Deze site met de Bijbel, Catechismus en tal van andere kerkelijke documenten is volledig een leken-initiatief met goedkeuring van de Kerk, maar zonder enige financiële ondersteuning van die kant. En toch brengen we gratis wat de Kerk zegt over de heilsboodschap van Jezus Christus, de Zoon van God.
De kerkelijke documenten, vaak uit het Vaticaan, worden veelal vertaald en geplaatst op de site. Thema’s – verwijzingen naar samenhangende teksten – en Berichten worden geredigeerd. En de onderliggende techniek wordt geprogrammeerd. Allemaal vrijwilligerswerk dus!
Maar de servers, techniek etc., nodig om dit alles bij u te brengen, kost ca. €6.500 per jaar!
Helpt u mee de kosten van de website te dekken waardoor de site dit verdere jaar voor u beschikbaar zal zijn?
Een fiscaal aftrekbare (periodieke) gift is een mooie mogelijkheid.
Orthodoxen vragen vergiffenis aan de Grieks katholieke Kerk van Oekraïne
Inhoudsopgave
- Orthodoxen vragen vergiffenis aan de Grieks katholieke Kerk van Oekraïne
"Wij vragen hen nederig vergiffenis voor alle onrechtvaardigheden waarvan zij onder het gezag van de Orthodoxe Kerk het slachtoffer waren en buigen ons voor de martelaren van deze Grieks katholieke Kerk van Oekraïne”, verklaart een forum van orthodoxe personaliteiten – momenteel 18 – in een Verklaring met als titel: “Het is dringend nodig dat de orthodoxe christenen de verschrikkelijke waarheid van 10 maart 1946 erkennen”.
Het document werd in meerdere talen verspreid ter gelegenheid van de 70e verjaardag van de pseudo-synode van Lviv, van 10 maart 1946, en door één van de ondertekenaars, Antoine Arjakovsky, auteur van "Wat is de Orthodoxie?" aan Zenit meegedeeld. Hij is onderzoeksdirecteur van het Collège des Bernardins in Parijs en emeritus directeur van het Instituut voor Oecumenische Studies in Lviv, Oekraïne.
“Op deze gedenkdag van 10 maart 1946 en op de vooravond van 13 maart 2016, zondag van de Grote Vergeving, volgens de orthodoxe liturgische kalender, verzekeren wij de Grieks katholieke Kerk van onze solidariteit, ons gebed voor de onschuldige slachtoffers van deze Kerk, die door de Sovjetregering werden gevangen genomen, gefolterd, gedeporteerd en vermoord met medeplichtigheid van het patriarchaat van Moskou”, verklaart het forum.
Onder de medeondertekenaars bevinden zich onder meer de priesters Georges Kovalenko, André Doudtchenko, Michael Plekon, Christophe Levalois, André Louth, de dichteres en Russische universitaire Olga Sedakova, historicus Antoine Arjakovsky, de filosofen Bertrand Vergely en Constantin Sigov, de voorzitter van Acer-Mjo Cyrille Sollogoub, de Amerikaanse schrijver Jim Forest, de universitair Daniel Struve.
De film (Russische versie met Engelse ondertiteling) van Antoine Arjakovski legt de geschiedenis van de pseudo-synode van 10 maart 1976 uit.
Bovendien, drukt metropoliet Hilarion van Volokolams van het patriarchaat van Moskou, in L’Osservatore Romano van 4 maart de wens uit van “gezamenlijke inspanningen van orthodoxen en Grieks katholieken” om de “historische vijandelijkheden” te overbruggen.
Op de vooravond van deze verjaardag is de Grieks katholieke synode van Oekraïne in Rome samengekomen [n:3502] en heeft Paus Franciscus deze Kerk toegesproken in een boodschap [6231] waarin hij zijn “diepe dankbaarheid” uit en eer betoont aan de martelaren.
VERKLARING
Het is dringend nodig dat de orthodoxe christenen de verschrikkelijke waarheid van 10 maart 1946 erkennen
Op 10 maart 1946, heeft de Russisch Orthodoxe Kerk de Grieks katholieke Kerk van Oekraïne in Lviv, onder druk van de Sovjetmacht met dwang geïntegreerd. Op het ogenblik dat de deelnemers aan de synode op 8 en 9 maart stemden voor de “hereniging” van hun Kerk met het patriarchaat van Moskou, bevonden alle Grieks katholieke bisschoppen zich achter slot in de gevangenis. De 216 priesters en 19 leken die door de NKVD, voorloper van de KGB, in de kathedraal van de Heilige Joris in Lviv waren bijeen gebracht, waren overgeleverd aan de willekeur van een “initiatief” onder leiding van twee orthodoxe bisschoppen, Antony Pelvetsky en Myhailo Melnyk en een orthodoxe priester, Gavril Kostelnyk. Uit de archieven blijkt dat Stalin zelf besliste dat deze Grieks katholieke Kerk van Oekraïne in februari 1945 zou geëlimineerd worden, twaalf dagen na de Conferentie van Jalta in aanwezigheid van Winston Churchill en Franklin D. Roosevelt.
Ernstige historici en theologen hebben niet de geringste twijfel over het feit dat de synode van Lviv van 8-10 maart 1946 van de Grieks katholieke Kerk van Oekraïne slechts schijn was. Bohdan Bociurkiw, professor in geschiedenis aan de universiteit van Carleton in Ottawa, schreef hierover een nooit tegengesproken summa. Bohdan Bociurkiw, The.. Bohdan Bociurkiw, The Ukrainian Greek Catholic Church and the Soviet State (1939-1950), Canadian Institute of Ukranian Study Press, 1996 ; cf ook B. Bociurkiw, "Le synode de Lviv", Istina, XXXIV, n°3-4, 1989. Paus Benedictus XVI sprak in 2006 over een “pseudo-synode” die “ernstig schade heeft toegebracht aan de eenheid binnen de Kerk”. Aan Grootaartsbisschop Kardinal Lubomyr Husar, Grootaartsbisschop van Kiev en Galicië [[6233]] Ook Nicolas Lossky, Frans orthodox theoloog, lid van het patriarchaat van Moskou, heeft erkend dat het om een schijnsynode ging. Commission mixte de dialogue.. Commission mixte de dialogue théologique entre catholiques et orthodoxes, Catholiques et orthodoxes: les enjeux de l’uniatisme : Dans le sillage de Balamand, Paris, Bayard, 2014. Omwille van haar opheffing in 1946, tot 1989, werd de Grieks katholieke Kerk, die in Oekraïne meer dan 5 miljoen leden telt, de facto het grootste slachtoffer maar ook de grootste oppositiekracht tegen het Sovjetregime binnen de grenzen van de URSS. Antoine Arjakovsky, En.. Antoine Arjakovsky, En attendant le concile de l’Eglise Orthodoxe, Paris, Cerf, 2013.
Wij doen tevens een oproep tot de huidige orthodoxe autoriteiten in Rusland, Oekraïne en elders, om de ongeldigheid te erkennen van de tragische beslissingen van het concilie van Lviv.
De Russisch orthodoxe Kerk kan in haar geheel niet verantwoordelijk geacht worden voor de beslissingen van de kerkelijke autoriteiten die door de NKVD-KGB gemanipuleerd of geterroriseerd waren. Terwijl wij, orthodoxe christenen, ons 70 jaar na de gebeurtenissen, wel verantwoordelijk voelen voor het schuldig stilzwijgen rond de vernietiging van deze Kerk door het Sovjetregime met participatie van het patriarchaat van Moskou. Wij weten dat miljoenen orthodoxe christenen overal ter wereld de antigodsdienstige vervolgingen van de Sovjetregering en van Josef Djougachvili in het bijzonder, veroordelen.
Op deze gedenkdag van 10 maart 1946 en op de vooravond van 13 maart 2016, zondag van de Grote Vergeving volgens de orthodoxe liturgische kalender, verzekeren wij de Grieks katholieke Kerk van onze solidariteit, ons gebed voor de onschuldige slachtoffers van deze Kerk, die door de Sovjetregering werden gevangen genomen, gefolterd, gedeporteerd en vermoord met medeplichtigheid van het patriarchaat van Moskou.
Wij vragen hen nederig vergiffenis voor alle onrechtvaardigheden waarvan zij onder het gezag van de Orthodoxe Kerk het slachtoffer waren en buigen ons voor de martelaren van deze Grieks katholieke Kerk van Oekraïne.
Om RK Documenten te kunnen verbeteren is uw reactie zeer waardevol. Heeft u aanmerkingen of suggesties voor verbeteringen of bent u een fout tegen gekomen? Laat het ons weten.
Naar de oude site