De Maagd Maria van de Rozenkrans en de missionaire toewijding

Dierbare broeders en zusters,

Deze eerste zondag van oktober biedt ons twee redenen voor gebed en reflectie: de gedachtenis van de heilige Maagd Maria van de Rozenkrans, die juist vandaag wordt gevierd, en de missionaire zending, waaraan deze maand op een bijzondere manier is gewijd. De traditionele beeltenis van de Maagd van de Rozenkrans stelt Maria voor die het Kind Jezus met één arm vasthoudt en met de andere de rozenkrans aan de heilige Dominicus presenteert. Deze veelzeggende iconografie laat zien dat de rozenkrans een middel is dat de Maagd ons aanbiedt om Jezus te beschouwen en, al mediterend over zijn leven, van Hem te houden en Hem steeds trouwer te volgen. Het is de opdracht die de Maagd ook in verschillende verschijningen gaf. Ik denk in het bijzonder aan die van Fatima, die negentig jaar geleden plaatsvond. Aan de drie herderskinderen Lucia, Jacinta en Francisco, aan wie Zij zich voorstelde als "de Maagd van de Rozenkrans", raadde Zij met aandrang aan om elke dag de rozenkrans te bidden om het einde van de oorlog te verkrijgen. Ook wij willen het moederlijke verzoek van de Maagd aannemen en ons ertoe verplichten met geloof de rozenkrans te bidden voor de vrede in gezinnen, de naties en in de hele wereld.

We weten echter dat echte vrede zich verspreidt waar mensen en instellingen zich openstellen voor het Evangelie. De maand oktober helpt ons om deze fundamentele waarheid te herinneren door middel van een bijzondere aanmoediging die de missionaire geest in alle gemeenschappen levend houdt en het werk ondersteunt van al diegenen —priesters, mannen en vrouwen religieuzen en leken— die werken aan de grenzen van de missie van de Kerk. Met speciale toeleg bereiden we ons voor om op 21 oktober de Wereldmissiedag te vieren, met als thema: "Alle Kerken voor heel de wereld." [2049] De verkondiging van het Evangelie blijft de eerste dienst die de Kerk aan de mensheid verschuldigd is, om de verlossing van Christus aan te bieden aan de mens van onze tijd, die op zoveel manieren vernederd en onderdrukt is, en om op christelijke wijze richting te geven aan de culturele, sociale en ethische transformaties die in de wereld plaatsvinden. Dit jaar roept een nog een motief ons op tot een hernieuwd missionaire toeleg: de vijftigste verjaardag van de encycliek Fidei donum [645], van de Dienaar Gods Pius XII, die de samenwerking tussen de kerken bevorderde en aanmoedigde voor de missie ad gentes. Ik ben ook blij erop te kunnen wijzen dat 150 jaar geleden vijf priesters en een leek van het instituut van don Mazza in Verona naar Afrika vertrokken, juist naar het huidige Soedan. Onder hen was de heilige Daniel Comboni, toekomstige bisschop van Centraal-Afrika en patroon van die volken, wiens liturgische gedachtenis op 10 oktober zal worden gevierd.

Op voorspraak van deze pionier van het Evangelie en van de vele andere heilige en zalige missionarissen, in het bijzonder aan de moederlijke bescherming van de Koningin van de Heilige Rozenkrans, vertrouwen wij alle mannen en vrouwen missionarissen toe. Moge Maria ons helpen te herinneren dat elke christen geroepen is om het Evangelie te verkondigen met zijn woord en met zijn leven.