Meditatie - Avondwake WYD Toronto 2002

Geliefde jongeren,

Toen ik in 1985 wilde beginnen met de Wereld Jongeren Dagen [d:64], dacht ik aan de woorden van de Apostel Johannes waarnaar we ook vanavond hebben geluisterd:"Het bestond vanaf het begin - we hebben het gehoord en met eigen ogen gezien: we hebben het aanschouwd en onze handen hebben het aangeraakt - dáárover spreken wij, over het woord dat leven is .... dat verkondigen wij ook aan u" (1 Joh. 1, 1.3) [b:1 Joh. 1, 1.3]. En ik stelde mij de Wereld Jongeren Dagen voor als een machtig moment waarin de jongeren van de wereld Christus, Die eeuwig jong is, konden ontmoeten, en van Hem konden leren hoe de brengers van het Evangelie te zijn aan andere jongeren. Deze avond prijs ik, samen met jullie, God en dank Hem voor de gave geschonken aan de Kerk door de Wereld Jongeren Dagen [d:64]. Miljoenen jongeren hebben hieraan deelgenomen en zijn als resultaat hiervan een betere en meer toegewijde Christelijke getuige geworden. Ik ben in het bijzonder jullie dankbaar die antwoord hebben gegeven aan mijn uitnodiging hier naar Toronto te komen om "de wereld te vertellen van het geluk dat je gevonden hebt in de ontmoeting met Jezus Christus, of je wens Hem beter te leren kennen, of hoe toegewijd je bent aan de verkondiging van het Evangelie van Verlossing overal op aarde Aan de Jongeren van de Wereld (Toronto 2002) [[14|5]]

Het nieuwe millennium begon met twee tegenstrijdige scenario's: één, het beeld van grote aantallen pelgrims die gedurende het Jubeljaar naar Rome kwamen om door de Heilige Deur, welke Christus, onze Redder en Verlosser is, te gaan; en de andere, de vreselijke terroristische aanval op New York, een beeld dat een soort icoon is van een wereld waarin vijandigheid en haat lijkt te overheersen.

De vraag die naar voren komt is dramatisch: op welke gronden moeten wij de nieuwe historische eeuw, die komt na de grote veranderingen van de twintigste eeuw, bouwen? Is het voldoende te vertrouwen op de technische revolutie die nu plaats vindt, die slechts alleen lijkt te beantwoorden aan de criteria van productiviteit en efficiency, zonder te letten op de individuele geestelijke dimensie of op enige universele gedeelde ethische waarden? Is het juist om tevreden te zijn met tijdelijke antwoorden op deze laatste vragen, en zich over te geven aan een leefstijl volgens de opwellingen van het instinct, aan kortstondige sensaties of voorbijgaande rages?

De vraag zal niet verdwijnen: op welke gronden, op welke zekerheden moeten wij ons leven opbouwen en het leven van de gemeenschap waartoe wij behoren?

Geliefde jongeren, jullie weten, vanzelf in je eigen hart, in het enthousiasme van je jonge jaren, het antwoord hierop en jullie zeggen het door jullie aanwezigheid hier vanavond: Christus alleen is de hoeksteen waarop het mogelijk is zijn bestaan stevig op te bouwen. Alleen Christus - gekend, beschouwd en geliefd - is de trouwe vriend die ons nooit laat vallen, die onze reisgezel is, en wiens woorden onze harten verwarmen. (Lc. 24, 13-35) [[b:Lc. 24, 13-35]]

De twintigste eeuw heeft vaak getracht het zonder deze hoeksteen te doen, en poogde de stad van de mens te bouwen zonder op Hem te letten. Het eindigde feitelijk door deze stad anti de mens te bouwen! Christenen weten dat het niet mogelijk is God te verwerpen of te negeren zonder de mens te vernederen.

De aspiratie die de mensheid voedt, temidden van talloze onrechtvaardigheden en lijden, is de hoop op een nieuwe beschaving gekenmerkt door vrijheid en vrede. Maar voor zo'n onderneming is een nieuwe generatie bouwers nodig. Niet bewogen door angst of geweld, maar door de noodzaak van oprechte liefde; zij moeten leren om, steen voor steen, de stad van God te bouwen in de stad van de mens.



Sta mij toe geliefde jongeren, om mijn hoop aan jullie over te dragen: jullie moeten deze 'bouwers' zijn! Jullie zijn de mannen en vrouwen van morgen! De toekomst ligt in jullie harten en in jullie handen. God vertrouwt aan jullie de taak, tegelijk moeilijk als verheven, toe om met Hem te werken aan het bouwwerk van de civilisatie van de liefde.

Uit de Brief van Johannes - de jongste van de apostelen en daarom misschien de meeste geliefde door de Heer - luisterden we naar deze woorden: "God is licht, er is in Hem geen spoor van duisternis" (1 Joh. 1, 5) [b:1 Joh. 1, 5]. Maar, merkt Johannes op, niemand heeft God ooit gezien. Het is Jezus, de enige Zoon van de Vader, die Hem aan ons geopenbaard heeft. (Joh. 1, 18) [[b:Joh. 1, 18]] En als Jezus God geopenbaard heeft, heeft Hij het licht geopenbaard. Met Christus kwam inderdaad 'het ware licht dat iedere mens verlicht in de wereld". (Joh. 1, 9) [[b:Joh. 1, 9]]

Geliefde jongeren, laat jezelf overgenomen worden door het licht van Christus, en verspreidt dat licht overal waar je komt. Het licht van de blik van Christus - zo zegt de Catechismus van de Katholieke Kerk [1] verlicht de ogen van ons hart en het leert ons om alles te zien in het licht van Zijn waarheid en van Zijn medelijden voor alle mensen [[1|2715]].

Als jouw vriendschap met Christus, jouw kennis van Zijn mysterie, jouw overgave aan Hem, oprecht is en diep, zal je een 'kind van het licht' zijn en zal je een 'licht van de wereld' worden.

Daarom herhaal ik met jullie de woorden uit het Evangelie: "zo moet ook uw licht stralen voor het oog van de mensen, opdat zij uw goede werken zien en uw Vader verheerlijken die in de hemel is" (Mt. 5, 16) [b:Mt. 5, 16].

Vanavond herbevestigt de Paus, tezamen met jullie, jongeren van alle continenten, tegenover de wereld het geloof dat het kerkelijk leven in stand houdt. Christus is het licht van alle naties. Hij stierf en verrees weer om aan allen die door de tijd geleefd worden de hoop op de eeuwigheid terug te geven. Niets menselijks wordt door het Evangelie beschadigd: iedere authentieke waarde, ongeacht in welke cultuur deze verschijnt, wordt geaccepteerd en verheven door Christus. Dit wetende kunnen Christenen niet nalaten in hun harten de trots en de verantwoordelijkheid te voelen van hun roeping om getuigen te zijn van het licht van het Evangelie.

Juist om deze reden zeg ik tot jullie vanavond: laat het licht van Christus in jullie leven schijnen! Wacht niet tot je ouder bent teneinde de pad naar heiligheid uit te stippelen! Heiligheid is altijd jeugdig, net zoals de eeuwigheid de jeugdigheid van God is.

Vertel aan iedereen over de schoonheid van het contact met God dat inhoud aan jullie leven geeft. In de vraag naar gerechtigheid, in de bevordering van vrede, in je toewijding aan naastenliefde en solidariteit, laat niemand jou overtreffen!

Hoe mooi is het lied dat we gedurende deze dagen steeds horen: "Light of the world! Salt of the earth!" "Licht van de wereld, zout van de aarde". Wees voor de wereld het gezicht van de liefde! Wees voor de aarde de weerschijn van Zijn licht!

Dat is het meest mooie en kostbare cadeau dat jullie aan de Kerk en aan de wereld kunnen geven. Jullie weten dat de Paus met jullie is, met zijn gebed en innige zegen.