God verraden

Beste vrienden, leden en weldoeners van de stichting "Kerk in Nood" in Nederland,
Waarde Broeders en Zusters in Christus,

Ik ben buitengewoon verheugd deze Heilige Mis te mogen vieren, aan de vooravond van het hoogfeest van Pinksteren, in deze schitterende kathedrale basiliek, gewijd aan de heilige Johannes de evangelist in 's-Hertogenbosch. Wij gaan samen bidden en alle intenties van de leden en weldoeners van "Kerk in Nood" naar het altaar van de Heer brengen, in het bijzonder de intenties van al onze christenbroeders die over de gehele wereld lijden onder vervolging en lijden door materiële, morele en geestelijke armoede.

Vandaag sluiten we de lezingen uit het Evangelie van de heilige Johannes af, die ons gedurende deze gehele paastijd hebben vergezeld. "Volg Mij!", zegt Jezus tot de apostel Petrus. Voor Petrus gaat het om een nieuw begin, gebouwd op een engagement om Jezus te volgen: een groter en rijper engagement dan het eerste "ja". Het "ja" dat werd uitgesproken aan het begin van het openbare leven van Jezus, toen Petrus de Heer ontmoette samen met zijn broer Andreas, toen zij nog vissers waren op het meer van Tiberias. We lezen in het Evangelie volgens Matteüs: "Eens toen Hij zich bij het meer van Galilea ophield, zag Hij twee broers, Simon die Petrus wordt genoemd en diens broer Andreas, bezig het net uit te werpen in het meer. Zij waren namelijk vissers. En Hij sprak tot hen: 'Komt, volgt Mij; Ik zal u vissers van mensen maken' (Mt 4, 18-19) [b:Mt 4, 18-19]. En zij volgden Jezus met enthousiasme en zonder aarzeling. Later leerde Petrus zijn eigen kwetsbaarheid kennen, die hem het verdriet en de bitterheid deed ervaren van zijn drievoudige verloochening in de nacht van Witte Donderdag op Goede Vrijdag. Nu, na de verrijzenis, voelt Petrus "veel dieper welk een unieke liefde Christus voor hem heeft en kan hij er nederig en oprecht op antwoorden: "Heer, Gij weet alles, Gij weet dat ik U liefheb'" (Joh. 21, 17) [b:Joh. 21, 17]. Die wil om Jezus lief te hebben, zal hem tot de dood brengen. Jezus had Petrus aangekondigd met welke dood hij die liefde waar zou maken en eer zou brengen aan God. Maar is Petrus er bang voor om alleen te zullen sterven voor Jezus? Hij vraagt daarom aan de Heer wat er met Johannes zal gebeuren: "Wat dan met hem?". Jezus heeft niet willen ingaan op de nieuwsgierigheid van Petrus; Hij spoort hem alleen aan om Hem radicaal te volgen en en Hij zegt nogmaals: "Volg Mij!"

Dit antwoord geldt voor ieder van de leerlingen van Christus en ook voor ons, Christenen uit de XXIe eeuw. Immers, het is alleen door het lezen en dagelijks overwegen van het Evangelie, door het leven in diepe verbondenheid met Jezus en door deze intieme vriendschap te bevestigen in de vruchtbare ontvangst van de heilige Communie, dat onze liefde voor God en onze naasten kan groeien en een waarachtige, offerende liefde kan worden. We kunnen dus alleen door te leven met de Heer Jezus en door ons te voeden met zijn Woord en met de allerheiligste Eucharistie, groeien in naastenliefde, dat wil zeggen een waarachtige liefde voor onze broeders en zusters. Ja, net als aan de apostel Petrus, zegt Jezus aan ons, ondanks onze zwakheden, op deze vooravond van Pinksteren: "Jij, volg Mij!".

De andere reden waarom Jezus aan Petrus niet de bestemming van zijn vriend en reisgenoot - de Apostel Johannes- heeft willen onthullen, heeft nog een veel diepere betekenis: ieder mensenleven herbergt zijn eigen mysterie. Het is alleen aan God om dit te ontdekken en te kennen. Inderdaad, het mysterie van iedere mens, dat wil zeggen zijn eigen en unieke roeping en opdracht in deze wereld, zijn slechts aan God bekend; de mens zelf weet het niet als het hem niet door de Heer Jezus zelf is geopenbaard. Om deze roeping te ontdekken moet de leerling van Christus leren naar Jezus te luisteren en Hem te volgen. Hij moet leren af te zien van eigen wil, zijn egoïsme, zijn zonde en zich laten leiden door de Heilige Geest. De Geest van Waarheid, de Helper, zal hem vormen totdat Christus in hem gestalte heeft gekregen. (Gal. 4, 19) [[b:Gal. 4, 19]] Op onze levensweg, geleid en verlicht door het Woord van God en dagelijks gevoed door de allerheiligste Eucharistie, worden wij uitgenodigd voort te gaan op de weg die God onze Vader voor ons heeft bedoeld. Onze eenheid met Jezus zal ons doen ontdekken welke wonderen God in ons verwezenlijkt. En naar het voorbeeld van de heilig paus Paulus VI, zullen wij dank zeggen met de woorden: "Wat een gaven, wat een schitterende en verheven zaken, hoeveel hoop heb ik ontvangen in deze wereld! Nu de dag ten einde loopt en alles eindigt en zich losmaakt van het mooie en dramatische, tijdige en aardse tafereel, na de gave van het natuurlijke leven, hoe kunnen wij U, O Heer, nog danken voor de alles overheersende gunst van het geloof en de genade waarin uiteindelijk alleen wat er van mijn wezen overblijft de enige toevluchtsoord vindt? Hoe kan ik waardig uw goedheid gedenken, o Heer, dat ik vanaf mijn komst op deze wereld ben binnengeleid in het onuitsprekelijke leven van de Kerk? Dat ik ben geroepen en uitgenodigd tot het priesterschap van Christus? Dat ik de vreugde en de opdracht heb gehad om de zielen te dienen, broeders, jongeren, armen, het volk van God ... ? In aeternum Domini misericordias cantabo: de liefde van de Heer, bezing ik zonder ophouden. (Ps. 88, 2) [[b:Ps. 88, 2]]" Mijn Testament [[1509]]

Het Evangelie van Johannes eindigt met deze veelbetekenende woorden: "Dit is de leerling, die van deze dingen getuigt...en wij weten dat zijn getuigenis waar is." (Joh. 21, 24) [b:Joh. 21, 24] Niets is inderdaad van groter belang. Ja, het Evangelie is waar. De Liefde die God voor ons heeft, is waar. De getuigen van het Evangelie zijn waar want zij geven hun leven om te getuigen van Jezus. Ons leven als christenen dient waar te zijn. Ja, datgene waarvan wij getuigen dient waar te zijn, waarom zou je anders geloven? De heilige Johannes bevestigt vaak de waarheidsgetrouwheid van datgene waarvan hij getuigenis aflegt. Dit schrijft hij: "Die het gezien heeft getuigt hiervan; zijn getuigenis is waar en hij weet, dat hij de waarheid zegt, opdat ook gij zoudt geloven." (Joh. 19, 35) [b:Joh. 19, 35] Ons geloof berust op de getuigenis van de Apostelen, zoals het geloof van de Apostelen berust op de getuigenis van Jezus. (Joh. 8, 18) [[b:Joh. 8, 18]] Jezus heeft zijn leven gegeven als teken van trouw aan de waarheid waarvan Hij getuigenis aflegt. Zo ook sterven de Apostelen als martelaren, niet omdat zij fanatiekelingen zijn, maar omdat datgene waarvan zij getuigen historische feiten zijn en geen ideeën: namelijk de komst van God in Jezus Christus onder de mensen, het Lijden, de dood en de verrijzenis van Jezus voor ons heil. Zelfs als zij de dood ondergaan, zijn de feiten waarvan zij getuigen niet minder realiteiten. Voor ons geldt dit ook, ons getuigenis is gebouwd op de werkelijkheid van de dood en de verrijzenis van Jezus. En wij dienen bereid te zijn te sterven om te getuigen dat Jezus leeft. Het is ook de kracht van zijn liefde die ons doet handelen om de ellende te verlichten van de behoeftigen en van hen die overal ter wereld lijden.

En het is juist om te getuigen van Jezus en zijn Evangelie dat "Kerk in Nood" is opgericht. Kerk in Nood is geen humanitaire NG0 NGO: Niet Gouvermentele.. NGO: Niet Gouvermentele Organisatie, maar de uitdrukking van ons christelijk geloof. En ons christelijk geloof is werkzaam door de naastenliefde. De naastenliefde uit zich in de vriendelijkheid aan hen die ongelukkig zijn, aan de behoeftigen en allen die geestelijk en materieel lijden.

In 1947 heeft de stichter van uw organisatie, de Norbertijn pater Werenfried van Straaten, zijn antwoord kunnen geven op de uitnodiging van Jezus: "Volg Mij!". Hij besloot een beweging van hulpverlening op gang te brengen voor de veertien miljoen vluchtelingen uit Oost¬Duitsland aan het einde van de tweede wereldoorlog. Dat was het begin van het geestelijk avontuur dat hem de bijnaam "spekpater" opleverde omdat hij hulp gaf aan het uitgehongerde Duitse volk uit het Oosten. "Kilometers lang", zo herinnerde hij zich, "waren er slechts rokende puinhopen te zien: mensen beroofd van de meest elementaire middelen, leefden onder de grond, in de kou". vgl: Waar God huilt [[[7404]]] Pater Werenfried wist zijn medemensen te overtuigen van de noodzaak om deze ongelukkigen te hulp te komen en het lukte hem tonnen spek voor deze uitgehongerde mensen bijeen te brengen wat hem zijn bijnaam heeft opgeleverd. Zo dankt "Kerk in Nood" haar ontstaan aan de gehoorzaamheid van een priester aan het gebod van Jezus: "Volg Mij!". Later heeft pater Werenfried, zoals de apostel Petrus, zijn ware missie ontdekt, die hem door God in het binnenste van zijn ziel is onthuld. Terwijl hij de gebeurtenissen van de XXe eeuw overwoog in het licht van de boodschap van Onze Lieve Vrouw van Fatima, is hij geleidelijk aan tot de conclusie gekomen dat "Kerk in Nood" een antwoord op die boodschap moest zijn. En dat het een direct antwoord moest zijn op de oproep van de Moeder Gods om onophoudelijk te bidden, boete te doen, zich te bekeren en zich tot God te keren. De "totale revolutie tegen God", zoals Lenin dat zei, en die voor het eerst tot een hoogtepunt kwam in de Oktober Revolutie van 1917 in Rusland, leidde tot een afschuwelijke vervolging van de Kerk, die in de vele landen waar het communisme de overhand kreeg, meer dan 80 miljoen slachtoffers eiste. Zie Stéphane Courtois, Het.. Zie Stéphane Courtois, Het Zwartboek van het communisme, Misdaden, terreur, onderdrukking, uitgave Robert Laffont, Parijs, 1997. In dit werk dat verscheen bij gelegenheid van de 80e verjaardag van de sovjet revolutie van oktober 1917, wordt het aantal slachtoffers van het communisme geschat op 65 à 85 miljoen van wie ongeveer 15 miljoen in de Sovjet Republiek, 45 à 72 miljoen in China en niet te vergeten Cambodja waar, op een bevolking van 7,5 miljoen, tussen de 1,3 en 2,3 miljoen mensen om het leven werden gebracht. In mijn eigen land, Guinée Conakry, wordt het aantal slachtoffers van het marxistische regime van Ahmed Sékou Touré, president van 1958 tot 1984, geschat op ongeveer 50.000.

Op 13 oktober 1992, toen het Sovjet Rijk aan het instorten was, bad pater Werenfried de rozenkrans op het Rode Plein in Moskou, voor het mausoleum van Lenin. In zijn werk " Waar God huilt [7404]" vertelt hij over het getuigenis van een Tsjechische priester die onder het communistisch regime in zijn land twaalf jaar in een gevangenis had doorgebracht. Dit zei deze priester die anoniem wilde blijven: "Ik heb twaalf jaar gevangen gezeten omdat omdat ik trouw aan Rome wilde blijven. Ik ben gemarteld omdat ik de paus niet ontrouw wilde zijn. Ik ben alles kwijt geraakt voor mijn geloof Maar dit geloof heeft mij een rust en zekerheid gegeven die van deze gevangenis jaren de meest verrijkende jaren van mijn leven hebben gemaakt. Jullie, in het Westen, jullie hebben de rust in God verloren. Jullie hebben het geloof zodanig ondermijnd dat het geen rust meer biedt. In jullie vrijheid hebben jullie datgene verloochend waarvoor wij in de verdrukking hebben geleden. Het Westen heeft mij diep teleur gesteld. Ik zou liever nog eens twaalf jaar doorbrengen in een communistische gevangenis dan nog langer bij jullie te blijven."

Vandaag de dag beleven wij in het Westen een stille geloofsafval. We hebben God niet meer nodig. Men probeert de lokale Kerken van Rome los te maken. Men wil ze autonoom maken ten opzichte van Rome en ten opzichte van de Plaatsbekleder van Jezus-Christus, dat wil zeggen van Petrus, degene die leiding geeft aan de Kerk van Rome.

"De geheel zuivere Kerk die toeziet op de naastenliefde", zoals de heilige Ignatius van Antiochië zegt. Zonder Petrus zal alles in de katholieke Kerk vernietigd, verbrokkeld en tot niets worden. Jezus heeft nooit bisschoppenconferenties of lokale Kerken geschapen. Het is op Petrus dat Hij zijn Kerk heeft gegrondvest. De eenheid van zijn Kerk vernietigen, dat is Jezus afwijzen. Men wil de eenheid van de Kerk verscheuren en vernietigen. Wie zal zich verbazen over dit duivelse project? Is het niet zo dat u in Nederland, net als in talloze andere westerse landen, leeft in een Kerk "in Nood”? Kardinaal Willem Eijk, aartsbisschop van Utrecht, zei er in 2013 tijdens een ad limina bezoek van de bisschoppen van uw land het volgende over: "Slechts 16% van de Nederlanders identificeren zichzelf als katholiek, een percentage dat, behoudens een wonder, in 2020 tot 10% zal zijn gedaald. Dan zal de islam de plaats van tweede religie in Nederland hebben ingenomen. Het is juist dat in het katholieke Nederland - vroeger de voornaamste leverancier van missionarissen ter wereld - het promoten van de "Nieuwe Catechismus" en de verzachtende houding van de geestelijkheid ten aanzien van de morele eisen van de Kerk, vooral wat betreft de zeden, veel hebben bijgedragen tot het gevoel onder de katholieken dat alles goed ging en dat er geen reden tot zorg was." Kardinaal Willem Eijk,.. Kardinaal Willem Eijk, Interview op Radio Vaticaan, 7 december 2013

In mijn juist verschenen boek: De avond komt, de dag loopt reeds ten einde [7405], probeer ik een verklaring te geven voor de wortels van het kwaad die knagen aan de landen van Europa. Een kort citaat: "Behalve financiële belangen ... creëert Europa ideologieën, zoekt het inspiratie in utopie en verliest het zijn geest. Europa heeft zich afgesneden van wat het ten diepste is. Europa heeft zichzelf verloochend.” Fayard, Parijs, 2019, blz. 259 [[7405]]

Het Westen is bezig aan een zelfvernietiging proces, ondanks wetenschappelijke en technologische successen, en de schijn van welvaart. Het verraad: is dat niet wat zich heeft voorgedaan in het leven van de Vorst onder de Apostelen, de apostel Petrus, in de nacht van Witte Donderdag op Goede Vrijdag? Heeft hij toen niet de bittere vrucht geproefd van dit in de steek laten: een grenzeloze droefheid en een eenzaamheid die hem tot zelfmoord hadden kunnen brengen, zoals bij Judas, als hij niet de blik van de Heer had ontmoet die bedelde om zijn liefde?

We lezen in het Evangelie: "Toen keerde de Heer zich om en keek Petrus aan; het schoot Petrus te binnen hoe de Heer hem gezegd had: eer vandaag een haan kraait, zult ge Mij driemaal verloochenen." (Lc. 22, 61) [b:Lc. 22, 61] Dan vervolgt de Heilig Schrift: "En Petrus ging naar buiten en begon bitter te wenen." (Lc. 22, 62) [b:Lc. 22, 62] Gelukkige tranen van berouw en inkeer bij Petrus die God gebruikte om hem weer terug te brengen op de weg van de bijzondere en unieke missie die hem in Caesarea Philippi was toevertrouwd: "Gij zijt Petrus en op deze steenrots zal Ik mijn Kerk bouwen"! Laten wij ons nu deze vraag stellen: kiest Europa in de XXIe eeuw voor de houding van Judas, dat wil zeggen voor zelfmoord of zelfvernietiging, omdat het niet terug heeft durven komen naar zijn christelijke wortels of zal het, zoals de heilige Johannes Paulus II vroeg, bereid zijn "zich bewust te worden van zijn geestelijke erfenis"? Daarop gaf de heilige Paus uit Polen ten antwoord: "een dergelijke stuwkracht zal het slechts ten deel vallen door een hernieuwd luisteren naar het Evangelie van Christus". Ecclesia de Eucharistia [[87|(120)]]

Uw stichter, pater Werenfried van Straaten heeft "Kerk in Nood" en zichzelf meerdere malen plechtig toegewijd aan de Allerheiligste Maagd Maria met het gebed van toewijding dat ik u zal voorlezen bij wijze van afsluiting. Laten wij hier samen in ons hart over mediteren terwijl we God dankzeggen voor deze priester, Norbertijn, voor deze nederige dienaar van het Evangelie, die het antwoord heeft weten te geven op het gebod van Jezus: "Volg Mij!":

"Wij wijden het gehele werk van Kerk in Nood en ook onszelf aan u toe, Maria, Moeder van Jezus, zuivere en onbevlekte maagd, krachtige voorspreekster, voorbeeld voor alle mensen! Bewaar ons in de liefde van uw Zoon, bescherm ons tegen de gevaren van deze wereld en leid ons veilig naar het Hart van God. Moeder, maak dat wij als wij door de donkere poort van de dood heengaan en verschijnen voor de rechterstoel van uw Zoon, dat wij u daar vinden met een glimlach op het gelaat en dat wij in alle rust kunnen zeggen: Ik groet u, Mama!"

Amen