De heilige Bernardinus van Siena heeft in de 15e eeuw als eerste voor dit feest geijverd. Door hem is ook het gebruik ingevoerd om de Heilige Naam van Jezus voor te stellen als een monogram van drie beginletters IHS, in het midden van een stralenkrans. Deze devotie verspreidde zich snel in Italië en vond een ijverig propagandist in de persoon van de heilige Jan van Capistrano, evenals de heilige Bernardinus van de orde der Minderbroeders. De Heilige Stoel hechtte zijn plechtige goedkeuring aan deze hulde van de Naam van de Heiland der mensen en in de eerste jaren van de 16e eeuw schonk paus Clemens VII op herhaald verzoek aan de orde van Sint Franciscus het voorrecht om de zoete Naam van Jezus met een eigen feest te vieren.

In het jaar 1721 besloot paus Innocentius XIII dit feest in de gehele Kerk te vieren en stelde de datum daartoe vast op de tweede zondag na Driekoningen, de zondag van de bruiloft van Kana. Op de dag van het huwelijk gaat namelijk de naam van de Bruidegom (Jezus) over op de Bruid (de Kerk), als teken dat zij voortaan aan Hem toebehoort. Bij de invoering van het feest van de heilige Familie is het feest van Zijn verheven Naam verplaatst naar de zondag zo kort mogelijk na de dag waarop Jezus Zijn Naam gekregen heeft, dat is 8 dagen na Zijn geboorte (meestal op 2 januari).

Teksten en verwijzingen naar het feest van de Naam van Jezus

• 08-12-1967: H. Paus Paulus VI - Boodschap Wereldvredesdag 1968 [1342|5] (Wereldvredesdag verplaatst niet het liturgische feest van de Naam van Jezus)
• 16-01-1886: Congregatie voor de Aflaten en de HH. Relieken, Decreet over de Litanie van de Allerheiligste Naam van Jezus Sanctissimum Iesu Nomen [5818]

De Litanie