie van het lijden, van dood en leven, van het kruis, nodigde p. Michelini uit na te denken over de houding van het “wachten”, zich steunend op de vrouwen uit het Matteüsevangelie, meer bepaald de vrouwen die Jezus’ begrafenis volgden en bij het graf de wacht hielden.

Hij liet opmerken dat Jezus’ begrafenis niet slechts een gebaar is van “vroomheid en medelijden” maar voor de gelovige een waar “gebod”: een diep gewortelde praktijk in de joodse traditie die herinnert aan de begrafenis van Sarah, Mozes en de bannelingen van Nineve. Zo heeft Jezus’ begrafenis “het feit en de realiteit bekrachtigd van de dood van de Messias van God”, een gebaar dat “het einde van alle dingen” bevestigt.

Maar waarom gaan de vrouwen dan naar het graf? Wat kunnen zij doen? Dat vraagt men zich dikwijls af: “wat kan men doen tegenover andermans leed?” Soms kan men alleen “aanwezig zijn”.

Het is geen nutteloos gebaar, zoals bijvoorbeeld de zuster van Mozes aantoont, die het lot van haar kleine broertje van op afstand volgde wanneer het in de Nijl werd achtergelaten, een gebaar dat zijn redding verzekert: “Het doet ons denken aan de vrouwen die van opstand aanwezig zijn bij de dood en begrafenis van de Messias en daarna degenen zullen zijn die het nieuws van Zijn verrijzenis verspreiden”.

De vrouwen waren de « protagonisten van een buitengewone bevalling – symbolisch bekeken – wat blijkt uit het feit dat zij tegenover het graf blijven zitten, een – nieuw - graf uit een rots gehouwen, als “een nieuwe maagdelijke schoot die opengaat om in de herinnering, vooral van vrouwen, het lichaam van de Gekruisigde te ontvangen en te bewaren”, die door de verrijzenis “opnieuw in de wereld geboren wordt”.

De vrouwen "wachten, zoals vrouwen die gaan baren, en alles geven dat zij kunnen geven, al hun lijden": tegenover het graf maken zij op zekere manier de strijd mee tussen leven en dood, en zij herinneren zich “dat in dit graf een confrontatie plaats heeft die de moeder is van iedere strijd”: een wedergeboorte die ook herinnert aan de wedergeboorte van wie “in zonde leeft en daarna tot een nieuw leven komt in Christus”.

De vrouwen "gaan naar het graf, plaats van de doods, en ervaren een geboorte tot leven. Zoals niemand het leven aan zichzelf kan geven en het ontvangt als hij ter wereld komt, zo kan ook niemand zichzelf het leven geven na de dood. De vrouwen die aanwezig zijn bij Jezus’ begrafenis zeggen ons wat men kan doen: wachten”.

Tot slot nodigde p. Michelini uit zich twee vragen te stellen: wat doe ik tegenover het lijden dat ik slechts “van verre kan waarnemen” en dat de mensheid vandaag treft? “Vul ik mijn verwachting met gebed? Of denk ik gewoon dat er niets aan te doen is en neem ik nog meer afstand van dit kruis?”

En ook: hoe sta ik tegenover de dood? “Bang, wanhopig, als een taboe, of heb ik vertrouwen in de God van Jezus Christus die Hem uit de dood deed opstaan?”.

Vert. Maranatha-gemeenschap
Bron: zenit.org

Andere samenvattingen uit de Vastenretraite voor de Paus en leden van de Romeinse Curie in Ariccia (5 - 10 maart 2017):

Interview met P. Michelini ofm, die de Vastenretraite 2017 van de Paus en Curie zal leiden [n:3796]
Vastenretraite (1): Stilte, zalving en twee liefdes [n:3814]
Vastenretraite (2): Hoe Jezus omgaat met angst en Gods wil [n:3815]
Vastenretraite (3): Het laatste avondmaal en onze maaltijden [n:3816]
Vastenretraite (4): Judas doet onszelf kennen [n:3817]
Vastenretraite (5): de vrouw van Pilatus [n:3818]
Vastenretraite (6): Jezus, onbegrepen, op het kruis [n:3820]
Vastenretraite (7): Een buitengewone bevalling in het graf van het Christus [n:3824]
Vastenretraite (8): de vertroosting van de verrezen Christus die naderbij komt [n:3822]
Vastenretraite (9): Paus Franciscus, God geeft aan ieder het (goede) woord [n:3821]

Extra opties voor deze alinea

Reageer op deze alinea Deel op social media

Bericht

Vastenretraite (7): Een buitengewone bevalling in het graf van het Christus

14 maart 2017

Van 1 tot en met 8 november: Dagelijks een volle aflaat voor de zielen in het vagevuur

30 oktober 2023

Catechismus in 2 jaar - Schema van de uitzendingen

19 oktober 2023

Waarom de milieuvriendelijke apostolische exhortatie van paus Franciscus niet overtuigend klinkt voor de gelovigen

18 oktober 2023

Paus publiceert exhortatie over kleine Thérèse van Lisieux

16 oktober 2023

Paus schrijft exhortatie over Sint Theresia van Lisieux

16 oktober 2023

bekijk overzicht