Christenvervolging en christianofobie

Geliefde broers en zussen goede dag.

Jullie zijn niet bevreesd voor de regen, jullie zijn dapper!

De liturgie verlengt de Plechtigheid van Kerstmis gedurende acht dagen: een tijd van vreugde voor heel het volk van God! En op deze tweede dag van het octaaf, in de vreugde van Kerstmis wordt het feest ingevoegd van de heilige Stefanus, de eerste martelaar van de Kerk. Het boek van de Handelingen der Apostelen beschrijft hem ons als “een man vol van geloof en Heilige Geest” (Hand. 6, 5) [b:Hand. 6, 5] samen met zes anderen gekozen voor de dienst aan de weduwen en aan de armen van de eerste gemeenschap van Jeruzalem. Zijn martelaarschap wordt ons verhaald. Hoe hij, na een vurige toespraak die de woede van de leden van het Sanhedrin opwekte, buiten de muren van de stad werd gesleept en gestenigd. Stefanus stierf zoals Jezus, terwijl hij vergiffenis vroeg voor zijn moordenaars. (Hand. 7, 55-60) [[b:Hand. 7, 55-60]]

Deze gedachtenis zou, in het vreugdevolle klimaat van Kerstmis, als misplaatst kunnen worden beschouwd. Kerstmis is immers het feest van het leven en het vervult ons met gevoelens van rust en vrede. Waarom dan deze betovering verstoren met de herinnering aan zo wreed geweld? In werkelijkheid, in het perspectief van het geloof, is dit feest van de heilige Stefanus volledig in eenklank met de diepe betekenis van Kerstmis. In het martelaarschap wordt inderdaad het geweld overwonnen door de liefde, de dood door het leven. De Kerk ziet in het offer van de martelaren hun “geboorte in de hemel”. We vieren vandaag dus het “geboortefeest” van de heilige Stefanus, dat in de diepte ontspruit aan het Geboortefeest van Christus. Jezus verandert de dood van hen die Hem liefhebben in dageraad van nieuw leven!

In het martelaarschap van Stefanus herhaalt zich dezelfde botsing tussen goed en kwaad, tussen haat en vergiffenis, tussen mildheid en geweld, die haar hoogtepunt in het kruis van Christus heeft bereikt. De gedachtenis van de eerste martelaar helpt zo, onmiddellijk, een vals beeld van Kerstmis oplossen: het fabelachtige, zoete beeld, dat in het Evangelie niet voorkomt! De liturgie voert ons terug tot de echte betekenis van de Menswording, door Betlehem met Calvarië te verbinden en ons eraan te herinneren dat de goddelijke redding de strijd tegen de zonde meebrengt en gebeurt langs de benauwenis van het Kruis. Dit is de weg die Jezus heel duidelijk zijn leerlingen gewezen heeft zoals blijkt uit het Evangelie van deze dag: “Ge zult een voorwerp van haat zijn voor allen omwille van mijn Naam. Wie echter ten einde toe volhardt, hij zal gered worden” (Mt. 10, 22) [b:Mt. 10, 22].

Daarom bidden we vandaag op bijzondere wijze voor de Christenen die discriminaties ondergaan omwille van hun getuigenis van Christus en van het Evangelie. We zijn dicht bij deze broers en zussen die, zoals de heilige Stefanus, onterecht beschuldigd worden en het voorwerp zijn van allerlei soorten geweld. Ik ben er spijtig genoeg zeker van dat zij vandaag talrijker zijn dan in de eerste tijden van de Kerk. Er zijn er zoveel! Dit gebeurt vooral daar waar de godsdienstvrijheid nog niet gewaarborgd is of nog niet volledig werkelijkheid is. Maar het gebeurt ook in landen en milieus die op papier de vrijheid en de mensenrechten beschermen, maar waar in feite de gelovigen en dan in het bijzonder de christenen, beperkingen en discriminaties meemaken. Ik zou jullie willen vragen voor deze broers en zussen een ogenblik in stilte te willen bidden.

{moment van stil gebed}

En vertrouwen we hen toe aan Onze Lieve Vrouw.

{Ave Maria....}

Een Christen verwondert zich hierover niet, want Jezus heeft het aangekondigd als een uitgelezen gelegenheid om getuigenis af te leggen. Maar, op burgerlijk vlak, moet onrecht aangeklaagd en uitgeroeid worden. Moge Maria, Koningin van de Martelaren, ons helpen Kerstmis met die vurigheid van geloof en van liefde te beleven die afstraalt van de heilige Stefanus en van alle martelaren van de Kerk.