Inhoudsopgave

- Nederlandse samenvatting van de Encycliek "Lumen Fidei"

Samenvatting van de inleiding

De Encycliek [4200] start met wat in de antieke wereld gezegd werd over geloof en gaat dan direct over naar wat onze cultuur van geloof vindt: dat het iets is voor de blinden, voor hen die gedreven worden door emotie. Maar tegelijk is onze cultuur ook aan het ontdekken dat rede alleen niet voldoende is. Er bestaat onduidelijkheid over wat goed en wat kwaad is, wat juist en verkeerd is. Geloof in Jezus en Hem liefhebben geeft ons een nieuwe kijk op de wereld.

Samenvatting van hoofdstuk 1

Hoofdstuk 1 gaat in op de historie van de verlossing – het verhaal van Gods volk – om geloof te zien doorheen de geschiedenis. Het begint bij Abraham, die door Paulus vaak aangehaald wordt en wordt gebruikt als een voorbeeld in het Nieuwe Testament. Let op hoe God spreekt tot en handelt met Abraham als in een relatie, niet als een god die ver weg is. Ons geloof in Hem vraagt ons een stap voorwaarts te doen, om op weg te gaan met Hem, net zoals Abraham. De geschiedenis van Israël wijst op de bekoring van de afgoderij – om te aanbidden hetgeen we zelf met ons handen hebben gemaakt. Tenslotte vindt echter het verhaal van het geloof zijn hoogtepunt in Jezus. Hij is de vervulling van al de beloften van God en tegelijk toont het ons waarom wij op Hem kunnen vertrouwen – Hij stierf voor ons! Omdat Hij in onze realiteit is gekomen, kunnen we deze realiteit pas werkelijk zien zoals deze is. God is niet iets buiten ons: Hij is iemand die in het “hier” en “nu” actief is.

Samenvatting van hoofdstuk 2

Hoofdstuk 2 probeert duidelijkheid te geven over de verhouding tussen geloof en diverse andere aspecten – rede, liefde, waarheid en theologie. Lumen Fidei [4200] geeft aan dat waarheid noodzakelijk is voor geloof zodat het een vaste bodem blijft houden. Geloof is geworteld in de realiteit wanneer het gegrondvest is op waarheid. Eveneens ook onze liefde voor God moet uitgaan van deze waarheid, want anders wordt het net zo vluchtig als emoties zijn. Liefde moet gepaard gaan met geloof, zodat de waarheid niet kil en onpersoonlijk wordt.

Onze cultuur geloofd vaak dat waarheid, die voor iedereen bedoeld is, in de grond eigenlijk een soort dictator is. Maar, waarheid voor iedereen van het algemeen goede voor iedereen aantonen en wanneer het gedaan wordt in liefde kan het persoonlijk worden voor ieder individueel.

Uiteindelijk, waarheid in het Katholiek geloof is er voor iedereen; we bezitten niet de waarheid. Wanneer we meer bezeten worden door de waarheid, groeien wij in nederigheid en in de kennis van het geloof. Door de kennis en de nederigheid op te pakken, zijn we meer in staat om deze waarheid te delen met anderen die er naar op zoek zijn. Een waarheid dat ten volle zal brengen waar ze uiteindelijk naar op zoek zijn.

Samenvatting van hoofdstuk 3

Uiteindelijk worden geloof en waarheid ontvangen in de gemeenschap. Door de aard van ons leven zijn we gedwongen om geloof te hebben in wat anderen ons als waarheid geven – vanaf onze naam tot aan onze taal. Hetzelfde geldt ook voor het christelijk geloof dat van generatie op generatie doorgegeven wordt. We accepteren het als geloof in de gemeenschap en in de gemeenschap van de Kerk.

Vooral de Sacramenten maken het ons mogelijk om het geloof te ervaren. We worden ontvangen in de gemeenschap van de Kerk door de Doop en ontmoeten de liefde en de gave van Jezus in de Eucharistie. In de Eucharistie ervaren we de gave van God uit het verleden wanneer we uitzien naar de toekomst van ons eeuwige thuis. In aanvulling op de Sacramenten geven het “Onze Vader” en de Tien Geboden [688] een nieuwe visie en een nieuwe weg om te leven in de eenheid met onze gemeenschap. Deze gemeenschap blijft een eenheid door de apostolische traditie en de apostolische successie die een waarborg is voor de waarheid en die ons toestaat ons geloof door te geven. Gelovigen moeten alles geloven dat de Kerk ons leert, anders dreigen ze de eenheid te verliezen.

Samenvatting van hoofdstuk 4

In het laatste hoofdstuk toont Lumen Fidei [4200] ons hoe geloof in de maatschappij verankerd moet zijn. Geloof is nodig als basis voor onze maatschappij, huwelijk en gezin. In het huwelijk hebben man en vrouw het geloof als gemeenschappelijk goed en een hoop die hun overstijgt. In dit geloof en deze liefde geven zij een voorbeeld van geloof en een plaats waar geloof groeit wanneer de kinderen hun vertrouwen stellen in hun ouders.

Dit fundament van het gezin helpt andere relaties ook. Man en vrouw kunnen geen ware band hebben zonder een gemeenschappelijke vader. Geloof in God geeft hun dit gemeenschappelijk geloof opdat maatschappijen kunnen voortbestaan. Het geeft ook waardigheid aan de menselijke persoon hetgeen in onze huidige tijd evenzeeer van belang is.

Geloof geeft ook krijgt bij lijden. Geloof geeft geen antwoord op iedere vraag, maar geeft een lamp om te helpen zoeken in de duisternis en de aanwezigheid van God is met ons persoonlijk in ons lijden.

Aan het eind vervult geloof ons ons met vreugde. Zoals Maria het ontvangen Jezus in haar schoot met vreugde heeft geaccepteerd, zo moeten we ook haar voorbeeld volgen. Het teken dat ons geloof leeft moet een vreugde zijn in Jezus.

Bron: Focus.blog

Extra opties voor deze alinea

Reageer op deze alinea Deel op social media

Bericht

Nederlandse samenvatting van de Encycliek "Lumen Fidei"

6 juli 2013

Van 1 tot en met 8 november: Dagelijks een volle aflaat voor de zielen in het vagevuur

30 oktober 2023

Catechismus in 2 jaar - Schema van de uitzendingen

19 oktober 2023

Waarom de milieuvriendelijke apostolische exhortatie van paus Franciscus niet overtuigend klinkt voor de gelovigen

18 oktober 2023

Paus publiceert exhortatie over kleine Thérèse van Lisieux

16 oktober 2023

Paus schrijft exhortatie over Sint Theresia van Lisieux

16 oktober 2023

bekijk overzicht