Kardinaal Müller: "Encycliek van Paus Franciscus over ecologie, een heel nieuwe dynamiek"
Inhoudsopgave
- Kardinaal Müller: "Encycliek van Paus Franciscus over ecologie, een heel nieuwe dynamiek"
In zijn encycliek " Laudato Si, de zorg voor het gemeenschappelijke huis [5000]”, ontvouwt Paus Franciscus “zijn eigen perspectief en verleent zo een heel nieuwe dynamiek aan het proces tot sensibilisatie voor de ecologie”, zegt de prefect in de leesgids voor de encycliek, gepubliceerd door de uitgever Parole et Silence/Collège des Bernardins.
Aan alle mensen van goede wil
Volgens kard. Müller is het hoofdthema van de encycliek “de verantwoordelijkheid van alle mensen voor de aarde, gezien als ons ‘gemeenschappelijk huis’”: “Alle bewoners van de aarde moeten in de huidige ecologische crisis die de toekomst van de mensheid op onze planeet op het spel zet, zorg dragen voor de grote en mooie woonplaats waar God, Schepper en Vader, aan ieder een plaats en thuis gegeven heeft”.
“Met deze encycliek richt Paus Franciscus zich tot alle mensen van goede wil. Hij nodigt hen allen uit tot een vriendschappelijke dialoog over de ecologische en sociale crisis die ons gemeenschappelijk huis bedreigt en hij vraagt een gezamenlijke weg te gaan om deze uitdaging voor de wereld te beantwoorden”, zegt hij nog.
“Het gaat niet om theoretische overwegingen met enkele praktische doelstellingen. De Paus wil niet slechts een verbetering van details maar een fundamentele bekering ten overstaan van de kritische achteruitgang van de algemene toestand, die geen ontwijkende houding meer toelaat”: de ecologische wending “moet universeel zijn” en “alle mensen, alle sociale groeperingen en alle religieuze gemeenschappen” raken.
In continuïteit met het Leergezag maar uniek
Paus Franciscus staat in continuïteit met het Leergezag, benadrukt de kardinaal: “Reeds Johannes XXIII richtte zich in zijn encycliek Pacem in Terris [53] met zijn engagement voor de vrede tot de katholieke wereld, maar ook “tot alle mensen van goede wil”. Paulus VI nam de dramatische toestand van het milieu expliciet in overweging en sprak over de noodzaak van een radicale bekering. Van Johannes Paulus II is de uitdrukking “ecologie van de mens” om de innerlijke eenheid van de mens in de wereld op de voorgrond te zetten als een natuurlijk en belichaamd wezen en tegelijk moreel en spiritueel. Paus Franciscus uiteindelijk, verwijst dikwijls naar zijn voorganger en vooral naar de toespraak voor de Bundestag [4300] op 22 september 2011, waar Paus Benedictus XVI de vinger legde op de wonde van de huidige crisis: zich afkeren van de weg waarop de mensheid zichzelf vernietigt, is maar mogelijk wanneer natuur en mens niet meer gebruikt worden om hun economische nut en het denken niet meer gemanipuleerd wordt door de politiek en de media”.
“Maar de verwijzing naar de traditie van het Leergezag der Pausen belet niet dat Paus Franciscus zijn eigen perspectief ontvouwt en zo een heel nieuwe dynamiek geeft aan het proces van sensibilisatie voor de ecologie”, benadrukt hij: “De dagelijkse ervaring van Paus Franciscus in zijn Argentijnse vaderland speelt eveneens een rol. De sfeer in het grote Latijns Amerikaanse continent laat zich voelen.”
De heel nieuwe dynamiek wordt gegeven door “twee van de fundamentele doestellingen van dit pontificaat: zorg voor de aarde als gemeenschappelijk huis van alle mensen en liefde voor de armen, opdat de indeling van de wereld in enerzijds machtige centra en anderzijds vergeten existentiële en sociale periferieën kan overbrugd worden”.
Totale koersverandering
De Paus pleit voor "een fundamentele heroriëntering van onze kijk op de wereld” en “een totale koersverandering van de mensheid”: “een ernstig debat en zonder vooroordelen tussen alle betrokken partijen” is nodig “om samen een levensvatbare oplossing te vinden”, legt kardinaal Müller uit.
De mensheid moet tot “bewustwording van de gemeenschappelijke oorsprong uit God, onze Schepper en Vader, komen en tot solidariteit als broeders en zusters in Gods schepping … De levensstijl die toekomst heeft, is niet die van consumptie en genot, maar van dankbaarheid en sereen vertrouwen op God. Een nieuwe stijl in het leven van alledag, maar ook de edelmoedige beweging van nederigheid tegenover God, van vertrouwelijke intimiteit ten opzichte van elkaar en vooral de werkelijke identificatie van Christus met de armen”. Dat is de weg van de ecologische bekering.
"Wanneer de Heilige Vader over ecologische bekering spreekt ( nr. 216 [5000|216]), gaat het om de beschikbaarheid in de ontmoeting met Christus om alle nodige consequenties te trekken voor de relatie met de mens en het milieu” en meer bepaald “de eigen mannelijke en vrouwelijke belichaming te aanvaarden als gave van God en weerspiegeling van Zijn goedheid”.
Volgens de kardinaal, “bereikt de ontwikkeling van de gedachtegang van de encycliek haar hoogtepunt wanneer de Heilige Vader het mysterie van de Eucharistie uiteenzet, verwijzend naar de dag des Heren, de zondag, als dag van transformatie en heil voor heel de schepping in het getransfigureerde Lichaam van de verrezen Christus: “De Eucharistie verenigt hemel en aarde, omvat en doordringt al het geschapene” ( nr. 237 [5000|237]).
“In Maria, zo besluit hij, van wie de Zoon van God de Vader door de werking van de Heilige Geest de menselijke natuur heeft aangenomen, kennen wij de schoonheid van de roeping van de mens, van de verlossing en voltooiing in ziel en lichaam. In de Moeder van Jezus, “vol van genade” (Lc. 1, 28) [[b:Lc. 1, 28]], vatten wij het doel van de schepping in de komst van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. (Openb. 21, 1) [[b:Openb. 21, 1]]
Om RK Documenten te kunnen verbeteren is uw reactie zeer waardevol. Heeft u aanmerkingen of suggesties voor verbeteringen of bent u een fout tegen gekomen? Laat het ons weten.
Naar de oude site