Wat klein is zal groeien, dank zij de barmhartigheid

Dierbare broeders en zusters, goeie dag !

Het Evangelie van vandaag wordt door twee zeer korte parabels gevormd : dat van het zaad dat ontkiemt en vanzelf groeit, en dat van het mosterdzaadje. (Mc. 4, 26-34) [[b:Mc. 4, 26-34]] Met deze beelden uit het landelijk leven, toont Jezus de doeltreffendheid van het woord Gods en de vereisten voor Zijn Koninkrijk en wijst Hij tevens op de redenen voor onze hoop en inzet in de geschiedenis.

In de eerste parabel wordt de aandacht gevestigd op het feit dat het zaad dat in de aarde geworpen wordt, wortel schiet en vanzelf ontwikkelt, of de boer nu slaapt of waakt. Hij vertrouwt op de innerlijke kracht van het zaad en de vruchtbaarheid van de grond. In de taal van het Evangelie is het zaad het symbool van het woord Gods, waarvan de vruchtbaarheid door deze parabel in herinnering gebracht wordt. Zoals het nederige zaad zich in de grond ontwikkelt, zo handelt het woord door Gods kracht in het hart van wie ernaar luistert. God heeft Zijn woord aan onze aarde toevertrouwd, dat wil zeggen aan ieder van ons in onze concrete mensheid. Wij kunnen erop vertrouwen omdat Gods woord scheppend is, bestemd om “het volgroeide graan in de aar” te worden (Mc. 4, 28) [b:Mc. 4, 28]. Als dit woord ontvangen wordt, draagt het zeker vrucht omdat het God zelf is die het doet kiemen en groeien op een manier die wij niet kunnen nagaan en die wij niet kennen. (Mc. 4, 27) [[b:Mc. 4, 27]] Dit laat ons begrijpen dat het altijd God is, altijd God die Zijn Koninkrijk laat groeien – daarom bidden wij zozeer “Uw Rijk kome” – Hij is het die het doet groeien, de mens is Zijn nederige medewerker die Gods scheppend werk aanschouwt, er zich in verheugt en geduldig op vruchten wacht.

Gods woord doet groeien, geeft leven. Hier zou ik u nogmaals willen herinneren dat het belangrijk is het Evangelie, de Bijbel in handbereik te hebben – een klein Evangelieboek, in uw tas of zak – en u dagelijks met dit levende woord van God te voeden: dagelijks een passage uit het Evangelie, een passage van de Bijbel te lezen. Ik vraag u het nooit te vergeten. Omdat het de kracht is die het leven van het Rijk Gods in ons doet ontkiemen.

De tweede parabel gebruikt het beeld van het mosterdzaadje. Al is dit het kleinste van alle zaden, het is vol leven en groeit tot het “de grootste boom van alle tuingewassen” wordt. (Mc. 4, 32) [[b:Mc. 4, 32]] Zo is het Rijk Gods : een realiteit die menselijk gesproken klein is en schijnbaar zonder belang. Om er deel van uit te maken, dient men arm van hart te zijn, zijn vertrouwen niet te stellen op onze capaciteiten, maar op de kracht van Gods liefde; niet handelen om belangrijk te zijn in de ogen van de wereld, maar kostbaar in Gods ogen, die een voorkeursliefde heeft voor simpele mensen en nederigen. Als wij zo leven, zal de kracht van Christus in ons uitbreken en transformeert zij wat klein en bescheiden is in een realiteit die heel de massa van de wereld en de geschiedenis doet gisten.

Uit deze twee parabels kan een belangrijk onderricht gehaald worden: het Rijk Gods vereist onze medewerking maar het is vooral een initiatief en gave van de Heer. Als ons zwakke werk, dat schijnbaar klein is ten opzichte van de complexiteit van de wereldproblemen, zich voegt in dat van God, vreest het de moeilijkheden niet. De overwinning van de Heer is zeker: Zijn liefde zal elk zaad van goedheid dat op aarde aanwezig is, doen ontkiemen en groeien. Dat stelt ons open voor vertrouwen en hoop ondanks de drama’s, de onrechtvaardigheid, het leed dat wij tegenkomen. Het zaad van vrede en alle goeds ontkiemt en ontwikkelt omdat het Gods barmhartige liefde is die het doet groeien.

Moge de Maagd Maria, die als vruchtbare aarde het zaad van het Goddelijk woord ontvangen heeft, ons ondersteunen in deze hoop die nooit teleurstelt.

Na het bidden van het Angelus
{...}

Zoals aangekondigd is wordt deze week een Encycliek [5000] over de schepping gepubliceerd. Ik nodig u uit dit gebeuren te begeleiden met hernieuwde aandacht voor de aantasting van het milieu, maar ook het herstel van haar eigenheid. Deze Encycliek [5000] is aan allen gericht: laten we ervoor bidden dat iedereen de boodschap ontvangt. Mogen een ieders verantwoordelijkheid groeien voor het gemeenschappelijke huis dat God aan ons allen heeft toevertrouwd