Pauselijke ceremonie waaronder de heiligverklaring van 4 zaligen

Beminde broeders en zusters:

Vandaag worden er vier nieuwe heiligen voorgesteld ter verering door de universele Kerk: Rafael Guízar y Valencia, Felipe Smaldone, Rosa Venerini en Theodora Guérin. Hun namen zullen voor altijd worden herinnerd. Daarentegen komt de "rijke jongeling", over wie het zojuist verkondigde Evangelie (Mc. 10, 17-30) [b:Mc. 10, 17-30] spreekt, meteen voor de geest. Deze jongeman is anoniem gebleven; als hij positief had gereageerd op de uitnodiging van Jezus, zou hij zijn volgeling zijn geworden en zouden de evangelisten waarschijnlijk zijn naam hebben opgetekend. Dit feit laat ons onmiddellijk een glimp opvangen van het thema van de liturgie van het Woord deze zondag: als de mens zijn zekerheid stelt in de rijkdommen van deze wereld, bereikt hij niet de volle zin van het leven en de ware vreugde. Als hij daarentegen, vertrouwend op Gods woord, afstand doet van zichzelf en zijn goederen om het koninkrijk der hemelen, verliest hij ogenschijnlijk veel, maar in werkelijkheid wint hij alles.

De heilige is precies die man, die vrouw die, door met vreugde en vrijgevigheid gehoor te geven aan de Christus' oproep, alles achterlaat om Hem te volgen. Net als Petrus en de andere apostelen, net als de heilige Theresia van Jezus, die we vandaag gedenken, en net als talloze andere vrienden van God, hebben ook de nieuwe heiligen deze evangelische weg afgelegd die veeleisend is maar het hart vervult, en zij ontvingen "het honderdvoudige" reeds in het aardse leven, samen met beproevingen en vervolgingen, en vervolgens het eeuwig leven.

Daarom kan Jezus werkelijk een gelukkig bestaan en het eeuwig leven garanderen, maar langs een andere weg dan die van de rijke jongeman, namelijk niet door een goed werk, een vervulling van de wet, maar door het koninkrijk van God te verkiezen als "kostbare parel" waarvoor het waard is alles wat men bezit te verkopen. (Mt. 13, 45-46) [[b:Mt. 13, 45-46]] De rijke jongeman slaagt er niet in deze stap te zetten. Ondanks dat hij de liefdevolle blik van Jezus waardig is geworden (Mc. 10, 21) [[b:Mc. 10, 21]], kon zijn hart zich niet losmaken van de vele bezittingen die hij bezat.

Daarom leert Jezus dit aan de leerlingen: "Hoe moeilijk is het voor degenen die geld hebben het Koninkrijk Gods binnen te gaan!" (Mc. 10, 23) [b:Mc. 10, 23]. Aardse rijkdommen bezitten en bezetten de geest en het hart. Jezus zegt niet dat deze slecht zijn, maar dat ze van God verwijderen als ze, om zo te zeggen, niet worden "geïnvesteerd" in het koninkrijk der hemelen, dat wil zeggen, als ze niet worden gebruikt om de armen te helpen.

Dit begrijpen is de vrucht van de wijsheid waarover de eerste lezing spreekt. Deze wijsheid – zo luidt het – is waardevoller dan zilver en goud, zelfs meer dan schoonheid, gezondheid en het licht zelf, "want de glans die zij uitstraalt dooft nimmer" (Wijsh. 7, 10) [b:Wijsh. 7, 10]. Uiteraard wordt deze wijsheid niet alleen teruggebracht tot de intellectuele dimensie. Ze is veel meer; ze is "wijsheid van het hart", zoals Psalm 90 (Ps. 90, 12) [b:Ps. 90, 12] ze noemt. Ze is een geschenk van omhoog (Jac. 3, 17) [[b:Jac. 3, 17]], van God, en wordt verkregen met gebed. (Wijsh. 7, 7) [[b:Wijsh. 7, 7]]

Deze wijsheid is inderdaad niet ver van de mens gebleven, ze is dicht bij het hart gekomen (Deut. 30, 14) [[b:Deut. 30, 14]], door vorm aan te nemen in de wet van het eerste verbond dat door Mozes tussen God en Israël is gesloten. De Decaloog bevat de wijsheid van God. Daarom bevestigt Jezus in het Evangelie dat om "het leven binnen te gaan" het noodzakelijk is om de geboden te onderhouden. (Mc. 10, 19) [[b:Mc. 10, 19]] Dat is noodzakelijk, maar niet voldoende want, zoals de heilige Paulus zegt, het heil komt niet uit de wet maar uit genade. En de heilige Johannes herinnert eraan dat de wet door Mozes werd gegeven, terwijl de genade en de waarheid door Jezus Christus zijn gekomen. (Joh. 1, 17) [[b:Joh. 1, 17]]

Om de verlossing te bereiken is het daarom noodzakelijk om zich in geloof open te stellen voor de genade van Christus, die echter een veeleisende voorwaarde stelt aan degenen die zich tot Hem wenden: "Kom en volg mij" (Mc. 10, 21) [b:Mc. 10, 21]. De heiligen hebben de nederigheid en de moed gehad om "ja" te antwoorden en hebben alles opgegeven om zijn vrienden te worden. Dat is wat de vier nieuwe heiligen deden, die we vandaag in het bijzonder vereren.

In hen vinden we de ervaring van Petrus gerealiseerd: "Wij hebben alles prijsgegeven om U te volgen" (Mc. 10, 28) [b:Mc. 10, 28]. Hun enige schat is in de hemel: het is God.

Heilige Rafael Guízar y Valencia
Het Evangelie dat we hebben beluisterd, helpt ons de persoon van heilige Rafael Guízar y Valencia, bisschop van Veracruz in de geliefde Mexicaanse natie, te begrijpen als een voorbeeld van hen die alles hebben achtergelaten om "Jezus te volgen". Deze heilige was trouw aan het goddelijk woord, "levend en krachtig", dat doordringt tot het raakpunt van ziel en geest. (Hebr. 4, 12) [[b:Hebr. 4, 12]] In navolging van de arme Christus, ontdeed hij zich van zijn goederen en nam nooit geschenken van de machtigen aan, of hij gaf ze meteen weg. Hiervoor ontving hij "het honderdvoudige" en kon zo de armen helpen, zelfs te midden van ononderbroken "vervolgingen". (Mc. 10, 30) [[b:Mc. 10, 30]] Zijn naastenliefde beleefd in een heldhaftige graad leidde ertoe dat hij de "Bisschop van de armen" werd genoemd.

In zijn priesterlijke en later bisschoppelijke bediening was hij een onvermoeibare prediker van volkmissies, toen de meest geschikte manier om het volk te evangeliseren, gebruikmakend van zijn Catechismus van de christelijke leer.

Omdat de vorming van priesters een van zijn prioriteiten was, herbouwde hij het seminarie, dat hij beschouwde als "het poppetje van zijn ogen", en daarom riep hij altijd uit: "Een bisschop kan zonder mijter, staf en zelfs een kathedraal, maar hij kan het seminarie niet ontberen want van het seminarie hangt de toekomst van zijn bisdom af." Met dit diepe gevoel van priesterlijk vaderschap kreeg hij te maken met nieuwe vervolgingen en ballingschap, maar hij stond garant voor de voorbereiding van de studenten.

Moge het voorbeeld van de heilige Rafael Guízar y Valencia een oproep zijn aan de broeders bisschoppen en priesters om als fundamenteel te beschouwen in pastorale programma's, naast de geest van armoede en evangelisatie, de bevordering van de priesterlijke en religieuze roepingen en hun vorming naar het hart van Christus.

Heilige Philip Smaldone
Heilige Philip Smaldone, een kind van Zuid-Italië, wist hoe hij in zijn leven de beste deugden eigen aan zijn land moest beoefenen. Als priester met een groot hart, gevoed door voortdurend gebed en eucharistische aanbidding, was hij vooral een getuige en dienaar van de naastenliefde, die hij op een uitstekende manier toonde in het dienen van de armen, in het bijzonder de doofstommen aan wie hij zich geheel toewijdde. Het werk dat hij begon, wordt voortgezet dankzij de congregatie van de Salesiaanse Zusters van de Heilige Harten door hem gesticht, die zich heeft verspreid naar verschillende delen van Italië en de wereld.

De heilige Philip Smaldone zag het beeld van Jezus weerspiegeld in de doofstommen, en hij herhaalde dat, zoals we knielen voor het Heilig Sacrament, we ook moeten knielen voor een doofstomme. Laten we naar zijn voorbeeld de uitnodiging aanvaarden om de liefde voor de Eucharistie en de naaste altijd onlosmakelijk te beschouwen. Bovendien kan het ware vermogen om de broeders en zusters lief te hebben alleen voortkomen uit de ontmoeting met de Heer in het sacrament van de Eucharistie.

Heilige Rosa Venerini
Heilige Rosa Venerini is een ander voorbeeld van een trouwe volgelinge van Christus, bereid om alles op te geven om Gods wil te vervullen. Zij was gewoon te herhalen: "Ik ben zo in de goddelijke wil verankerd dat ik niet geef om dood of leven: ik wil zo lang leven als Hij wil, en ik wil Hem dienen zoveel Hij wil en niets anders". Biografie Andreucci, blz. 515 Biografie Andreucci, blz. 515 Van hieruit, vanuit haar overgave aan God, ontstond de activiteit met blik op de toekomst die zij moedig uitvoerde ten gunste van geestelijke ontwikkeling en de authentieke emancipatie van de jonge vrouwen van haar tijd. Heilige Rosa was niet tevreden met het geven van adequaat onderwijs aan de meisjes; zij was ook bezorgd om hen een volledige vorming te garanderen, met solide verwijzingen naar het leerstellige onderricht van de Kerk. Juist deze apostolische stijl van haar blijft het leven van de door haar gestichte Congregatie van de Maestre Pie Venerini kenmerken. En hoe actueel en belangrijk is ook voor de huidige samenleving dit dienstwerk dat zij bewijzen op het gebied van onderwijs en vooral voor de vorming van vrouwen!

Moeder Theodora Guérin
"Ga verkopen wat ge bezit en geef het aan de armen..., en kom dan terug om Mij te volgen." Deze woorden hebben talloze christenen in de geschiedenis van de Kerk ertoe aangezet om Christus te volgen in een leven van radicale armoede, vertrouwend op de goddelijke Voorzienigheid. Onder deze edelmoedige volgelingen van Christus bevond zich een jonge Franse vrouw, die onvoorwaardelijk gehoor gaf aan de oproep van de goddelijke Meester. Moeder Theodora Guérin trad in 1823 toe tot de congregatie van de Zusters van de Voorzienigheid en wijdde zich aan het onderwijs op scholen. Vervolgens, in 1839, vroegen haar superieuren haar om naar de Verenigde Staten te reizen om een nieuwe gemeenschap in Indiana te leiden.

Na hun lange reis over land en over zee bereikte de groep van zes zusters Saint Mary of the Woods. Daar stichtten ze een eenvoudige kapel, een houten hut, midden in het bos. Ze knielden voor het Allerheiligst Sacrament en dankten en vroegen om Gods hulp voor de nieuwe stichting. Met groot vertrouwen in de goddelijke Voorzienigheid overwon Moeder Theodora vele uitdagingen en volhardde ze in het werk waartoe de Heer haar had geroepen. Op het moment van haar dood in 1856 bestierden de zusters verschillende scholen en weeshuizen in de staat Indiana. Zoals zij zelf zei: "Hoeveel goeds hebben de zusters van Saint Mary of the Woods gedaan! En ze zullen meer goed kunnen doen als ze trouw blijven aan hun heilige roeping."

Moeder Theodora Guérin is een prachtige geestelijke en een voorbeeld van christelijk leven. Zij was altijd beschikbaar voor de missies die de Kerk haar vroeg; in de Eucharistie, in gebed en in een oneindig vertrouwen in de goddelijke Voorzienigheid vond zij de kracht en de moed ze uit te voeren. Haar innerlijke kracht bracht haar ertoe bijzondere aandacht te schenken aan de armen en vooral aan de kinderen.

Dierbare broeders en zusters, laten we de Heer danken voor de gave van de heiligheid, die vandaag in de Kerk schittert met een uitzonderlijke schoonheid. Jezus nodigt ook ons uit, net als deze heiligen, om Hem te volgen en het eeuwige leven te beërven. Moge hun voorbeeldige getuigenis vooral jonge mensen verlichten en bemoedigen, zodat zij zich door Christus laten veroveren door Zijn blik vol liefde.

Maria, Koningin der Heiligen, verwekke in het christenvolk mannen en vrouwen zoals heilige Rafael Guízar y Valencia, heilige Philip Smaldone, heilige Rosa Venerini en heilige Theodora Guérin, die klaar staan om alles op te geven voor het koninkrijk van God; bereid om zich de logica van de gave en overgave eigen te maken, de enige logica die de wereld redt. Amen.