Notitie over publicatie van veronderstelde private openbaringen

De interpretatie die sommige personen geven aan een beslissing, goedgekeurd door Paus Paulus VI op 14-10-1966 en afgekondigd op 15-11-1966, volgens dewelke geschriften en boodschappen voortkomend van veronderstelde openbaringen vrijelijk mogen verspreid worden in de Kerk, is absoluut niet rechtsgeldig. Bovengenoemde beslissing betrof in werkelijkheid de afschaffing van de Index van verboden boeken en vermeldde dat, nu de censuur was opgeheven, steeds de morele verplichting bestond om geen geschriften te verspreiden of te lezen die het geloof en de zeden in gevaar brengen.

Daarentegen wordt herhaald dat wat betreft de verspreiding van teksten van veronderstelde private openbaringen, de geldende norm van de Codex [30], nl. Canon 823 paragraaf 1 [30|823] van kracht blijft. Deze geeft het recht aan de herders om te eisen, dat geschriften betreffende geloof en zeden, welke de gelovigen zich voornemen te publiceren, aan hun oordeel worden voorgelegd.

De veronderstelde bovennatuurlijke openbaringen en geschriften dienaangaande zijn in de eerste plaats onderworpen aan het oordeel van de diocesane bisschop, en in bepaalde gevallen, aan het oordeel van de bisschoppenconferentie en de Congregatie voor de Geloofsleer [d:106].

Het is daarom geheel onterecht wanneer auteurs of uitgevers van geschriften betreffende veronderstelde private openbaringen zich beroepen op de vrijheid die sinds 14-10-1966 in dezen geboden zou worden. Die vrijheid is er helemaal niet.

Rome, vanuit de kantoren van de Congregatie voor de Geloofsleer [d:106], 29 november 1996 + Joseph Kard. Ratzinger
Prefect

+ Tarcisio Bertone, S.D.B.
Aartsbisschop Emeritus van Vercelli
Secretaris