Voorwaarde om klaar te zijn voor de ontmoeting met God

Dierbare broeders en zusters, goedendag!

Deze zondag wijst het Evangelie (Mt. 25, 1-13) [[b:Mt. 25, 1-13]] ons op de voorwaarde om het Rijk der Hemelen binnen te gaan. Dat gebeurt aan de hand van de parabel van de tien maagden: het gaat om eredames die de bruidegom tijdens de huwelijksceremonie vergezellen en aangezien het in die tijd gebruikelijk was om ’s nachts te vieren, waren de juffrouwen van lampen voorzien.

De parabel zegt dat vijf maagden wijs zijn en vijf dwaas: de wijze hadden namelijk olie mee voor hun lampen, terwijl de dwaze dat niet hadden. De bruidegom komt laat toe en zij slapen allemaal in. Om middernacht wordt de aankomst van de bruidegom aangekondigd, terwijl de dwaze maagden merken dat zij geen olie voor hun lampen hebben en aan de wijze maagden olie vragen. Doch dezen antwoorden dat ze die niet kunnen geven omdat er niet genoeg zal zijn voor iedereen. Terwijl de dwaze maagden op zoek gaan naar olie, komt de bruidegom. De wijze maagden gaan met hem de feestzaal binnen en de deur wordt gesloten. De vijf dwaze maagden komen te laat, kloppen op de deur maar het antwoord luidt: “ik ken u niet” (Mt. 25, 12) [b:Mt. 25, 12] en zij blijven buiten.

Wat wil Jezus ons met deze parabel leren? Hij herinnert ons eraan dat wij ons moeten klaar houden voor de ontmoeting met Hem. Heel dikwijls roept Jezus in het Evangelie op om te waken, en op het einde van dit verhaal doet Hij dat als volgt: “waakt dus want gij kent dag noch uur” (Mt. 25, 13) [b:Mt. 25, 13]. Maar door deze parabel zegt Hij ons dat waken niet alleen betekent: niet slapen, doch klaar zijn. Alle maagden slapen namelijk voor de aankomst van de bruidegom, maar bij het ontwaken, zijn sommigen klaar, anderen niet. Dat is dus wat wijs en voorzichtig zijn, betekent: het gaat er niet om te wachten tot op het laatste ogenblik van ons leven om mee te werken met Gods genade, maar het nu reeds te doen. Indien het vandaag was, hoe zou ik mij voorbereid hebben? Maar ik moet dit en dat doen … Zich voorbereiden alsof het de laatste dag was: dat doet goed.

De lamp is het symbool van het geloof dat ons leven verlicht, terwijl de olie het symbool is van de naastenliefde die het licht van het geloof voedt, het vruchtbaar en geloofwaardig maakt. De voorwaarde om klaar te zijn voor de ontmoeting met de Heer, is niet alleen het geloof, maar een christenleven dat rijk is aan naastenliefde. Als wij ons laten leiden door wat het gemakkelijkst lijkt, door ons eigenbelang, zal ons leven steriel worden, niet in staat om leven te geven aan anderen, en doen wij geen voorraad olie op voor de lamp van ons geloof. En het geloof zal uitdoven op het ogenblik dat de Heer komt, of zelfs voordien. Indien wij integendeel waakzaam zijn en het goede proberen te doen door gebaren van liefde, delen, dienstbaarheid aan de naaste in nood, kunnen wij de komst van de bruidegom rustig verwachten: de Heer zal op eender welk moment mogen komen - zelfs de doodslaap schrikt ons niet af - omdat wij een reserve hebben aan olie, vergroot door de goede werken van elke dag. Geloof inspireert de naastenliefde en naastenliefde behoedt het geloof.

Moge de Maagd Maria ons helpen ons geloof door naastenliefde steeds werkzamer te maken; zodat onze lamp reeds hier op onze aardse weg kan stralen en daarna voor altijd op het bruiloftsfeest in het paradijs.