God vergeeft altijd als wij nederig vergiffenis vragen

Dierbare broeders en zusters, goedendag!

Op deze vierde zondag van de Vasten begint de liturgie van de Eucharistie met de uitnodiging: “Verheug u, Jeruzalem …” (Jes. 66, 10) [b:Jes. 66, 10]. Wat is het motief voor deze vreugde? Waarom deze vreugde midden in de Vasten? Het Evangelie van vandaag zegt het ons: “Zozeer immers heeft God de wereld lief gehad dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat alwie in hem gelooft niet verloren zal gaan maar eeuwig leven zal hebben” (Joh. 3, 16) [b:Joh. 3, 16]. Deze blijde boodschap is de kern van het christelijk geloof: de liefde van God heeft haar hoogtepunt gevonden in de gave van de Zoon aan de zwakke en zondige mensheid. Hij heeft ons Zijn Zoon gegeven, aan ons, aan ons allen.

Dat komt naar voren in het nachtelijk gesprek tussen Jezus en Nikodemus, waarvan dezelfde bladzijde uit het Evangelie een deel beschrijft. (Joh. 3, 14-21) [[b:Joh. 3, 14-21]] Nikodemus verwachtte de Messias, zoals ieder lid van het volk van Israël, en identificeerde hem met een sterke man die de wereld met macht zou oordelen. Jezus stelt deze verwachting echter in vraag door zich onder drie aspecten voor te stellen: dat van de Mensenzoon die op het kruis verheven wordt, dat van Gods Zoon die naar de wereld gezonden wordt voor haar heil, en dat van het licht dat onderscheidt wie de waarheid volgt en wie de leugen. Laat ons naar deze drie aspecten kijken: de Mensenzoon, Gods Zoon en het licht.

Jezus stelt zich eerst voor als de Mensenzoon (Joh. 3, 14-15) [b:Joh. 3, 14-15]. De tekst verwijst naar de geschiedenis van de bronzen slang (Num. 21, 4-9) [[b:Num. 21, 4-9]], die op vraag van God door Mozes in de woestijn werd opgeheven toen het volk door giftige slangen werd aangevallen; wie gebeten was en naar de bronzen slang keek, werd genezen. Op een gelijkaardige manier werd Jezus op het kruis verheven en wie in Hem gelooft, wordt van zonde genezen en leeft.

Het tweede aspect is dat van Gods Zoon (Joh. 3, 16-18) [b:Joh. 3, 16-18]. God de Vader bemint de mensen zodanig dat Hij Zijn Zoon “geeft”: Hij heeft Hem in de menswording gegeven en door Hem aan de dood over te leveren. Het doel van Gods gave is het eeuwige leven van de mensen: God zendt Zijn Zoon namelijk in de wereld, niet om haar te oordelen maar opdat de wereld door Jezus zou gered worden. De zending van Jezus is een zending van heil, van heil voor iedereen.

De derde naam die Jezus zich toe-eigent is “licht” (Joh. 3, 19-21) [b:Joh. 3, 19-21]. Het Evangelie zegt: “het licht is in de wereld gekomen, maar de mensen beminden de duisternis meer dan het licht” (Joh. 3, 19) [b:Joh. 3, 19]. De komst van Jezus in de wereld brengt een keuze met zich mee: wie voor de duisternis kiest, gaat een veroordeling tegemoet, wie voor het licht kiest, zal het heil ontvangen. Het oordeel is altijd het gevolg van ieders vrije keuze: wie kwaad doet, zoekt de duisternis, het kwaad verbergt zich altijd, het bedekt zich. Wie de waarheid doet, dat wil zeggen wie het goede doet, gaat naar het licht, verlicht de wegen van het leven. Wie in het licht wandelt, wie tot het licht nadert, kan alleen goede werken doen. Het licht leidt ons naar goede werken. Wij in de Vasten opgeroepen met meer inzet goede werken te verrichten: het licht in ons geweten toelaten, ons hart voor de oneindige liefde van God openstellen, voor Zijn barmhartigheid die vol tederheid en goedheid is, voor Zijn vergeving. Vergeet niet dat God altijd vergeeft, altijd, als wij nederig vergiffenis vragen. Het volstaat om vergeving te vragen en Hij vergeeft. Zo zullen wij de ware vreugde vinden en ons verheugen over Gods vergeving die leven geeft en leven teruggeeft.

Moge de Allerheiligste Maagd Maria ons helpen geen angst te hebben om ons door Jezus in vraag te laten stellen. Dat is een heilzame crisis, voor onze genezing: opdat onze vreugde volledig zou zijn.