Authenticum Charismatis

"Een duidelijk teken van de authenticiteit van een charisma is zijn kerkelijk karakter, zijn vermogen op harmonieuze wijze te integreren in het leven van het heilig Volk van God voor het welzijn van allen." Evangelii Gaudium [[4984|130]] De gelovigen hebben het recht om door de herders te worden gewaarschuwd voor de authenticiteit van de charisma's en de betrouwbaarheid van degenen die zich als stichters presenteren.

De onderscheiding van de kerkelijkheid en de betrouwbaarheid van de charismatische gaven is een kerkelijke verantwoordelijkheid van de herders van de betreffende kerken. Het komt tot uiting in de zorgvuldige zorg voor alle vormen van gewijd leven en in het bijzonder in de beslissende taak om de wenselijkheid van het oprichten van nieuwe Instituten van Godgewijd Leven en nieuwe Sociëteiten van Apostolisch Leven te beoordelen.

Het is noodzakelijk om te reageren op de gaven die de Geest opwekt in de specifieke Kerk, door ze met dankbaarheid te aanvaarden; tegelijkertijd moet vermeden worden dat "zo maar instituten ontstaan, die nutteloos zijn of geen voldoende levensvatbaarheid bezitten." Perfectae Caritatis [[677|19]]

Het is de verantwoordelijkheid van de Apostolische Stoel om de herders te begeleiden in het proces van onderscheiding dat leidt tot de kerkelijke erkenning van een nieuw Instituut of een nieuwe Sociëteit naar diocesane recht. De Apostolische Exhortatie Vita Consecrata [758] bevestigt dat de vitaliteit van nieuwe Instituten en Sociëteiten "moet beoordeeld worden door het gezag van de kerk, want zij heeft tot taak het nodige onderzoek te verrichten, niet alleen om de waarachtigheid van de daaraan ten grondslag liggende doelstelling te toetsen, maar ook om het ontstaan te voorkomen van al teveel min of meer gelijke instituten, hetgeen het risico met zich meebrengt van een schadelijk uiteenvallen in te kleine groepen." Vita Consecrata [[758|12]] De nieuwe Instituten van Godgewijd Leven en de nieuwe Sociëteiten van Apostolische Leven moeten daarom officieel worden erkend door de Apostolische Stoel, die als enige bevoegd is om het definitieve oordeel te vellen.

De handeling van de canonieke oprichting door de bisschop overstijgt niet alleen de diocesane sfeer en maakt deze relevant voor de bredere horizon van de universele Kerk. Inderdaad, elk Instituut van Godgewijde leven of Sociëteit van Apostolisch Leven is van nature, ook al is het ontstaan in de context van een bepaalde Kerk, "Als gave aan de Kerk, is het daarom geenszins een geïsoleerde of marginale realiteit, maar maakt het ten diepste deel uit van de Kerk. Het moet gesitueerd worden in het hart zelf van de Kerk en is van doorslaggevend belang voor de zending van de Kerk" Brief aan de Gewijde Personen, III, 5 [[5736|14]]

Met dit in gedachten besluit ik tot de wijziging van can. 579 [30|579], die wordt vervangen door de volgende tekst:

Episcopi dioecesani, in suo quisque territorio, instituta vitae consecratae formali decreto valide erigere possunt, praevia licentia Sedis Apostolicae scripto data.

(De diocesane Bisschoppen kunnen, ieder in zijn gebied, bij formeel decreet instituten van gewijd leven geldig oprichten, onder voorafgaande schriftelijke toestemming door de Apostolische Stoel.)