Tot de nieuwe Nederlandse ambassadeur bij de Heilige Stoel

Meneer de ambassadeur,

Vandaag heb ik - door een eenvoudige of providentiële samenloop van omstandigheden - het genoegen uw excellentie als ambassadeur van hare majesteit de koningin van Nederland bij de Heilige Stoel te ontvangen, maar tevens de bisschoppen die aan het hoofd van de katholieke bisdommen staan, voor hun traditioneel 'ad limina' bezoek. Deze twee ongetwijfeld verschillende gebeurtenissen komen echter in die zin overeen, dat ze het Nederlandse volk met zijn bestaan, problemen en verwachtingen door de bevoegde gezagsdragers in dit huis aanwezig doen zijn.

Ik dank u oprecht, meneer de ambassadeur, voor de woorden welke u tot mij hebt gericht. Zij getuigen van een reeds bestaande overeenkomst tussen de inspanningen van de Heilige Stoel en die van uw regering als het erom gaat de wereldvrede te verdedigen en te bevorderen langs de wegen van de dialoog, overal de onschendbare waardigheid van de individuen en de vrijheid van de volkeren te doen eerbiedigen of ook hulp te bieden aan streken die het slachtoffer zijn van onvoorziene rampen of plaatselijke noden. Uw taak die vandaag is begonnen, evenals het bezoek van het Nederlandse episcopaat zijn voor mij een reden tot troost en hoop.

U bent de zoon van een natie waarvan de geschiedenis op vele gronden rijk en boeiend is. Het beroemde devies Luctor et emergo' verdient zeer wel voor te komen in het wapen van uw land. Altijd reeds hebben uw voorvaderen moeten vechten tegen de woedende elementen van de Noordzee en de sterke zeewinden moeten verduren. De rampzalige overstromingen van 1953 liggen nog in ons geheugen. Over het geheel wordt de geschiedenis van het Nederlandse volk gevormd door het zonder ophouden terugdringen van de zee, maar ook het onvermoeibaar doorkruisen ervan. Deze overheersende werkelijkheid heeft van uw landgenoten zeelieden, reizigers en handelslieden gemaakt, mensen die open staan voor de wereld en in staat zijn de betrekkelijkheid van de dingen te beoordelen, terwijl de bewoners van het achterland, die altijd op hun grond aanwezig zijn, meer de tradities hebben gehandhaafd. Momenteel zijn deze verschillen zonder twijfel verminderd door het feit van de ontwikkeling van een modern wegennet. Ik begrijp de aantrekkingskracht van de tóeristen voor uw land. Ze kunnen uw overwinningen op de zee bezichtigen, de gang van zaken op de plattelandsbedrijven bewonderen, de pracht van uw bloemenkwekerijen en uw tuinbouw, maar ook de vergevorderde industrialisatie van talrijke stadscentra. Is Amsterdam niet een van de grootste havens van de wereld? En hoe zou men uw beroemde musea vergeten, die gebouwd zijn ter ere van uw beroemde mannen, bijvoorbeeld uw grote schilders Rembrandt en Rubens? Er bestaat bij u ook een verscheidenheid van godsdienstige belijdenissen, die sinds tientallen jaren vreedzaam samen trachten te leven, te dialogeren en samen te werken voor werken van sociale en charitatieve aard, waarvan het doel dikwijls internationaal is.

Het doet me genoegen dit panorama kort op te roepen bij uw ontvangst deze morgen. Dit stelt me in staat deel te nemen aan de geschiedenis en cultuur van uw land. En ik wil hopen dat Nederland, dat zo rijk is aan materiële goederen en menselijke hulpmiddelen, altijd nog meer de wegen van het 'zijn' zal kiezen dan die van het 'hebben' en zo aan Europa en de wereld zijn oorspronkelijke bijdrage zal leveren aan de ware vooruitgang van de hedendaagse samenleving.

Van ganser harte wens ik, dat uw hoge taak van diplomaat zich zodanig ontwikkelt, dat de reeds bestaande uitstekende betrekkingen tussen de Heilige Stoel, in feite van wezenlijk geestelijke orde, en uw regering steeds vruchtbaarder blijken. U bent hier evenals uw collega's van het corps diplomatique, die ik op 15 januari reeds het genoegen heb gehad te ontvangen, een aandachtig waarnemer die aan uw regering de activiteiten, bezorgdheden en wensen van de Apostolische Stoel zal weten over te brengen, evenals hij aan deze de inlichtingen, voorstellen en verlangens van de regering van Nederland zal weten over te brengen.

Ik zou u erkentelijk zijn, meneer de ambassadeur, wanneer u aan hare majesteit de koningin van Nederland de uitdrukking van mijn respectvolle groeten zoudt willen overbrengen en haar mijn wensen zoudt willen vernieuwen voor de voorspoed van haar koninkrijk op alle niveaus. Ik ben blij uwe excellentie mijn vertrouwen uit te spreken en mijn hartelijke wensen voor een aangename en vruchtbare ontwikkeling van uw functies. Ik vraag God te waken over uw dierbare en mooie land en u te zegenen evenals de leden van uw gezin.