Maria is de veilige weg naar de vereniging met Christus

Beminde broeders en zusters:

Op deze vijfde zondag van Pasen presenteert de liturgie ons de bladzijde uit het Evangelie van Johannes waarin Jezus, sprekende tot de leerlingen tijdens het Laatste Avondmaal, hen aanspoort om met Hem verenigd te blijven als ranken aan de wijnstok (Joh. 15, 1-8) [b:Joh. 15, 1-8]. Het gaat om een werkelijk betekenisvolle gelijkenis, omdat het met grote doeltreffendheid uitdrukt dat het christelijk leven een mysterie is van gemeenschap met Jezus: “Wie in Mij blijft, zoals Ik in hem, -zegt de Heer- die draagt veel vrucht, want los van Mij kunt gij niets" (Joh. 15, 5) [b:Joh. 15, 5]. Het geheim van geestelijke vruchtbaarheid is de vereniging met God, een vereniging die vooral tot stand komt in de Eucharistie die met recht ook "Communie" wordt genoemd. Ik ben verheugd dit mysterie van eenheid en liefde te onderstrepen in deze periode van het jaar, waarin veel parochiegemeenschappen de eerste Communie van de kinderen vieren. Aan alle kinderen die in deze weken Jezus in de Eucharistie voor het eerst ontmoeten, wil ik een speciale groet richten, met de wens dat ze ranken worden van de wijnstok die Jezus is, en groeien als echte leerlingen van Hem.

Een veilige manier om verenigd te blijven met Christus, zoals de ranken aan de wijnstok, is door onze toevlucht te nemen tot de voorspraak van Maria. Gisteren op 13 mei eerden we haar met een bijzondere herinnering aan de verschijningen te Fatima, waar zij zich in 1917 verschillende keren openbaarde aan drie kinderen, de herdertjes Francisco, Jacinta en Lucía. De boodschap die zij hun toevertrouwde, in overeenstemming met die van Lourdes, was een krachtige aansporing tot gebed en bekering. Het was een waarlijk profetische boodschap, aangezien de twintigste eeuw werd opgeschrikt door ongekende verwoestingen, veroorzaakt door oorlogen en totalitaire regimes, en ook door de wijdverbreide vervolgingen van de Kerk.

Bovendien ervoer de Dienaar Gods Johannes Paulus II op 13 mei 1981, 25 jaar geleden, dat hij op wonderbaarlijke wijze van de dood was gered door tussenkomst van "een moederlijke hand", zoals hij het zelf uitdrukte. Zijn gehele pontificaat werd gekenmerkt door wat Onze Lieve Vrouw in Fatima had aangekondigd. Hoewel zorgen en lijden niet ontbraken, en hoewel er redenen zijn voor bezorgdheid over de toekomst van de mensheid, is het geruststellend wat de "witte Dame" aan de herdertjes beloofde: “Uiteindelijk zal mijn Onbevlekt Hart zegevieren."

Met deze zekerheid wenden we ons nu met vertrouwen tot de allerheiligste Maria, haar bedankend voor haar voortdurende voorspraak en haar vragend om te blijven waken over het pad van de Kerk en van de mensheid, vooral over gezinnen, moeders en kinderen.

Ná het bidden van het Regina Caeli
{...}

Ik begroet de Spaanstalige pelgrims van harte. Terwijl we de Maagd van Fatima gedenken, wiens feest we gisteren vierden, vragen we dat door het gebed en regelmatige deelname aan de Eucharistie zij ons mag helpen om steeds meer verenigd te zijn met Christus als de ranken aan de wijnstok, en zo overvloedige vruchten van geloof en liefde voortbrengen met het getuigenis van ons christelijk leven. Gezegende zondag!

{...}