Een raad om familierelaties te genezen en Jezus altijd terug te vinden

Dierbare broeders en zusters, goedendag!

Wij vieren vandaag het feest van de Heilige Familie en de liturgie nodigt ons uit na te denken over de ervaring van Maria, Jozef en Jezus, die door een immense liefde met elkaar verenigd zijn en bezield door een groot Godsvertrouwen. De passage uit het Evangelie van deze dag (Lc. 2, 41-52) [b:Lc. 2, 41-52] vertelt de reis van dit gezin van Nazareth naar Jeruzalem voor het Paasfeest. Maar bij de terugreis geven de ouders zich rekenschap dat hun twaalfjarige zoon niet bij de karavaan is. Na drie dagen van bang zoeken vinden zij Hem terug in de Tempel, tussen de wetgeleerden met wie Hij in gesprek is. Bij het zien van hun Zoon “stonden zij verslagen” (Lc. 2, 48) [b:Lc. 2, 48] en de Moeder drukte hun verslagenheid zo uit: “uw vader en ik hebben met pijn naar U gezocht” (Lc. 2, 48) [b:Lc. 2, 48].

Verslagenheid – “zij stonden verslagen” – en angst – “uw vader en ik zochten met pijn” – zijn de twee elementen waarop ik uw aandacht zou willen vestigen: verslagenheid en angst.

In het gezin van Nazareth heeft het nooit aan verslagenheid ontbroken, ook niet op zo een dramatisch ogenblik als het verlies van Jezus: het is de bekwaamheid om verwonderd te staan tegenover de geleidelijke manifestatie van de Zoon van God, het is dezelfde verwondering die ook de wetgeleerden van de Tempel treft, die Hem bewonderen voor “zijn inzicht en antwoorden” (Lc. 2, 47) [b:Lc. 2, 47].

Maar wat is verslagenheid, wat is verslagen staan? Verslagen staan en zich verwonderen, is het tegengestelde van alles als een uitgemaakte zaak te beschouwen, het tegengestelde van de realiteit die ons omringt en de gebeurtenissen uit de geschiedenis uitsluitend volgens eigen criteria te interpreteren. Wie dat doet, weet niet wat verwondering of verslagenheid is.

Verslagen staan, is zich openen voor de anderen, begrip opbrengen voor de redenen van de anderen: deze houding is belangrijk om compromitterende relaties tussen mensen te genezen en onmisbaar om open wonden in een familie te genezen.

Wanneer er familieproblemen zijn, beschouwen wij het als een uitgemaakte zaak dat wij gelijk hebben en wij sluiten de deur voor de anderen. Wanneer er problemen zijn in de familie, vinden wij het vanzelfsprekend gelijk te hebben en wij sluiten de deur voor de anderen. Men zou in tegendeel moeten denken: “wat is er goed aan die persoon?" en zich over dat “goede” verwonderen. Dat helpt voor de eenheid in de familie: als u familieproblemen hebt, denk aan de goede dingen van de verwante met wie u moeilijkheden hebt en wees er opgetogen over. Dat is genezend voor de kwetsuren in de familie.

Het tweede element dat ik uit het Evangelie zou willen halen, is de angst van Maria en Jozef wanneer zij Jezus niet kunnen terugvinden: deze angst manifesteert de centrale plaats die Jezus in de Heilige Familie inneemt. De Heilige Maagd en Haar man hadden deze Zoon opgenomen, zij namen Hem onder hun hoede en zagen Hem in hun midden opgroeien in leeftijd, wijsheid en genade, maar vooral in hun hart. En beetje bij beetje groeide hun genegenheid voor Hem en hun begrip van Hem. Daarom is het gezin van Nazareth ook heilig: omdat het op Jezus gericht was, gingen alle aandacht en toewijding van Maria en Jozef naar Hem.

De pijn die zij drie dagen voelen door het verlies van Jezus zou ook onze pijn moeten zijn wanneer wij ver van Hem zijn. Wij zouden ons moeten verslagen voelen wanneer wij Jezus langer dan drie dagen vergeten, zonder te bidden, zonder het Evangelie te lezen, zonder de behoefte te voelen aan Zijn aanwezigheid en troostende vriendschap. En zo dikwijls gaan er dagen voorbij zonder dat ik aan Jezus denk. Dat is echter niet mooi, helemaal niet. Als dat gebeurt, zouden wij ons verslagen moeten voelen.

Maria en Jozef zoeken Hem en vinden Hem in de Tempel waar Hij onderricht geeft: ook wij kunnen de Goddelijke Meester vooral in het huis van God ontmoeten en Zijn boodschap van heil opnemen.

In de Eucharistieviering doen wij de levende ervaring op van Christus: Hij spreekt tot ons, Hij geeft ons Zijn woord, Hij verlicht ons, Hij verlicht onze weg, Hij geeft Zijn Lichaam in de Eucharistie, waaruit wij de kracht halen om de dagelijks moeilijkheden aan te kunnen.

Laat ons vandaag naar huis gaan met deze twee woorden: opgetogenheid en verslagenheid. Kan ik opgetogen zijn over de goede dingen bij de anderen en zo familiale problemen oplossen? Voel ik verslagenheid als ik mij van Jezus verwijder?

Bidden wij voor alle families ter wereld, in het bijzonder waar om verschillende redenen, gebrek is aan vrede en harmonie. En vertrouwen wij hen toe aan de bescherming van de Heilige Familie van Nazareth.