Inhoudsopgave

- Paus: Wie zich in zichzelf opsluit, is geen Christen

Tijdens de audiëntie van 24 april [4939] sprak paus Franciscus over de wederkomst van Christus en het Laatste Oordeel.

In het credo belijden wij dat Jezus zal wederkomen in heerlijkheid om te oordelen levenden en doden. De geschiedenis van de mensen begon met de schepping van man en vrouw naar Gods beeld en gelijkenis en eindigt met het Laatste Oordeel. Dikwijls vergeten wij deze beide polen van de geschiedenis; vooral het geloof in de terugkeer van Christus en het Laatste Oordeel is nogal vaag. Vandaag wil ik stilstaan bij drie teksten uit Jezus' redevoering over het einde der tijden in het evangelie van Matteüs.

Tussen de eerste en de laatste komst van Christus ligt de 'onmiddellijke tijd'; het is de tijd waarin wij leven. In die context plaatsen we de parabel van de tien maagden (Mt. 25, 1-13) [b:Mt. 25, 1-13]. Tien bruidsmeisjes wachten op de Bruidegom, maar deze laat op zich wachten. De meisjes vallen in slaap. Midden in de nacht komt het bericht dat de Bruidegom toch komt. Allen bereiden zich voor op de ontvangst.

De vijf verstandige maagden hadden olie meegenomen voor hun lamp; de vijf domme hadden wel lampen bij zich maar geen olie. Als de Bruidegom arriveert, zijn zij op zoek naar olie voor hun lampen. Dan keren de domme bruidsmeisjes terug; zij vinden echter de deur gesloten waarachter bruiloft wordt gevierd. Hun aanhoudend kloppen blijkt vergeefs: zij zijn te laat. De Bruidegom antwoordt: ik ken u niet.

De Bruidegom is de Heer en de tijd van wachten op zijn komst is de tijd die Hij ons allen geeft om met barmhartigheid en geduld te wachten op zijn laatste komst; het is een tijd van waakzaamheid, een tijd waarin wij de lampen van geloof, hoop en liefde brandend moeten houden; het is een tijd van leven in overeenstemming met God. Van ons wordt gevraagd klaar te zijn voor deze ontmoeting. Dat betekent: ons geloof levend houden met gebed en sacramenten; waakzaam zijn, dus niet in slaap vallen en God niet te vergeten. Het leven van een in slaap gevallen christen is geen gelukkig leven maar een triest. De christen dient gelukkig te zijn en zich de vreugde van Jezus eigen te maken.

De parabel van de talenten doet ons nadenken over de relatie tussen ons omgaan met de van God ontvangen gaven en zijn terugkeer, als Hij ons zal vragen naar het gebruik van de gaven (Mt. 25, 14-30) [b:Mt. 25, 14-30]. De vertrekkende Heer vertrouwt iedere dienaar enkele talenten toe om tijdens zijn afwezigheid goed te gebruiken. De eerste krijgt vijf talenten, de tweede twee en een derde één. Tijdens zijn afwezigheid vermeerderen de eerste twee dienaren de gekregen talenten, terwijl de derde zijn talent in de grond begraaft om het intact te kunnen teruggeven.

Bij zijn terugkeer oordeelt de Heer over de werkzaamheden. Hij prijst de eerste twee dienaren. De derde wordt echter buiten geworpen omdat hij zijn talent uit angst had verborgen en hij zich in zichzelf had opgesloten. Een christen die zich in zichzelf opsluit en alles verbergt wat de Heer hem gegeven heeft is eigenlijk geen Christen! Hij is een christen die God niet dankt voor al wat Hij aan hem gaf! Dit betekent dat de tijd van wachten op de terugkeer van de Heer tijd is om gebruik te maken van Gods gaven, niet voor onszelf, maar voor Hem, voor de Kerk, voor de ander; de tijd waarin we steeds moeten proberen het goede te doen groeien in de wereld.

Tot slot de passage van het Laatste Oordeel. Deze beschrijft de tweede komst van de Heer, als Hij alle mensen zal oordelen, levenden en doden (Mt. 25, 31-46) [b:Mt. 25, 31-46]. De evangelist gebruikt het beeld van de herder die de schapen scheidt van de bokken. Aan de rechterhand worden allen geplaatst die handelden volgens Gods wil door hun naasten bij te staan: de hongerige, de dorstige, de vreemdeling, de naakte, de zieke, de gevangene. Aan de linkerhand komen allen terecht die hun naaste niet hielpen. God beoordeelt ons op hoe we van Hem hielden in onze broeders, vooral de zwaksten en meest behoeftigen onder hen.

Natuurlijk moeten we steeds bedenken dat wij worden gered door Gods liefde; alleen kunnen wij niets. Het geloof is allereerst een gave die wij hebben ontvangen. Maar om vrucht te dragen vraagt Gods genade steeds om voor Hem open te staan en om ons vrije en concrete antwoord. Christus brengt ons Gods reddende barmhartigheid. Wij dienen ons aan Hem toe te vertrouwen om de gave van zijn liefde te laten corresponderen met een goed leven bezield door geloof en liefde.

Bron: Katholiek Nieuwsblad
Samenvatting: Sef Adams

Extra opties voor deze alinea

Reageer op deze alinea Deel op social media

Bericht

Paus: Wie zich in zichzelf opsluit, is geen Christen

3 mei 2013

Van 1 tot en met 8 november: Dagelijks een volle aflaat voor de zielen in het vagevuur

30 oktober 2023

Catechismus in 2 jaar - Schema van de uitzendingen

19 oktober 2023

Waarom de milieuvriendelijke apostolische exhortatie van paus Franciscus niet overtuigend klinkt voor de gelovigen

18 oktober 2023

Paus publiceert exhortatie over kleine Thérèse van Lisieux

16 oktober 2023

Paus schrijft exhortatie over Sint Theresia van Lisieux

16 oktober 2023

bekijk overzicht