Gedoopten, wees mannen en vrouwen van de Hemelvaart

Dierbare broeders en zusters, goedendag!

Vandaag en in vele andere landen wordt vandaag het hoogfeest gevierd van de Hemelvaart van de Heer. Dit feest bevat twee elementen. Enerzijds richt het onze blik naar de Hemel, waar de verheerlijkte Jezus gezeten is aan de rechterhand van de Vader. (Mc. 16, 19) [[b:Mc. 16, 19]] Anderzijds herinnert het ons aan het begin van de zending van de Kerk. Waarom? Omdat de verrezen en ten hemel gestegen Jezus Zijn leerlingen zendt om het Evangelie te verspreiden over heel de wereld. Bijgevolg, roept Hemelvaart ons op de ogen naar de Hemel te richten, en hem daarna onmiddellijk naar de aarde te keren en de opdrachten te vervullen die de verrezen Heer ons toevertrouwt.

Daartoe nodigt de passage uit het Evangelie van deze dag ons uit: het gebeuren van de Hemelvaart volgt onmiddellijk op de zending die Jezus aan de leerlingen toevertrouwt. Het is een zending zonder grenzen – letterlijk, “zonder grenzen” – wat de menselijke krachten te boven gaat. Jezus zegt namelijk: “Gaat uit over de hele wereld en verkondigt het evangelie aan heel de schepping” (Mc. 16, 15) [b:Mc. 16, 15]. Deze opdracht die Jezus toevertrouwt aan een kleine groep eenvoudige mannen, zonder grote intellectuele capaciteiten, lijkt werkelijk te gewaagd! En toch, dit kleine gezelschap, van geen belang tegenover de grootmachten van de wereld, wordt gezonden om Jezus’ boodschap van liefde en barmhartigheid naar de vier hoeken van de wereld uit te dragen.

Doch, dit Goddelijk plan kan niet gerealiseerd worden tenzij door de kracht die God zelf aan de apostelen geeft. In die zin, verzekert Jezus hen dat hun zending door de Heilige Geest zal ondersteund worden. Hij zegt dit: “gij zult kracht ontvangen van de heilige Geest die over u komt, om mijn getuigen te zijn in Jeruzalem, in geheel Judea en Samaria en tot het einde der aarde” (Hand. 1, 8) [b:Hand. 1, 8]. Zo kon deze zending zich realiseren en brachten de apostelen een werk op gang, dat nadien door hun opvolgers voortgezet werd. De zending die Jezus aan de apostelen toevertrouwt, wordt doorheen de eeuwen verder gezet en duurt ook vandaag nog: daarvoor is ieders medewerking nodig. Iedereen is namelijk door het Doopsel dat hij ontvangen heeft, bekwaam gemaakt om het Evangelie te verkondigen. Precies het Doopsel maakt ons bekwaam en stuwt ons om missionarissen te zijn, om het Evangelie te verkondigen.

De Hemelvaart van de Heer luidt een nieuwe manier in waarop Jezus in ons midden aanwezig is, en vraagt ons open ogen en een open hart om Hem te ontmoeten, te dienen en van Hem voor anderen te getuigen. Het gaat erom mannen en vrouwen van de Hemelvaart te zijn, dat wil zeggen mensen die Christus zoeken op de wegen van onze tijd, die Zijn woord van heil brengen tot aan de uiteinden van de aarde. Op deze weg ontmoeten wij Christus zelf in onze broeders, vooral in de armsten, in degenen die in hun lichaam de harde en vernederende ervaring ondergaan van oude en nieuwe vormen van armoede. Zoals de verrezen Christus Zijn apostelen in het begin heeft gezonden met de kracht van de Heilige Geest, zo zendt Hij ook vandaag iedereen met dezelfde kracht, om concrete en zichtbare tekenen van hoop te geven. Want Jezus geeft ons hoop: Hij is naar de Hemel opgestegen en heeft de poorten van de Hemel geopend - de hoop dat wij daar zullen aankomen.

Moge de Maagd Maria, die als Moeder van de gestorven en verrezen Heer, het geloof van de eerste gemeenschap van leerlingen bezield heeft, ook ons helpen om “de harten te verheffen”, zoals de liturgie ons oproept te doen. En moge Zij ons tegelijk helpen om “de voeten op de grond” te houden en het Evangelie moedig te zaaien in de concrete situaties van ons leven en onze geschiedenis.

Ná het bidden van het Regina Caeli
Ik ben vooral het dierbare volk van Indonesië nabij, in het bijzonder de christelijke gemeenschappen van de stad Surabaya, die hard zijn getroffen door zware aanvallen tegen locaties voor de eredienst. Ik draag mijn gebed op aan alle slachtoffers en hun dierbaren. Laten wij de God van de vrede aanroepen opdat Hij deze gewelddaden een halt toeroept en dat er in ieders hart geen ruimte is voor gevoelens van haat en geweld, maar van verzoening en broederlijkheid. Laten we in stilte bidden.

{...}