De weg van Jezus inslaan

Dierbare broeders en zusters, goede dag! Vorige woensdag is, met de ritus van de as, de Veertigdagentijd begonnen. Vandaag is het de eerste zondag van die liturgische tijd die verwijst naar de veertig dagen van Jezus in de woestijn, na zijn doopsel in de Jordaan. In het Evangelie van deze dag schrijft de heilige Marcus: "De Geest dreef Jezus naar de woestijn. Veertig dagen bracht Hij in de woestijn door, terwijl Hij door satan op de proef werd gesteld. Hij verbleef bij de wilde dieren en de engelen bewezen Hem hun diensten" (Mc. 1, 12-13) [b:Mc. 1, 12-13]. Met deze sobere woorden beschrijft de evangelist de uitdaging die Jezus vrijwillig aanging, alvorens zijn messiaanse zending te beginnen. Het is een beproeving waaruit de Heer als overwinnaar naar voor komt en die Hem voorbereidt het Evangelie van het Rijk van God te verkondigen. In die veertig dagen van eenzaamheid ging Hij met satan een lijf aan lijf gevecht aan, ontmaskerde zijn bekoringen en overwon hem. In Hem hebben wij allen overwonnen. Onze opdracht is het die overwinning in ons dagelijks leven te behoeden.

De Kerk herinnert ons bij het begin van de Veertigdagentijd aan dit mysterie omdat het ons de richting en de zin van deze tijd doet zien. Dit is een tijd van strijd - in de Veertigdagentijd moet je vechten - een tijd van geestelijke strijd tegen de geest van het kwaad. vgl. Openingsgebed van.. vgl. Openingsgebed van Aswoensdag Terwijl we door de veertigdaagse woestijn trekken, houden we de blik gericht op Pasen, dat de definitieve overwinning van Jezus op de Boze is, op de zonde en op de dood. Dat is dan de betekenis van deze eerste zondag van de Veertigdagentijd: ons kordaat op de weg van Jezus zetten, de weg die naar het leven leidt. Naar Jezus kijken, naar wat Jezus gedaan heeft en met Hem op weg gaan.

Die weg van Jezus gaat door de woestijn. De woestijn is de plaats waar je de stem van God kan horen en ook de stem van de verleider. In het rumoer, in de verwarring kun je dat niet doen; daar hoor je alleen de oppervlakkige stemmen. In de woestijn daarentegen kun je in de diepte afdalen, daar waar ons lot echt op het spel staat, het leven of de dood. En hoe horen we de stem van God? We horen haar in zijn Woord. Daarom is het belangrijk de Schriften te kennen, anders kunnen we niet antwoorden op de valstrikken van de Boze. Hier wil ik terugkomen op mijn raad om elke dag het Evangelie te lezen, het te overwegen, even, een tiental minuten; het altijd bij jou te hebben: op zak, in je tas...Het Evangelie binnen handbereik houden. De veertigdaagse woestijn helpt ons neen te zeggen aan de wereldsheid, aan de "afgoden"; ze helpt ons moedige keuzen te maken, in overeenstemming met het Evangelie en de solidariteit met de broeders te versterken.

Laten we de woestijn zonder vrees ingaan, want we zijn er niet alleen: we zijn er met Jezus, met de Vader en met de Heilige Geest. Immers, zoals bij Jezus, is het de Heilige Geest die ons leidt op de veertigdaagse weg, dezelfde Geest die op Jezus neerdaalde en die ons in het Doopsel werd geschonken. De Veertigdagentijd is daarom een weldadige tijd die ons tot steeds grotere kennis moet leiden over wat de heilige Geest, in het Doopsel ontvangen, in ons heeft bewerkt en wil bewerken. Zo zullen we aan het eind van die veertigdaagse tocht, tijdens de paaswake, met groter bewustzijn het verbond vernieuwen van ons doopsel en de inzet die ermee samenhangt.

De heilige Maagd, model van volgzaamheid aan de Geest, moge ons helpen om ons naar Hem te laten leiden die van elk van ons een "nieuwe schepping" wil maken.

Aan haar vertrouw ik in het bijzonder de week van geestelijke oefeningen toe die deze namiddag begint en waaraan ik samen met mijn medewerkers van de Romeinse Curie zal deelnemen. Bidt dat wij, in de woestijn die deze oefeningen zijn, de stem van Jezus mogen horen en de vele tekorten die we hebben kunnen verbeteren en weerstand bieden aan de bekoringen die elke dag op ons afkomen. Ik vraag jullie ons met jullie gebed te vergezellen.

Na het bidden van het Angelus

Dierbare broeders en zusters,

{...}

De Vasten is een weg van bekering, gericht op het hart. Ons hart moet zich bekeren tot de Heer. Daarom dacht ik u, die hier op het plein bent, op deze eerste zondag een boekje aan te bieden, getiteld “ Bewaak het hart [5830]” (“Custodisci il cuore”). Dat boekje verzamelt enkele onderrichtingen van Jezus en essentiële inhouden van ons geloof, zoals bijvoorbeeld de zeven sacramenten, de gaven van de Heilige Geest, de tien geboden, de deugden, de werken van barmhartigheid, enz. Het zal nu door vrijwilligers uitgedeeld worden, onder wie vele daklozen die hier op bedevaart zijn. En zoals altijd, brengen juist degenen die in nood zijn, ons vandaag op dit plein een grote rijkdom: de rijkdom van onze leer, om voor het hart zorg te dragen. Neem ieder een boekje mee, als hulp bij uw bekering en geestelijke groei, die steeds bij het hart begint: daar waar de dagelijkse keuzes gemaakt worden tussen goed en kwaad, tussen wereldse gezindheid en het Evangelie, tussen onverschilligheid en mededelen. De mensheid heeft nood aan rechtvaardigheid en vrede en zij kan die maar hebben door zich met heel haar hart terug tot God te keren, die de bron is van dat alles. Neem het boekje en lees het allemaal.

Ik wens iedereen een goede zondag. En vergeet vooral in deze retraiteweek niet voor mij te bidden. Smakelijk en tot ziens!