Epifanie van Christus - Epifanie van de Kerk

Dierbare broeders en zusters,

Het hoogfeest van deze dag - Epifanie - viert de openbaring van Christus aan de Wijzen, een gebeurtenis waar met name de heilige Matteüs aandacht aan besteedt. (Mt. 2, 1-2) [[b:Mt. 2, 1-2]] Hij verhaalt in zijn Evangelie dat enige "Magiërs" - waarschijnlijk Perzische godsdienstige leiders - in Jeruzalem kwamen, geleid door een "ster", een lichtend verschijnsel aan de hemel dat door hen geïnterpreteerd was als een teken van de geboorte van een nieuwe koning van de Joden. Maar in de stad wist niemand er iets van, sterker nog: de koning die aan de macht was, Herodes, was door het bericht erg verontrust en vatte het tragische plan op van de "moord op de onschuldigen", om de pasgeboren rivaal uit te schakelen.

De Wijzen daarentegen vertrouwden op de heilige Schriften, met name op de profetie van Micha, volgens welke de Messias geboren zou worden in Betlehem, de stad van David, ongeveer tien kilometer ten zuiden van Jeruzalem. (Micha 5, 1) [[b:Micha 5, 1]] Toen ze in die richting vertrokken waren, zagen ze de ster opnieuw en volgden haar totdat zij bleef stilstaan boven een stal. Ze gingen naar binnen en vonden er het Kind met Maria. Zij bogen zich voor hem neer en als eerbetoon aan zijn koninklijke waardigheid boden zij hem goud, wierook en mirre.

Waarom is deze gebeurtenis zo belangrijk? Omdat zich daarin de toetrede begint te realiseren van de heidense volken tot het geloof in Christus, volgens de belofte die God aan Abraham had gedaan, waarover het boek Genesis bericht: "In u zullen alle geslachten op aarde worden gezegend" (Gen. 12, 3) [b:Gen. 12, 3]. Als dus Maria, Jozef en de herders van Betlehem het volk van Israël vertegenwoordigen, dan zijn de Magiërs van hun kant de eerstelingen van de volkeren. Ook zij zijn geroepen deel uit te maken van de Kerk, het nieuwe volk van God, niet langer op basis van etnische, linguïstische en culturele homogeniteit, maar alleen op basis van het gemeenschappelijke geloof in Jezus, als Zoon van God. De Epifanie van Christus is daarom tegelijkertijd epifanie van de Kerk, dat wil zeggen: openbaring van haar roeping en universele zending. In deze context is het mij een vreugde mijn hartelijke groet te richten aan de geliefde broeders en zusters van de Oosterse Kerken die, omdat zij de Juliaanse kalender volgen, morgen het Kerstfeest vieren: van harte wens ik hun een overvloed aan vrede en christelijke voorspoed.

Vervolgens wil ik eraan herinneren dat naar aanleiding van Epifanie de Wereldmissiedag van de Kinderen wordt gevierd. Het is het feest van de christelijke kinderen die met blijdschap de gave van het geloof beleven en ervoor bidden dat het licht van Jezus alle kinderen van de wereld mag bereiken. Ik dank de kinderen van de "Heilige Kindsheid", in 110 landen aanwezig, omdat zij kostbare medewerkers zijn van het Evangelie en apostelen van de christelijke solidariteit met de meest behoeftigen. Ik moedig de opvoeders aan om in de kleinen de missionaire geest te cultiveren, opdat onder hen vurige missionarissen geboren mogen worden, getuigen van de tederheid van God en verkondigers van zijn liefde. Richten wij ons nu tot de Maagd Maria, Ster van de Evangelisatie: dat op haar voorspraak de christenen overal ter wereld als kinderen kunnen leven van het licht en de mensen naar Christus mogen leiden, het Licht van de wereld.