Mysterie van Maria gaat ook over onze toekomst

Dierbare broeders en zusters, goedendag! Mooi feest van Onze-Lieve-Vrouw!

De Evangeliebladzijde (Lc. 1, 39-56) [b:Lc. 1, 39-56] op deze dag van het feest van de Tenhemelopneming van Maria beschrijft de ontmoeting van Maria met haar nicht Elisabeth en beklemtoont: “Maria reisde met spoed naar het bergland, naar een stad in Juda” (Lc. 1, 39) [b:Lc. 1, 39]. In die dagen snelde Maria naar een kleine stad dichtbij Jeruzalem om Elisabeth te ontmoeten. Vandaag daarentegen bewonderen we haar op haar tocht naar het hemels Jeruzalem, om eindelijk de Vader van aangezicht te ontmoeten en het gelaat van haar Zoon Jezus terug te zien. Tijdens haar aardse bestaan had zij vaak het bergland doorkruist tot en met de droeve gang naar Calvarie, verbonden met het mysterie van het lijden van Christus. Vandaag zien we haar aankomen bij de berg van God “bekleed met de zon, de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren (Openb. 12, 1) [b:Openb. 12, 1] – zoals het boek van de Openbaring zegt – en we zien de drempel van het hemels vaderland overschrijden.

Zij was de eerste die in de Zoon van God heeft geloofd en zij is de eerste die met lichaam en ziel ten hemel wordt opgenomen. Als eerste heeft ze Jezus omarmd toen Hij nog een baby was en zij is de eerste om door Hem omarmd te worden om in het eeuwige Rijk van de Vader te worden binnengeleid. Maria, een eenvoudig meisje uit een verloren dorp aan de grens van het Romeinse Rijk, wordt door God, omdat zij het Evangelie heeft aanvaard en beleefd, opgenomen om voor eeuwig naast de troon van de Zoon te staan. Dat is de wijze waarop God de machtigen hun troon ontneemt en de geringen verheft. (Lc. 1, 52) [[b:Lc. 1, 52]]

De Tenhemelopneming van Maria is een groot mysterie dat over ieder van ons gaat, over onze toekomst. Maria gaat inderdaad hen voor op de weg die, door het Doopsel, hun leven verbonden hebben met Jezus, zoals Maria haar eigen leven met Hem verbond. Het feest van deze dag doet ons naar de hemel kijken, het voorspelt de “nieuwe hemelen en de nieuwe aarde”, door de overwinning van de verrezen Christus op de dood en de definitieve nederlaag van de boze. Daarom wordt de jubel van het nederige meisje uit Galilea, vertolkt in de zang van het Magnificat, het lied van heel de mensheid, die zich verheugt bij het zien dat de Heer zich buigt over alle mannen en alle vrouwen, nederige schepselen, om hen op te nemen in de hemel.

De Heer buigt zich over de nederigen om hen op te richten, zoals de zang van het Magnificat verkondigt. Dit lied van Maria doet ons ook denken aan de vele pijnlijke situaties vandaag, in het bijzonder aan de vrouwen die overweldigd worden door het gewicht van het leven en door het drama van het geweld, aan de vrouwen slavinnen van het machtsmisbruik van de machtigen, aan de meisjes gedwongen tot onmenselijk werk, aan de vrouwen gedwongen zich met lichaam en geest te onderwerpen aan de begeerte van mannen. Mocht er zo snel als mogelijk voor hen een leven beginnen van vrede, van gerechtigheid, van liefde, in afwachting van de dag dat ze zich eindelijk niet meer gegrepen zullen voelen door handen die hen vernederen, maar die hen met tederheid optillen en voeren op de weg van het leven, tot in de hemel. Maria, dat meisje, die vrouw die in haar leven veel heeft geleden, doet ons aan die vrouwen denken die zoveel lijden. Vragen we de Heer dat Hijzelf hen bij de hand zou nemen en hen op de weg van het leven zou leiden en hen zo van die slavernij zou bevrijden.

Vol vertrouwen richten we ons nu tot Maria, de zoete koningin van de hemel en vragen haar: “Schenk ons dagen van vrede, waak over onze tocht, maak dat wij uw Zoon zien, vol vreugde in de hemel”. Hymne van de Tweede Vespers.. Hymne van de Tweede Vespers van het Hoogfeest van Maria Tenhemelopneming

Na het bidden van het Angelus

Dierbare broeders en zusters,

aan de Koningin van de vrede die we vandaag in de hemelse glorie vereren, zou ik nog een keer de angsten en het lijden willen toevertrouwen van de bevolking die op vele plaatsen in de wereld onschuldig slachtoffer is van voortdurende conflicten. Ik denk in het bijzonder aan de bevolking van Noord-Kivu, in de Democratische Republiek Congo, die recent werd getroffen door nieuwe massamoorden die al langere tijd onder beschamend stilzwijgen worden bedreven, zonder zelfs maar onze aandacht te trekken. Deze slachtoffers maken deel uit, spijtig genoeg, van de vele onschuldige mensen die geen druk uitoefenen op de wereldopinie. Moge Maria voor hen allen gevoelens bewerken van medelijden, van begrip en van verlangen naar eendracht.
(…)