De weg van het kruis

Beminde broeders en zusters:

In het Evangelie van vandaag legt Jezus zijn leerlingen uit dat Hij "naar Jeruzalem moest gaan; dat Hij daar veel zou moeten lijden van de oudsten, de hogepriesters en de Schriftgeleerden, maar dat Hij na ter dood gebracht te zijn op de derde dag zou verrijzen" (Mt. 16, 21) [b:Mt. 16, 21]. Het hart van de leerlingen lijkt zich om te draaien! Hoe is het mogelijk dat "de Christus, de Zoon van de levende God" (Mt. 16, 16) [b:Mt. 16, 16] zou kunnen lijden tot de dood? De apostel Petrus komt in opstand, hij aanvaardt deze weg niet, neemt het woord en zegt tegen de Meester: "Dat verhoede God, Heer! Zo iets mag U nooit overkomen" (Mt. 16, 22) [b:Mt. 16, 22]. Het verschil tussen het liefdesplan van de Vader, dat zo ver gaat als de gave van de eniggeboren Zoon aan het kruis om de mensheid te redden, en de verwachtingen, verlangens en projecten van de leerlingen is duidelijk. En dit contrast wordt ook vandaag herhaald: wanneer de vervulling van iemands leven uitsluitend gericht is op maatschappelijk succes, lichamelijk en economisch welzijn, dan redeneert men niet langer volgens God maar volgens de mensen. (Mt. 16, 23) [[b:Mt. 16, 23]] Denken volgens de wereld is God terzijde laten, niet Zijn plan van liefde aanvaarden, Hem bijna beletten Zijn wijze wil te vervullen. Daarom spreekt Jezus enige bijzonder harde woorden tot Petrus: "Ga weg, satan, terug! Gij zijt mij een aanstoot" (Mt. 16, 23) [b:Mt. 16, 23]. De Heer geeft "een onderricht over de weg die de leerlingen moeten gaan in navolging van Hem, de Gekruisigde. In alle drie Evangelies legt Hij ook de navolging van het kruis ... uit. De mens moet zichzelf verliezen, opdat hij zichzelf kan vinden" Tielt 2007, blz. 268 [[3675]]

Net als tot de volgelingen richt Jezus ook tot ons de uitnodiging: "Wie mijn volgeling wil zijn, moet Mij volgen door zichzelf te verloochenen en zijn kruis op te nemen" (Mt. 16, 24) [b:Mt. 16, 24]. De christen volgt de Heer wanneer hij zijn eigen kruis met liefde aanvaardt, wat in de ogen van de wereld een mislukking en een "verliezen van het leven" lijkt (Mt. 16, 25-26) [[b:Mt. 16, 25-26]], wetende dat hij het niet alleen draagt maar met Jezus, terwijl hij hetzelfde pad van overgave deelt. De dienaar Gods Paulus VI schrijft: "Op mysterieuze wijze aanvaardt Christus zelf, om de zonde van genoegzaamheid uit het hart van de mens te ontwortelen en een kinderlijke en volledige gehoorzaamheid aan de Vader te tonen, ... om aan het kruis te sterven" AAS 67 (1975) 300-301 [[873]] Door gewillig de dood te aanvaarden, draagt Jezus het kruis van alle mensen en wordt Hij bron van redding voor de gehele mensheid. De heilige Cyrillus van Jeruzalem merkt op: "Het zegevierende kruis heeft degenen verlicht die verblind waren door onwetendheid, het heeft degenen bevrijd die gevangenen van de zonde waren, het heeft verlossing gebracht voor de hele mensheid" XIII, 1: de Christo crucifixo et sepulto: PG 33, 772 b [[885]]

Beste vrienden, we vertrouwen onze gebeden toe aan de Maagd Maria en ook aan heilige Augustinus, wiens liturgische gedachtenis vandaag wordt gevierd, zodat ieder van ons weet hoe we de Heer op de weg van het kruis moeten volgen en onszelf laten omvormen door de goddelijke genade, Door - zoals de heilige Paulus in de liturgie van vandaag zegt - de manier van denken te vernieuwen "om uit te maken wat God van u wil, en wat goed is, wat zeer goed is en volmaakt" (Rom. 12, 2) [b:Rom. 12, 2].

Ná het bidden van het Angelus
{...}

{in het Spaans}

Met genegenheid begroet ik de Spaanstalige pelgrims die bij dit Mariagebed aanwezig zijn, in het bijzonder de groepen uit Argentinië en Chili. De liturgie van deze zondag herinnert eraan dat het noodzakelijk is om het kruis op te nemen teneinde Jezus te volgen, volgzaam te zijn aan het Woord en toe te staan zich inwendig te laten omvormen, om altijd te weten wat Gods wil is, dat wil zeggen, wat goed is, wat zeer goed is en volmaakt. (Rom. 12, 2) [[b:Rom. 12, 2]] Moge de Heer, op voorspraak van de Maagd Maria, zijn liefde in alle harten storten, zodat Hij, door ons leven meer godsdienstig te maken, het goede in ons kan vermeerderen en het met constante zorg kan bewaren. Gezegende zondag.

{...}