Uitnodiging voor een moeizame en vreugdevolle waakzaamheid

Beminde broeders en zusters:

Het Woord van God van deze zondag -de voorlaatste van het liturgische jaar- waarschuwt ons voor de onzekerheid van het aardse bestaan en nodigt ons uit om het als een pelgrimstocht te beleven, met onze blik gericht op het einddoel, op die God die ons heeft geschapen en, aangezien Hij ons voor zich heeft gemaakt vgl: 1, 1 [[[850]]], is hij onze uiteindelijke bestemming en de zin van ons leven. Verplichte stap om die definitieve realiteit te bereiken is de dood, gevolgd door het laatste oordeel. De apostel Paulus herinnert eraan dat "de dag des Heren komt als een dief in de nacht" (1 Tess. 5, 2) [b:1 Tess. 5, 2], dat wil zeggen zonder waarschuwing. Het besef van de glorieuze terugkeer van de Heer Jezus zet ons aan om te leven in een houding van waakzaamheid, wachtend op zijn openbaring in de voortdurende gedachtenis aan zijn eerste komst.

In de beroemde gelijkenis van de talenten - verteld door de evangelist Matteüs (Mt. 25, 14-30) [[b:Mt. 25, 14-30]] -, spreekt Jezus over drie dienaars aan wie de man, op het moment dat hij voor een lange reis vertrekt, zijn bezit toevertrouwt. Twee van hen gedragen zich goed, omdat ze de ontvangen goederen het dubbele in vrucht laten opbrengen. De derde daarentegen, verbergt het ontvangen geld in een gat. Bij thuiskomst vraagt de heer de dienaren om verantwoording af te leggen voor wat hij hun had toevertrouwd, en terwijl hij tevreden is met de eerste twee, stelt de derde hem teleur. Inderdaad, de dienaar die zijn talent verborgen hield zonder het te waarderen, maakte verkeerde berekeningen: hij gedroeg zich alsof zijn heer niet meer zou terugkeren, alsof er geen dag was waarop hem rekenschap van zijn prestaties zou worden gevraagd. Met deze parabel wil Jezus de leerlingen leren hun gaven goed te gebruiken: God roept iedere mens tot het leven en geeft hem talenten, en vertrouwt hem tegelijkertijd een missie toe om te vervullen. Het zou dwaas zijn te denken dat deze gaven ons verschuldigd waren, en er van afzien ze te gebruiken zou de eigen bestaansreden wegnemen. In een commentaar op deze evangelische pagina merkt de heilige Gregorius de Grote op dat de Heer niemand de gave van zijn naastenliefde, van de liefde, ontzegt. Hij schrijft: "Om deze reden, mijn broeders, is het noodzakelijk dat u grote zorg legt in het bewaren van de naastenliefde, in elke handeling die u moet uitvoeren" 9, 6 [[967]] En na te hebben gespecificeerd dat de ware naastenliefde bestaat uit het liefhebben van zowel vrienden als vijanden, voegt hij eraan toe: "Als iemand aan deze deugd lijdt, verliest hij al het goede dat hij heeft, wordt hem het ontvangen talent ontnomen en wordt hij in de duisternis geworpen" 9, 6 [[967]].

Beminde broeders en zusters,

laten we de uitnodiging tot waakzaamheid aanvaarden, waartoe de Schriften ons zo vaak aansporen. Dit is de houding van iemand die weet dat de Heer zal terugkeren en in ons de vruchten van zijn liefde wil zien. De naastenliefde is het fundamentele goed dat niemand kan nalaten vrucht te laten dragen en zonder welke elke andere gave tevergeefs is. (1 Kor. 13, 3) [[b:1 Kor. 13, 3]] Als Jezus ons zo lief heeft gehad dat hij zijn leven voor ons heeft gegeven (1 Joh. 3, 16) [[b:1 Joh. 3, 16]], hoe zouden wij dan God niet met al onze macht kunnen beminnen en elkaar van ganser harte liefhebben? (1 Joh. 4, 11) [[b:1 Joh. 4, 11]] Alleen door de naastenliefde te beoefenen, kunnen ook wij deelnemen aan de vreugde van onze Heer. Moge de Maagd Maria onze lerares zijn van moeizame en vreugdevolle waakzaamheid op weg naar de ontmoeting met God.

Ná het bidden van het Angelus
Beste vrienden, vandaag is het Werelddiabetesdag, een chronische ziekte die veel mensen treft, ook jongeren. Ik bid voor al deze broeders en zusters, en voor degenen die elke dag in hun moeilijkheden delen; evenals voor de gezondheidswerkers en de vrijwilligers die hen bijstaan.

Vandaag viert de kerk in Italië de Dag van Dankzegging. Als we kijken naar de vruchten der aarde die de Heer ons dit jaar weer heeft gegeven, erkennen we dat het werk van de mens tevergeefs zou zijn als Hij het niet vruchtbaar zou maken. "Alleen met God is er toekomst op onze akkers." Als we danken, beloven we dan het land te respecteren dat God ons heeft toevertrouwd.

{...}

(In het Spaans)

Ik groet van harte de Spaanstalige pelgrims die hebben deelgenomen aan dit Mariale Angelus-gebed. In de liturgie van vandaag spoort het Woord van God ons aan tot nuchterheid, waakzaamheid en een actief en ijverig christelijk leven. De gaven die de Heer in ons heeft gestort, zijn een schat die we elke dag moeten verrijken, als vruchtbare grond die goede vruchten draagt, en zo bijdragen tot de opbouw van de kerk en de samenleving. Moge de Maagd Maria ons vergezellen in deze dienst aan het heilswerk van Christus. Heel veel dank en een gezegende zondag.

{...}