In de Heer blijven

Dierbare broeders en zusters, goedendag!

Het woord van God op deze vijfde Paaszondag blijft ons de weg en de voorwaarden tonen om een gemeenschap te zijn van de verrezen Heer. Verleden zondag werd de band belicht tussen een gelovige en Jezus, de Goede Herder. Vandaag spreekt het Evangelie ons over Jezus die zich voorstelt als de ware wijnstok en die ons uitnodigt met Hem verenigd te blijven om veel vrucht te kunnen dragen. (Joh. 15, 1-8) [[b:Joh. 15, 1-8]] De wijnstok is een plant die één geheel vormt met zijn ranken; en de ranken zijn maar vruchtbaar omdat zij met de wijnstok verenigd zijn. Deze band is het geheim van het christenleven en de evangelist Johannes drukt dit uit met het werkwoord “blijven”, dat in de passage van vandaag zeven keer herhaald wordt. "Blijf in mij", zegt de Heer; blijf in de Heer.

Het gaat erom bij de Heer te blijven om de moed te vinden uit zichzelf te treden, uit ons comfort, onze beperkte en beschermde ruimte, om ons in de open zee te begeven van de behoeften van de anderen en volle zeilen te geven aan ons christelijk getuigenis in de wereld. Die moed ontstaat uit het geloof in de verrezen Heer en uit de zekerheid dat Zijn Geest onze geschiedenis vergezelt. Eén van de rijpste vruchten die voortkomt uit de gemeenschap met Christus is namelijk het engagement van de naastenliefde, zelfopofferende liefde voor onze broeders, tot in de laatste consequenties, zoals Jezus ons bemind heeft. De dynamiek van de liefde van een gelovige is niet het resultaat van strategieën, van externe prikkels, sociale of ideologische instanties, maar volgt uit de ontmoeting met Jezus en het feit in Jezus te blijven. Hij is voor ons de wijnstok waaruit wij het levenssap halen, dat wil zeggen het “leven” om de samenleving een andere levenswijze bij te brengen en zich op een andere manier te geven, door de laatsten als eerste te plaatsen.

Als men vertrouwelijk omgaat met de Heer, zoals wijnstok en ranken verbonden zijn, kan men vruchten dragen van een nieuw leven, van barmhartigheid, gerechtigheid en vrede, die voortvloeien uit de verrijzenis van de Heer. Dat is wat de heiligen deden, zij die het christenleven ten volle geleid hebben en het getuigenis van de liefde ten volle gaven, omdat zij ware ranken waren in de wijngaard van de Heer. Maar om heiligen te zijn, “is het niet noodzakelijk bisschop, priester, religieus of religieuze te zijn. (...) Wij zijn allemaal geroepen om heiligen te zijn door liefdevol te leven en in de dagelijkse bezigheden, daar waar we ons bevinden, ons eigen getuigenis te geven”. Gaudete et Exsultate [[6894|14]] Wij zijn allemaal geroepen om heiligen te zijn. Wij moeten heiligen zijn door de rijkdom die wij van de verrezen Heer ontvangen. Elke activiteit – werk en rust, het leven in het gezin en de samenleving, de beoefening van politieke, culturele en economische verantwoordelijkheden – elke activiteit die in vereniging met Jezus gebeurt en in een houding van liefde en dienstbaarheid, is een gelegenheid om ons doopsel en de evangelische heiligheid ten volle te beleven.

Moge Maria, Koningin van de heiligen en voorbeeld van volmaakte gemeenschap met Haar Goddelijke Zoon, ons helpen. Moge Zij ons leren, zoals ranken aan de wijnstok in Jezus te blijven, en ons nooit van Zijn liefde te verwijderen. Inderdaad, zonder Hem kunnen wij niets, want ons leven is de levende Christus, die aanwezig is in de Kerk en de wereld.