Heb geloof, te midden van de tranen

Dierbare broeders en zusters, goeiedag!

Het Evangelie van deze vijfde Vastenzondag gaat over de verrijzenis van Lazarus (Joh. 11, 1-45) [b:Joh. 11, 1-45]. Lazarus is de broer van Martha en Maria; zij stonden dicht bij Jezus. Wanneer Jezus in Bethanië komt, is Lazarus al vier dagen dood. Martha loopt de Meester tegemoet en zegt Hem: “Heer, als Gij hier was geweest, zou mijn broer niet gestorven zijn” (Joh. 11, 21) [b:Joh. 11, 21]. Jezus antwoordt: “Uw broer zal verrijzen” (Joh. 11, 22) [b:Joh. 11, 22]; en ook : “Ik ben de verrijzenis en het leven. Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven” (Joh. 11, 25) [b:Joh. 11, 25]. Jezus laat zich zien als de Heer van het leven, degene die zelfs leven aan de doden kan geven. Daarna komt Maria met nog andere mensen, allemaal in tranen. Toen – zegt het Evangelie – werd Jezus “diep ontroerd” en Hij “begon te wenen” (Joh. 11, 33.35) [b:Joh. 11, 33.35]. Met een huivering in Zijn hart, gaat Hij naar het graf, dankt de Vader die Hem altijd verhoort, laat het graf openen en roept met luide stem: “Lazarus, kom naar buiten!” (Joh. 11, 43) [b:Joh. 11, 43]. En Lazarus komt naar buiten “voeten en handen met zwachtels omwonden en met een zweetdoek om zijn gezicht” (Joh. 11, 44) [b:Joh. 11, 44].

Hier zien wij zeer goed dat God het leven is en leven geeft, maar Hij neemt ook het drama van de dood op zich. Jezus had de dood van Zijn vriend Lazarus kunnen voorkomen, maar Hij wou ons verdriet om de dood van onze dierbaren, op zich nemen, en Hij wou vooral Gods suprematie over de dood tonen. In deze passage van het Evangelie zien wij dat het geloof van de mens en de almacht van God, van de liefde van God, elkaar zoeken en elkaar uiteindelijk ontmoeten. Het is als een dubbele weg: het geloof van de mens en de almacht van Gods liefde die elkaar zoeken en elkaar uiteindelijk treffen. Dat merken wij aan de uitroep van Martha en Maria en de onze: “als Gij hier was geweest”! Het antwoord van God is geen redevoering, nee, Zijn antwoord op het probleem van de dood, is Jezus: “Ik ben de verrijzenis en het leven” … Heb geloof! Te midden van de tranen, blijf geloven, ook al lijkt het dat de dood gewonnen heeft. Neem de steen weg van uw hart! Laat Gods woord het leven terugbrengen waar dood is.

Ook vandaag herhaalt Jezus tot ons : « Neemt de steen weg ». God heeft ons niet geschapen voor het graf, Hij heeft ons geschapen voor het leven, het mooie, goede, blije leven. Maar « door de afgunst van de duivel is de dood in de wereld gekomen» (Wijsh. 2, 24) [b:Wijsh. 2, 24], zegt het boek Wijsheid, en Jezus Christus is gekomen om ons van zijn banden te bevrijden.

Wij zijn dus geroepen de steen weg te nemen van al wat naar de dood smaakt, bijvoorbeeld de hypocrisie waarmee het geloof beleefd wordt – dat is de dood; vernietigende kritiek op de anderen – dat is de dood; beledigingen, laster – dat is de dood; het marginaliseren van de armen – dat is de dood. De Heer vraagt ons deze stenen weg te nemen van ons hart en dan zal rondom ons het leven bloeien. Christus leeft en wie Hem aanvaardt en volgt, komt in contact met het leven. Zonder Christus, is het leven niet alleen niet aanwezig maar vervalt men in de dood.

De opwekking van Lazarus uit het graf is eveneens een teken van de heropleving die door het doopsel bewerkt wordt in een gelovige, de volledige inlijving in het paasmysterie van Christus. Door de werking en de kracht van de Heilige Geest is een christen de persoon die als een nieuwe schepping door het leven gaat: een schepping voor het leven en naar het leven.

Moge de Maagd Maria ons helpen met Haar Zoon Jezus mee te leven, die ons verdriet op zich genomen heeft. Moge ieder van ons beproefde mensen nabij zijn, door voor hen een straal van Gods liefde en tederheid te worden, die ons bevrijdt van de dood en leven geeft.

Ná het bidden van het Angelus
{vertaling volgt}

Op dit moment gaan mijn gedachten op een bijzondere manier uit naar alle mensen die lijden onder de kwetsbaarheid om in groepen te moeten leven: verpleeghuizen, kazernes...In het bijzonder wil ik de mensen in de gevangenissen noemen. Ik heb een officiële memo van de Mensenrechtencommissie gelezen waarin wordt gesproken over het probleem van overvolle gevangenissen, dat een tragedie zou kunnen worden. Ik roep de autoriteiten op gevoelig te zijn voor dit ernstige probleem en de nodige maatregelen te nemen om toekomstige tragedies te voorkomen.