De Hemelvaart is een boodschap van hoop

Dierbare broeders en zusters!

In vele delen van de wereld is het feest van de Hemelvaart van Jezus gevierd. Christus keert terug naar de heerlijkheid, die Hem van eeuwigheid af toekomt als Zoon van God één in wezen met de Vader. Maar Hij keert er naar terug met de menselijke natuur, die Hij heeft aangenomen uit Maria en met de glorierijke tekenen van zijn lijden. Hij stijgt op naar de Vader als de verlosser van de mens, om ons de Geest te schenken die het leven geeft.

Daarom is de Hemelvaart een belangrijke boodschap van hoop. De mens van onze tijd, die, ondanks de technische en wetenschappelijke verworvenheden waarop hij terecht trots is, de laatste zin van het bestaan dreigt te verliezen, vindt in dit mysterie de aanduiding van zijn bestemming. De verheerlijkte mensheid van Christus is ook onze mensheid: In zijn persoon heeft Jezus voor altijd God verbonden met de geschiedenis van de mens en de mens met het hart van de hemelse Vader.

"Ik ben met u alle dagen tot aan de voleinding der wereld" (Mt. 28, 20) [b:Mt. 28, 20]. Dat verzekert de Heer en deze belofte van Hem geeft kracht aan de apostolische inzet van de Christenen. Na tweeduizend jaar geschiedenis voelt de Kerk zich nu nog jong. Zij heeft het verlangen om met het enthousiasme van het eerste uur, de boodschap van de liefde van God aan de wereld te brengen. Welk een schouwspel van jeugdigheid heeft de Kerk geboden in die jongste bijzondere bijeenkomst van de Bisschoppen synode voor Afrika!

De Verrezene werkt ook over de zichtbare grenzen van de Kerk heen, overal waar mensen bereid zijn om zijn ingevingen te volgen. Het komt bijvoorbeeld spontaan op om de Heer te loven voor de grote gebeurtenis van vrede en solidariteit, die zich juist dezer dagen voltrokken heeft in Zuid-Afrika. Na eeuwen van tegenstelling en haat, terwijl de wereld in verschillende delen helaas vernederd blijft door absurde broeder oorlogen, is een dageraad van hoop aangebroken. Moge God hem bevestigen en uitbreiden tot de volken van alle werelddelen.

Ik voel me verplicht, ook vandaag te herinneren aan het geweld waarvan de bevolking van Rwanda slachtoffer is. Het gaat om een echte en ergerlijke volkenmoord, waarvoor helaas ook katholieken verantwoordelijk zijn. Iedere dag weer ben ik dat volk in doodstrijd nabij en ik zou opnieuw een beroep willen doen op het geweten van allen die deze massa moorden beramen en uitvoeren. Zij zijn bezig het land naar de afgrond te voeren. Allen zullen voor hun misdaden verantwoording moeten afleggen tegenover de geschiedenis en vooral tegenover God. Er heeft genoeg bloed gevloeid!

God verwacht van alle Rwandezen met de hulp van bevriende landen een moreel reveil: de moed tot vergeving en tot broederschap.

Voor dat alles bidden de Slotzusters die sinds vrijdag 13 mei in het klooster 'Mater Ecclesiae' wonen, dat gelegen is in de schaduw van de koepel van de Sint Pieter. Met genegenheid groet ik deze Zusters van ons, terwijl ik aan hun biddende en zwijgende zending de intenties toevertrouw van mijn taak ten dienste van heel het Volk van God.

De heilige Maagd moge het ook aan ons schenken om de blik steeds op de Hemel gericht te houden en om van het mysterie van de Hemelvaart te getuigen door levensvreugde. Moge zij ons zo tot volgzame werktuigen van de Geest van God maken, opdat ons de verkondiging van het Woord dat redt, erin slaagt de harten diep te raken en voor allen een bron van vrede wordt.

Ná het bidden van het Regina Caeli en diverse begroetingen
Tenslotte groet ik allen die deelnemen aan dit Regina Coeli gedurende de periode waarin de Kerk zich rond Maria met de apostelen geschaard voorbereidt op het ontvangen van de heilige Geest op de zondag van Pinksteren.

Tot ziens dus, aanstaande zondag.

Geloofd zij Jezus Christus.