Summo solacio

Het was voor Ons een grote troost te vernemen, dat de viering van het jubileum van Onze bisschopswijding voor de gelovigen uit alle landen aanleiding is geweest tot een eensgezinde, bewonderenswaardige gebedsactie, waardoor voor de gemeenschappelijke Vader en voor de gehele Kerk, in de angstwekkende gevaarvolle tijdsomstandigheden die ten zeerste op Ons drukken; van God de hemelse genaden worden afgesmeekt. Dat was Ons heel zeker uiterst aangenaam; want niets achten Wij heden ten dage méér noodzakelijk dan overvloedige hemelse hulp en goddelijke steun; en zo stellen Wij dan ook vast, dat, mocht het dan ook wel eens ooit anders geweest zijn, tegenwoordig de harten en de wil der gelovigen, door een bewonderenswaardige overeenkomst en een vurige liefde innig met Ons verbonden zijn.

Die heerlijke liefdesbetuigingen zouden Wij dan ook enigszins willen vergoeden door uit de onuitputtelijke schatten der Kerk iets te verlenen dat, naar Wij veronderstellen, aan allen, vooral echter aan de priesters, aangenaam zal zijn. Door de volheid Onzer apostolische macht, verlenen Wij aan alle waardig bevonden priesters het persoonlijk voorrecht krachtens hetwelk zij, bij het celebreren van het Eucharistisch Offer, een volle aflaat kunnen toepassen op een bepaalde ziel van het vagevuur. Dit geldt van 13 dezer maand tot 13 mei 1943.

Welk besluit vast zij en blijve, zonder enig voorbehoud.

Gegeven te Rome bij Sint Pieter, de 12 mei van het jaar 1942, het vierde jaar van Ons Pontificaat.

Paus Pius XII