Geliefde vrienden,
Dank u voor uw werk. Ik stel mij voor dat het moeilijk geweest is, door de vele problemen, verplaatsingen, enz. en ik zou u willen danken omdat u al die moeilijkheden aanvaard hebt om de wereld over deze bedevaart in te lichten en zo anderen uit te nodigen naar deze heilige plaatsen op bedevaart te komen.
Ik gaf reeds een korte samenvatting van deze reis in mijn toespraak op de vlieghaven, ik zou er niet veel aan willen toevoegen. Ik zou zo veel, zo veel details kunnen aanhalen: de bewogen afdaling naar het laagste punt van de aarde, de Jordaan, die voor ons ook een symbool is van Gods afdaling, van de nederdaling van Christus naar de diepste diepte van het menselijk bestaan.
Het Cenakel waar de Heer ons de Eucharistie gegeven heeft, waar Pinksteren plaatshad, de nederdaling van de Heilige Geest; het Heilig Graf, zoveel andere indrukken, maar dit lijkt mij niet het ogenblik om daarop in te gaan.
Misschien zijn er drie fundamentele indrukken. De eerste die ik overal ontmoette, in alle middens, islamitische, christelijke, joodse: de vastberaden wil tot interreligieuze dialoog, ontmoeting, samenwerking tussen de godsdiensten.
Het is belangrijk dat iedereen dat ziet, niet alleen als een daad, om politieke redenen binnen een gegeven situatie, maar als een vrucht van de kern van het geloof, want geloven in één enkele God die ons allen geschapen heeft, geloven in die God die de mensheid geschapen heeft als een familie, geloven dat God liefde is, die wil dat liefde de overheersende kracht in de wereld is, impliceert deze ontmoeting, deze noodzaak elkaar te ontmoeten, samen te werken; het is een vereiste van het geloof zelf.
Tweede punt: ik heb ook een oecumenisch klimaat ervaren dat zeer bemoedigend was. Wij hebben zoveel ontmoetingen met de orthodoxe wereld gehad in een geest van grote hartelijkheid; ik had ook een gesprek met een vertegenwoordiger van de Anglicaanse Kerk en met twee Lutherse vertegenwoordigers, en men ziet dat juist zo’n klimaat de oecumene in het Heilig Land bevordert.
Derde punt: er zijn grote moeilijkheden, we weten het, we hebben ze gezien en gehoord. Maar ik heb ook gezien dat bij iedereen een diep verlangen naar vrede leeft. De moeilijkheden zijn meer te zien en we moeten ze niet verbergen; zij bestaan en moeten nog opgehelderd worden. Maar het gemeenschappelijk verlangen naar vrede, naar broederlijkheid is niet zo zichtbaar en ik geloof dat wij ook daarover moeten spreken, iedereen aanmoedigen in de wil om voor deze moeilijkheden een oplossing te vinden die zeker niet gemakkelijk is.
Ik ben gekomen als pelgrim van de vrede. De pelgrimstocht is een essentieel element van vele godsdiensten en dat is zo ook in de islam, het jodendom en het christendom. De pelgrimstocht is ook het beeld van ons leven, dat een tocht is naar God en zo ook naar gemeenschap met de mensheid.
Ik ben gekomen als pelgrim en hoop dat velen die sporen zullen volgen zodat zij de volken van het Heilige Land tot eenheid aanzetten en ook boodschappers van vrede worden. Dank u.
Naar de oude site