Heilige ouders en authetieke Christelijke gezinnen

Dierbare broeders en zusters,

Drie dagen geleden, op 27 augustus, hebben wij de liturgische gedachtenis gevierd van de heilige Monica, moeder van de heilige Augustinus, die beschouwd wordt als het voorbeeld en de patrones van de christelijke moeders. We weten veel over haar door haar zoon in zijn autobiografie “ De Belijdenissen [850]”, één van de meest gelezen meesterwerken van alle tijden. Daarin lezen we dat de heilige Augustinus de Naam van Jezus met de moedermelk gedronken heeft en door zijn moeder werd opgevoed in het christelijk geloof, waarvan de principes in hem geprent bleven, zelfs in de jaren waarin hij het geestelijk en moreel had opgegeven. Monica heeft nooit opgehouden voor hem en zijn bekering te bidden en kreeg de vertroosting hem te zien terugkeren naar het geloof en het doopsel te ontvangen. God verhoorde het gebed van deze heilige moeder, tot wie de bisschop van Tagasta gezegd had: “het is onmogelijk dat de zoon van zo’n tranen verloren zou gaan”. Inderdaad, de heilige Augustinus heeft zich niet alleen bekeerd maar koos voor het monastieke leven en eens terug in Afrika, stichtte hijzelf een gemeenschap van monniken. De laatste geestelijke gesprekken tussen hem en zijn moeder, in de rust van een huis in Ostia, in afwachting van hun ontscheping naar Afrika, zijn ontroerend en stichtend. De heilige Monica was voor haar zoon reeds “meer dan een moeder” geworden, “de bron van zijn christenheid”. Haar enige verlangen was jarenlang de bekering van Augustinus, die zich nu gekeerd had naar een leven van toewijding aan de dienst aan God. Zij kon dus gelukkig sterven en inderdaad, zij overleed op 27 augustus 387 op de leeftijd van 56 jaar, na haar zoon gevraagd te hebben geen moeite te doen voor haar begrafenis, maar haar te gedenken aan het altaar van de Heer, waar hij zich ook mocht bevinden. De heilige Augustinus herhaalde dat zijn moeder hem “twee keer had gebaard”.

De geschiedenis van het christendom is bezaaid met zeer veel voorbeelden van heilige ouders en authentieke christelijke gezinnen, die het leven begeleid hebben van edelmoedige priesters en herders van de Kerk. Men denke aan de heilige Basilius de Grote en Gregorius van Nazianze, die beiden tot families van heiligen behoorden. Wij denken aan de echtgenoten Luigi Beltrame Quattrocchi en Maria Corsini, die tussen het einde van de 19e eeuw en het midden van de 20e eeuw dicht bij ons geleefd hebben en die door mijn vereerde voorganger Johannes Paulus II in oktober 2001 werden zalig verklaard, wat samenviel met de twintig jaren van de apostolische Exhortatie “ Familiaris Consortio [267]”. Dit document, dat niet alleen de waarde van het huwelijk en de plichten van het gezin belicht, nodigt de echtgenoten vooral uit zich bijzonder in te zetten op de weg van de heiligheid door heel hun leven te putten aan de genade en kracht van het huwelijkssacrament vgl: Familiaris Consortio [[[267|56]]]. Wanneer echtgenoten zich edelmoedig wijden aan de opvoeding van de kinderen, hen leiden en oriënteren op de ontdekking van Gods liefdesplan, bereiden zij dit vruchtbare geestelijke terrein voor waarop roepingen tot het priesterschap en het godgewijde leven ontspringen en rijpen. Zo ontdekt men hoezeer het huwelijk en de maagdelijkheid innig met elkaar verbonden zijn en elkaar wederzijds belichten, vanuit hun gemeenschappelijke oorsprong: de huwelijksliefde van Christus.

Dierbare broeders en zusters, bidden wij in dit Priesterjaar [d:254] opdat “op de voorspraak van de heilige pastoor van Ars, de christelijke gezinnen kleine Kerken worden, waarin alle roepingen en alle charisma’s die de Heilige Geest geeft, kunnen ontvangen en tot hun waarde gebracht worden” (uit het Gebed voor het Priesterjaar) [3076]. Moge de Heilige Maagd die wij nu samen aanroepen, deze genade voor ons verkrijgen.