Informatie over dit document
Kan ik de vertroostingen van de Geest waarnemen?
Hoogfeest van de Geboorte van Johannes de Doper - Sint Pietersplein
Pauselijke geschriften - Angelus/Regina Caeli
2018, Libreria Editrice Vaticana / Stg. InterKerk / Nederlandse Bisschoppenconferentie
Vert. uit het Frans (zenit.org): maranatha-gemeenschap; alineaverdeling en -nummering: redactie
Toon meerReferenties naar dit document van thema's en berichten
Open uitgebreid overzicht
Extra opties voor dit document
Kopieer document-URL naar klembord
Reageer op dit document
Deel op social media
Inhoudsopgave
- Inhoud
1
Dierbare broeders en zusters,
Vandaag nodigt de liturgie ons uit het feest te vieren van de Geboorte van de heilige Johannes de Doper. Zijn geboorte is het gebeuren dat het leven van Elisabeth en Zacharias, zijn ouders, verlicht en dat de ouders en de buren meetrekt in vreugde en verrukking. Deze bejaarde ouders hadden van die dag gedroomd en hem zelfs voorbereid, maar nu hadden zij zich daar niet meer aan verwacht: zij voelden zich uitgesloten, vernederd, ontgoocheld: zij hadden geen kinderen. Geconfronteerd met de aankondiging van de geboorte van een zoon , was Zacharias ongelovig gebleven, omdat de natuurwetten het niet toelieten: zij waren hoogbejaard. Bijgevolg sloeg de Heer hem met stomheid gedurende heel de tijd van de zwangerschap. Het is een signaal. Want God is niet afhankelijk van onze logica en beperkte menselijke capaciteiten. Men moet leren vertrouwen, zwijgen ten overstaan van het mysterie van God, in deemoed en stilte Zijn werk schouwen dat zich in de geschiedenis openbaart en zo dikwijls onze verbeelding overstijgt.
Nu het gebeuren plaatsvindt, nu Elisabeth en Zacharias ervaren dat “voor God niets onmogelijk is” , is hun vreugde groot. De bladzijde uit het Evangelie van vandaag kondigt de geboorte aan en concentreert zich vervolgens op het moment waarop de naam van het kind wordt opgelegd. Elisabeth kiest een naam die vreemd is aan de traditie van de familie en zegt: “het moet Johannes heten” , een gratuït en toch onverwacht geschenk, want Johannes betekent “God is genadig”. En dit kind zal een boodschapper zijn, een getuige van Gods genade voor de armen die Zijn heil met een nederig geloof verwachten. Zacharias bevestigt onverwacht de keuze van deze naam en schrijft hem op een tafeltje – want hij was stom – “en onmiddellijk daarop werd zijn mond geopend, zijn tong losgemaakt en verkondigde hij Gods lof” .
Referenties naar alinea 1: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
2
Heel het gebeuren van de geboorte van Johannes de Doper is omgeven met een gevoel van vreugde en verrukking, verrassing en dankbaarheid. Verrukking, verrassing, dankbaarheid. De mensen zijn gegrepen door een heilige vreze Gods “en in heel het bergland van Judea werd al het gebeurde rondverteld” . Broeders en zusters, het trouwe volk heeft de intuïtie dat iets groot gebeurd is, ook al is het bescheiden en verborgen, en het vraagt zich af: “wat zal er worden van dit kind?” . Het trouwe volk van God kan het geloof met vreugde beleven, met een gevoel van verrukking, verrassing en dankbaarheid.
Laat ons naar die mensen kijken, die goed spreken over dit wonderbaar gebeuren, dit wonder van de geboorte van Johannes, en zij doen het met vreugde, zij zijn tevreden, hebben een gevoel van verrukking, verrassing en dankbaarheid. Als we dat zien, stellen we ons dan de vraag: hoe is het met mijn geloof? heb ik een blij geloof of is het altijd hetzelfde geloof, “smakeloos”? Heb ik een gevoel van verrukking wanneer ik de werken zie van de Heer, wanneer ik hoor spreken over de evangelisatie of het leven van een heilige, of wanneer ik zo veel goede mensen zie: bemerk ik, innerlijk, de genade of beweegt er niets in mijn hart? kan ik de vertroostingen van de Geest waarnemen of ben ik gesloten? Laat ieder van ons zich dat afvragen in een gewetensonderzoek: hoe is mijn geloof? is het blij? staat het open voor de verrassingen van God? Want God is de God van de verrassingen. Proef ik verrukking in mijn ziel, dat gevoel van dankbaarheid, door Gods aanwezigheid? Denken we aan die woorden, die de ziel zijn van het geloof: vreugde, verrukking, verrassing en dankbaarheid.
Referenties naar alinea 2: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
3
Moge de Heilige Maagd ons helpen begrijpen dat in elke mens de afdruk geprent staat van God, bron van het leven. Moge Zij, die de Moeder is van God en onze Moeder, ons steeds bewuster maken dat wanneer een kind verwekt wordt, de ouders actief zijn als medewerkers van God. Een echt sublieme zending die van elk gezin een heiligdom van het leven maakt en moge iedere geboorte van een kind vreugde, verrukking en dankbaarheid opwekken.
Referenties naar alinea 3: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
https://rkdocumenten.nl/toondocument/6969-kan-ik-de-vertroostingen-van-de-geest-waarnemen-nl