Aan de verwachtingen beantwoorden van hen die Jezus willen zien

Dierbare broeders en zusters, goeie dag!

Op deze vijfde zondag in de Vasten, trekt de evangelist Johannes onze aandacht door een eigenaardig detail: enkele Grieken van joods geloof, zijn naar Jeruzalem gekomen voor het Paasfeest en richten zich tot de apostel Filippus: “wij zouden Jezus graag spreken” (Joh. 12, 21) [b:Joh. 12, 21]. Er is veel volk In de heilige stad, waar Jezus voor het laatst naartoe gaat. Kleinen en eenvoudigen, die de profeet uit Nazareth feestelijk onthaalden en in Hem de Gezondene van de Heer erkennen. Er zijn de hogepriesters en leiders van het volk, die Hem uit de weg willen ruimen omdat zij Hem als een ketter beschouwen en gevaarlijk vinden. Er zijn ook mensen, zoals deze Grieken, die nieuwsgierig zijn en Hem willen zien om meer te weten over Hem en de werken die Hij doet, het laatste werk – de opwekking van Lazarus – had veel stof doen opwaaien.

“Wij zouden Jezus graag spreken”: deze woorden, zoals vele andere in de Evangelies, reiken verder dan het gebeuren en drukken iets universeel uit; zij manifesteren een verlangen dat doorheen tijden en culturen gaat, een verlangen in het hart van vele mensen die Christus hebben horen spreken maar Hem nog niet ontmoet hebben. “Ik verlang Jezus te zien”: dat is wat het hart van die mensen voelt.

Jezus beantwoordt dit verzoek onrechtstreeks, op een profetische manier, met een profetie die Zijn identiteit onthult en de weg aanwijst om Hem werkelijk te kennen: “Het uur is gekomen, dat de Mensenzoon verheerlijkt wordt” (Joh. 12, 23) [b:Joh. 12, 23]. Het uur van het Kruis! Het uur van de nederlaag van satan, prins van het kwaad, en van de definitieve overwinning van Gods barmhartige liefde. Christus verklaart dat Hij “van de aarde zal omhoog geheven worden” (Joh. 12, 32) [b:Joh. 12, 32], een uitdrukking die een tweevoudige betekenis heeft: “omhoog geheven” omdat Hij gekruisigd wordt en “omhoog geheven” omdat Hij door de Vader in de verrijzenis verheven wordt, om alle mensen tot zich te trekken en de mensen met God en met elkaar te verzoenen. Het uur van het Kruis, het somberste uur in de geschiedenis, is ook de bron van heil voor iedereen die in Hem gelooft.

Jezus vervolgt Zijn profetie over Zijn Pasen dat reeds nabij is, en gebruikt een eenvoudig en suggestief beeld, dat van de “graankorrel” die in de aarde valt en sterft om vrucht te dragen. (Joh. 12, 24) [[b:Joh. 12, 24]] In dit beeld vinden wij een ander aspect van het kruis van Christus: dat van de vruchtbaarheid. Het kruis van Christus is vruchtbaar. Jezus’ dood is namelijk een onuitputtelijke bron van nieuw leven want het draagt de levengevende kracht van Gods liefde in zich. In deze liefde ondergedompeld door het doopsel, kunnen de Christenen “graankorrels” worden en veel vrucht dragen indien zij zoals Jezus, “hun leven verliezen” uit liefde voor God en hun broeders. (Joh. 12, 25) [[b:Joh. 12, 25]]

Daarom kunnen wij aan wie Jezus ook vandaag nog wil zien, aan wie op zoek zijn naar Gods gelaat, aan wie op jonge leeftijd catechese kreeg en het daarna niet verdiept heeft, of het geloof misschien verloren heeft, aan iedereen die Jezus nog niet persoonlijk ontmoet heeft ... aan al die mensen kunnen wij drie dingen aanbieden: het Evangelie, het kruisbeeld en het getuigenis van ons arm maar oprecht geloof. Het Evangelie: daar kunnen wij Jezus ontmoeten, Hem beluisteren, Hem kennen. Het kruisbeeld: teken van de liefde van Jezus die zich voor ons gegeven heeft. En vervolgens een geloof dat zich omzet in eenvoudige gebaren van broederliefde. Maar vooral in de coherentie tussen wat we zeggen en hoe we leven, coherentie tussen ons geloof en ons leven, tussen onze woorden en onze daden. Evangelie, kruisbeeld, getuigenis.
Moge de Maagd Maria ons helpen deze drie dingen te brengen.

Na het bidden van het Angelus
{...}

Nu zullen wij een gebaar stellen dat we reeds verleden jaar stelden: volgens de oude traditie van de Kerk, wordt in de Vasten het Evangelie gegeven aan wie zich op het Doopsel voorbereiden; zo geef ik u vandaag een geschenk, aan u hier op het Sint-Pietersplein: een Evangelie in zakformaat. Het zal gratis uitgedeeld worden door daklozen die in Rome leven. Wij zien daarin een heel mooi gebaar, dat Jezus welgevallig is: de meest behoeftigen zijn degenen die ons het woord Gods aanbieden. Neem het aan en neem het mee, om er dikwijls in te lezen, draag het alle dagen bij u, en lees er dikwijls in, elke dag. Gods woord is licht op onze weg! Het zal u goed doen!

Ik wens u allen een goede zondag. Alstublieft, vergeet niet voor mij te bidden. Smakelijk en tot ziens!