Angelus, 24 september 2006

Beminde broeders en zusters:

In het Evangelie van deze zondag kondigt Jezus voor de tweede maal zijn lijden, dood en verrijzenis aan de leerlingen aan. (Mc. 9, 30-31) [[b:Mc. 9, 30-31]] De evangelist Marcus benadrukt het scherpe contrast tussen zijn mentaliteit en die van de twaalf Apostelen, die niet alleen de woorden van de Meester niet begrepen en duidelijk het idee verwierpen dat Hij de dood tegemoet zou gaan (Mc. 8, 32) [[b:Mc. 8, 32]], maar discussiëren in plaats daarvan wie van hen als "de grootste" moet worden beschouwd. (Mc. 9, 34) [[b:Mc. 9, 34]] Jezus legt hun geduldig zijn logica uit, de logica van de liefde die zich dienstbaar maakt tot het punt van de zelfgave: "Als iemand de eerste wil zijn, moet hij laatste van allen en de dienaar van allen zijn" (Mc. 9, 35) [b:Mc. 9, 35].

Dit is de logica van het Christendom die beantwoordt aan de waarheid van de mens geschapen naar het beeld van God, maar tegelijkertijd contrasteert met zijn egoïsme, een gevolg van de erfzonde. Ieder mens wordt getrokken door de liefde - die uiteindelijk God zelf is - maar hij vergist zich vaak in de concrete manieren van liefhebben, en dus vanuit een positieve neiging in zijn oorsprong, maar besmet door zonde, bedoelingen en slechte daden. In de liturgie van vandaag herinnert de brief van Jacobus er ook aan: "Want waar na-ijver en eerzucht heersen, daar treft men ook onrust aan en allerlei minderwaardige praktijken. De wijsheid van omhoog is voor alles rein, maar ook vredelievend, vriendelijk, altijd voor rede vatbaar, rijk aan barmhartigheid en vruchten van goede daden, onpartijdig en oprecht". En de apostel besluit: "Gerechtigheid is een vrucht van de vrede en slechts wie de vrede nastreven zullen haar oogsten" (Jak. 3, 16-18) [b:Jak. 3, 16-18].

Deze woorden doen ons denken aan het getuigenis van zoveel Christenen die nederig en stil hun leven geven aan de dienst van anderen omwille van de Heer Jezus, concreet werkend als dienaren van de liefde en dus als "architecten" van vrede. Aan enkelen wordt soms gevraagd om het hoogste bloedgetuigenis, zoals enkele dagen geleden ook aan de Italiaanse zuster, zuster Leonella Sgorbati, die het slachtoffer werd van geweld. Deze religieus, die jarenlang de armen en de kleinen in Somalië diende, stierf terwijl ze het woord 'vergeving' uitsprak: hier is de meest authentieke christelijke getuige, een vreedzaam teken van tegenspraak dat de overwinning van de liefde op de haat en op het kwaad toont.

Het lijdt geen twijfel dat het volgen van Christus moeilijk is, maar - zoals Hij zegt - alleen wie zijn leven verliest omwille van Hem en het Evangelie, zal het redden (vgl. Mc 8, 35), en geeft volledige betekenis aan zijn bestaan. Er bestaat geen andere manier om zijn leerlingen te zijn; er bestaat geen andere manier om van zijn liefde te getuigen en te streven naar evangelische volmaaktheid.

Moge Maria, die we vandaag aanroepen als Onze Lieve Vrouw tot Vrijkoping van de slaven, ons helpen om onze harten meer en meer te openen voor Gods liefde, een mysterie van vreugde en heiligheid.

Ná het bidden van het Angelus
Aanstaande donderdag is het Wereld Maritieme Dag en ik wil u allen uitnodigen om te bidden voor de mannen en vrouwen op zee en hun gezinnen. Ik dank de Heer voor het werk van het Maritiem Apostolaat dat al vele jaren menselijke en geestelijke steun biedt aan degenen die deze moeilijke en veeleisende levensstijl leiden. Ik steun in het bijzonder de recente initiatieven van de Internationale Maritieme Organisatie om bij te dragen aan de bestrijding van armoede en honger. Moge de Maagd, Sterre der Zee, met liefde waken over de zeevarenden en hun gezinnen, en over allen die zich bekommeren om hun menselijke en geestelijke noden.