Dubia proposita de foetus vel membrorum corporis humani crematione

LE 3543

In een brief van 16 november 1966 stelt de Zeereerwaarde heer N.N., kapelaan van de Evangelische Diaconessen Hospitaal van de stad X., twee vragen aan deze Heilige Congregatie waar hij oplossingen voor zoekt.

Vragen:

1. Is het voor een Katholiek toegestaan, vanuit zijn eigen vrije wil, opdracht te geven de eigen geamputeerde ledematen of die van een ander, zowel als belangrijke delen die (uit het menselijk lichaam) uitgenomen zijn, te laten cremeren, zelfs los van omstandigheden waarin door de omgeving tot crematie besloten wordt vanwege medische of sociale redenen.
   
   
2. Foetussen die tot 17 weken van de zwangerschap voltooid zijn – en waarvan velen al gedoopt zijn – en belangrijke delen van het menselijk lichaam worden zelden begraven maar meer gebruikelijk gecremeerd.
   
   

Is deze praktijk intrinsiek te verwerpen volgens de fundamentele principes van moraliteit?

Antwoord:

Ik bericht u dat de Vaders van deze Heilige Congregatie de voorgelegde vragen hebben onderzocht en, in de plenaire sessie van woensdag 1 maart van dit jaar, besloten:

Als er een redelijke reden aanwezig is dat de begrafenis van een foetus of menselijk weefsel niet toestaat, is er geen bezwaar aan de kant van de Heilige Congregatie voor de Geloofsleer over te gaan tot crematie.