Afgestemd op het Hart dat rijk is aan barmhartigheid

Beminde broeders en zusters:

Vandaag stelt de liturgie opnieuw hoofdstuk 15 uit het Evangelie van heilige Lucas voor ter meditatie (Lc. 15, 1-32) [b:Lc. 15, 1-32], een van de verhevenste en meest ontroerende bladzijden in de hele Heilige Schrift. Het is mooi om te bedenken dat overal ter wereld waar de christelijke gemeenschap dan ook samenkomt om de zondagse Eucharistie te vieren, dit goede nieuws van waarheid en redding vandaag weerklinkt: God is barmhartige liefde. De heilige Lucas de Evangelist verzamelde in dit hoofdstuk drie gelijkenissen over de goddelijke barmhartigheid: de twee kortere, die hij gemeen heeft met Mattheüs en Marcus, zijn die van het verloren schaap en de verloren munt; de derde, lange, gearticuleerde en alleen door hem weergegeven, is de beroemde gelijkenis van de barmhartige Vader, gewoonlijk de "verloren zoon" genoemd. Op deze pagina van het Evangelie lijken we de stem van Jezus te horen, die ons het gelaat van zijn Vader en onze Vader openbaart. Want eigenlijk kwam Hij naar de wereld om ons over de Vader te spreken, om Hem bekend te maken aan ons, verloren kinderen, en om in ons hart de vreugde op te wekken om aan Hem toe te behoren, de hoop om vergeven te worden en om onze volledige waardigheid terug te krijgen, en het verlangen om voor altijd in zijn huis te wonen, dat ook ons huis is.

Jezus heeft de drie gelijkenissen van de barmhartigheid gesproken omdat de Farizeeën en Schriftgeleerden slecht van Hem spraken bij het zien dat Hij zondaars toestond tot Hem te naderen en zelfs met hen at. (Lc. 15, 1-3) [[b:Lc. 15, 1-3]] Vervolgens legde Hij in zijn typerende taal uit dat God niet wil dat ook maar één van zijn kinderen verloren gaat en dat zijn hart overstroomt van vreugde wanneer een zondaar zich bekeert.

De ware godsdienst bestaat daarom uit afgestemd zijn op dit Hart "rijk aan barmhartigheid", dat ons vraagt om iedereen lief te hebben, zelfs degenen die ver weg zijn en de vijanden, in navolging van de hemelse Vader, die de vrijheid van ieder respecteert en allen tot zich trekt met de onoverwinnelijke kracht van zijn trouw. De weg die Jezus toont aan degenen die zijn leerlingen willen zijn, is deze: "Oordeelt niet..., veroordeelt niet...; spreekt vrij en ge zult vrijgesproken worden..., geeft, en u zal gegeven worden. Weest barmhartig, zoals uw Vader barmhartig is" (Lc. 6, 36-38) [b:Lc. 6, 36-38]. In deze woorden vinden we heel concrete aanwijzingen voor ons dagelijks gedrag als gelovigen

In onze tijd heeft de mensheid een krachtige verkondiging en getuigenis van de genade Gods nodig. De geliefde Johannes Paulus II, die een groot apostel van de goddelijke Barmhartigheid was, voelde profetisch deze pastorale urgentie. Hij wijdde zijn tweede encycliek aan de barmhartige Vader [755] en tijdens zijn pontificaat werd hij een missionaris van Gods liefde voor alle volkeren. Na de tragische gebeurtenissen van 11 september 2001, die de dageraad van het derde millennium verduisterden, nodigde hij christenen en de mensen van goede wil uit om te geloven dat Gods barmhartigheid sterker is dan welk kwaad ook, en dat alleen in Christus' kruis de redding van de wereld te vinden is.

De Maagd Maria, Moeder van Barmhartigheid, die we gisteren beschouwden als de Maagd van Smarten aan de voet van het kruis, moge voor ons de gave verkrijgen om altijd op Gods liefde te vertrouwen en ons helpen om barmhartig te zijn zoals onze Vader in de hemel.

Ná het bidden van het Angelus
Vanmorgen in Polen, in het heiligdom van Lichen, heeft kardinaal Tarcisio Bertone mijn staatssecretaris namens mij priester Stanislaus Papczynski, stichter van de Congregatie van de Mariale Clerici zalig verklaard. Ik groet de gelovigen die voor deze gelukkige omstandigheid bijeen zijn gekomen en de vele devoten van de nieuwe zalige die in hem een voorbeeldige priester vereren in de prediking en bij de vorming van de leken, een vader van de armen en apostel van het smeekgebed voor de overledenen.

Ook vanmorgen heeft kardinaal José Saraiva Martins, prefect van de Congregatie voor de Heiligverklaringen, in mijn naam in Bordeaux zuster Maria Celina van de Aankondiging aan de Maagd Maria zalig verklaard, een geprofeste zuster van de Tweede Orde van Heilige Franciscus. Haar leven, getekend door het kruis, was een teken van liefde voor Christus, zoals ze zelf zei: "Ik dorst ernaar een roos van naastenliefde te zijn."

Ik wil ook denken aan pater Basilio Antonio María Moreau, stichter van de Congregatie van het Heilig Kruis, gisteren zalig verklaard in Le Mans door de kardinaal-prefect van de Congregatie voor de Heiligverklaringen [d:109]. Aan de voorspraak van deze nieuwe zaligen vertrouw ik op een bijzondere manier hun geestelijke kinderen toe, zodat zij met vurigheid het stralende getuigenis volgen van deze profeten van God, de Heer van al wat leeft.

Het is vandaag de twintigste verjaardag van de goedkeuring van het "Protocol van Montreal" over stoffen die de ozonlaag aantasten en ernstige schade toebrengen aan de mens en het ecosysteem. Dankzij de voorbeeldige samenwerking in de internationale gemeenschap tussen politiek, wetenschap en economie zijn de afgelopen twee decennia belangrijke resultaten geboekt, met positieve gevolgen voor de huidige en toekomstige generaties. Ik wens dat de samenwerking tussen allen wordt geïntensiveerd om het algemeen welzijn, de ontwikkeling en de bescherming van de schepping te bevorderen, het verbond tussen de mens en milieu te consolideren, dat een spiegel moet zijn van de creatieve liefde Gods, van wie we zijn uitgegaan en naar wie we op weg zijn.

{...}

(In het Spaans)

Ik begroet de Spaanstalige pelgrims van harte. Ik nodig u uit om gevoelens van verzoening en vergeving te bevorderen zoals het Evangelie dat we vandaag hebben gelezen ons toont, om onze toestand als kinderen van God en de broederlijkheid onder de mensen te versterken. Gezegende zondag!

{...}