Elk gebod wordt waarachtig als een vereiste van liefde

Beminde broeders en zusters:

In de liturgie van deze zondag wordt de lezing voortgezet van Jezus' "Bergrede" met de hoofdstukken 5, 6 en 7 van het Evangelie van Mattheüs. Na de zaligsprekingen, die Jezus' programma vormen, verkondigt Hij de Nieuwe Wet, zijn Thora, zoals onze joodse broeders het noemen. In feite zou de Messias bij zijn komst ook de definitieve openbaring van de Wet moeten brengen, en dit is precies wat Jezus verklaart: "Denk niet dat Ik gekomen ben om de Wet of de profeten af te schaffen: Ik ben niet gekomen om af te schaffen, maar om tot vervulling te brengen”. En terwijl hij tot zijn discipelen richt, voegt hij eraan toe: "Ik verzeker u dat als uw rechtvaardigheid die van de Schriftgeleerden en Farizeeën niet overtreft, zult u het Koninkrijk der Hemelen niet betreden" (Mt. 5, 17.20) [b:Mt. 5, 17.20]. Maar wat is deze "volheid" van de Wet van Christus en deze "grotere" gerechtigheid die Hij eist?

Jezus verklaart ze middels een reeks tegenstellingen tussen oude geboden en zijn nieuwe manier om ze voor te stellen. Elke keer begint hij met te zeggen: "Gij hebt gehoord dat tot onze voorouders werd gezegd ...", en verklaart vervolgens: “Maar Ik zeg u”. Bijvoorbeeld: “Gij hebt gehoord, dat tot onze voorouders is gezegd: 'Gij zult niet doden'. Wie doodt zal strafbaar zijn voor het gerecht. Maar Ik zeg u: Al wie vertoornd is op zijn broeder, zal strafbaar zijn voor het gerecht” (Mt. 5, 21-22) [b:Mt. 5, 21-22]. En dit doet hij zes maal. Deze manier van spreken maakte een grote indruk op de mensen die ontsteld waren, omdat dit 'ik zeg u' gelijk stond aan het opeisen voor zichzelf van dezelfde autoriteit van God, de bron van de Wet. De nieuwheid van Jezus bestaat in wezen uit het feit dat Hij de geboden "vervult" met de liefde van God, met de kracht van de Heilige Geest die in Hem leeft. En wij kunnen ons door het geloof in Christus openstellen voor de werking van de Heilige Geest, waardoor we de goddelijke liefde kunnen beleven. Om deze reden wordt elk gebod waarachtig als een vereiste van liefde, en vallen ze allen samen in een enkel gebod: bemin God met heel uw hart en bemin uw naaste als uzelf. “De liefde is de volheid van de Wet”, schrijft heilige Paulus (Rom. 13, 10) [b:Rom. 13, 10]. Geconfronteerd met deze eis, bijvoorbeeld, dwingt het trieste geval van de vier Roma-kinderen, die vorige week stierven aan de rand van deze stad in hun verbrande barak, ons af te vragen of een meer solidaire en broederlijke samenleving, meer coherent in de liefde, dat wil zeggen, meer christelijk, deze tragedie niet had kunnen vermijden. En deze vraag is geldig voor vele andere pijnlijke gebeurtenissen, min of meer bekend, die dagelijks plaatsvinden in onze steden en in onze landen.

Beminde broeders en zusters: misschien is het geen toeval dat de eerste grote prediking van Jezus de "Bergrede" wordt genoemd. Mozes besteeg de berg Sinaï om de Wet van God te ontvangen en deze te brengen naar het uitverkoren volk. Jezus is de Zoon van God zelf die uit de hemel neerdaalde om ons naar de hemel te voeren, naar de hoogte van God, langs het pad van de liefde. Bovendien is Hij zelf deze weg: het enige dat we moeten doen is Hem volgen om volgens de wil van God te leven en zijn Koninkrijk binnen te treden, het eeuwig leven in.

Een enkel schepsel heeft de top van de berg al bereikt: de Maagd Maria. Dankzij de vereniging met Jezus was haar gerechtigheid volmaakt: om deze reden roepen we haar aan als Speculum iustitiae. N.v.d.v.: Spiegel der.. N.v.d.v.: Spiegel der gerechtigheid Laten we onszelf aan haar toevertrouwen opdat zij onze stappen geleidt in de trouw aan de Wet van Christus.