Het “niet politieke karakter” van het Wereldpact over de Migranten

Dank u, Mijnheer de Voorzitter.

Wij zijn de andere delegaties dankbaar voor het respectvol meedelen van hun standpunt en bezorgdheid. Ook mijn delegatie verlangt enige commentaar en bijkomende overwegingen te geven over deel II.B van het Reglement.

De afvaardiging van de Heilige Stoel insisteert opnieuw op het belang van een holistische en integrale benadering die het accent legt op de centrale plaats van de mens als persoon, die werkelijk bekwaam is om het leven van miljoenen vluchtelingen en onthaalgemeenschappen te verbeteren. In dit opzicht waarderen wij dat het accent gelegd wordt op onderwijs, gezondheid en bevordering van fatsoenlijk werk. Wij zijn eveneens gelukkig dat verwezen wordt naar steun aan de ontwikkeling van alternatieven voor hechtenis, en brengen hierbij in herinnering dat hechtenis nooit in het grootste belang van het kind kan zijn.

Mijnheer de Voorzitter,

De Heilige Stoel kent de bijzondere gevaren waarmee vrouwen en kinderen geconfronteerd worden in de context van humanitaire noodsituaties en hun specifieke en integrale behoeften inzake toegang tot fundamentele zorgverlening. Om een sterk impact te hebben is het belangrijk dat het Wereldpact over Migranten een niet gepolitiseerde natuur bewaart en geen jachtterrein wordt voor tegenstrijdige belangen.

Waar het project in subsector 2.3 “Gezondheid”, bij de aanvang van paragraaf 72 verwijst naar de “Staten en deelnemende partijen”, betreft de nota onderaan pagina 32 slechts bepaalde intergourvernementele organismen, en ziet zij vele andere belangrijke actoren over het hoofd.

Wij zijn bovendien bezorgd over de verwijzing in dezelfde nota onderaan de bladzijde, naar Wereldpact 70.15 (2017). Deze resolutie verwijst namelijk naar het bewuste “kader van prioriteiten en leidinggevende principes om de gezondheid van vluchtelingen en migranten te bevorderen”, dat een oproep is om prioriteit te verlenen aan een “geheel van minimale initiële diensten”, waarover de Staten niet onderhandeld hebben en dat niet gebaseerd is op het internationaal vluchtelingenrecht.

Deze delegatie verlangt te herhalen, dat het noodzakelijk is erover te waken dat behoeften inzake gezondheid van personen die getroffen zijn door gedwongen migratie, onder de bevoegdheid valt van een bredere regeringspolitiek, met inbegrip van het engagement voor andere sectoren en de coördinatie ermee, van de burgerlijke samenleving, de privé sector en vluchtelingenverenigingen evenals de getroffen bevolkingen zelf, om voor de gezondheid van vluchtelingen gunstige en daarmee verbonden oplossingen te vinden.

Om die redenen en om een meer objectieve en meer volledige aandacht te besteden aan het ontwerpen en verzekeren van een pangouvernementele en pansociale benadering, suggereren wij de nota onderaan bladzijde 32 weg te laten en de tekst van bij het begin als volgt te formuleren: “Overeenkomstig de wetten, e politieke en nationale plannen inzake gezondheidszorg en ter ondersteuning van de gastlanden, de Staten en betrokken deelnemende partijen, met inbegrip van de intergouvernementele organisaties en de burgerlijke samenleving, zullen (…) middelen en expertise aanbrengen”.

Voor paragraaf 73, gericht op de noodzakelijke toegankelijkheid tot een brede waaier van interventies en middelen voor diagnostiek, therapie en bevordering van de gezondheid, suggereren wij dat de verwijzing naar “preventieve producten” uitgebreid wordt tot “producten” in het algemeen, waarbij het woord “preventief” wordt weggelaten, aangezien vele mensen die door gedwongen migratie getroffen worden, ook nood hebben aan hulpapparaten, onder meer voor de behandeling van een brede waaier van lichamelijke handicaps.

Mijnheer de Voorzitter,

Deze delegatie verheugt zich over de wijziging van subsectie 2.10, dat nu als titel heeft “Het bevorderen van goede relaties en vreedzaam samenleven”. Wij verlangen eveneens en opnieuw onze steun te bevestigen aan deze verwijzingen, zoals zij voorkomen in paragraaf 95, “toegang tot hergroepering van het gezin”, “programma’s voor privé of gemeenschappelijk peetschap”, “humanitaire visa”, “humanitaire couloirs”, evenals “studiebeurzen en studentenvisa” als complementaire toegangswegen tot derde wereldlanden.

Deze delegatie verlangt tenslotte de stem te zijn van paus Franciscus toen hij enkele dagen geleden voor de Wereldvluchtelingendag [6963] de hoop uitdrukte “tot een akkoord te komen om op een verantwoorde en humane manier, bijstand en bescherming te verzekeren aan wie verplicht zijn hun eigen land te verlaten”, en eraan te herinneren dat “ieder van ons ook geroepen is vluchtelingen nabij te zijn, momenten te vinden voor ontmoeting met hen, hun bijdrage te waarderen, zodat ook zij beter zouden geïntegreerd worden in de gemeenschappen die hen opnemen”.

Ik dank u.