Onbevlekt Ontvangen: het mooiste compliment

Dierbare broeders en zusters, goeie dag en zalige hoogdag!

Vandaag schouwen wij de schoonheid van de Onbevlekte Maagd Maria. Het Evangelie dat het gebeuren van de Boodschap verhaalt, helpt ons begrijpen wat wij vieren, vooral door de begroeting van de engel. Hij richt zich tot Maria met een woord dat niet gemakkelijk te vertalen is, maar het betekent “vervuld van genade”, “geschapen door genade”, “vol van genade” (Lc. 1, 28) [b:Lc. 1, 28]. Voordat hij Haar Maria noemt, noemt hij Haar “vol van genade” en openbaart zo de nieuwe naam die God Haar gaf en die beter past dan de naam die Haar ouders Haar gaven. Ook wij noemen Haar zo, bij elk Wees gegroet.

Wat betekent “vol van genade”? Dat Maria vol is van Gods aanwezigheid. En wanneer Zij helemaal door God bewoond wordt, is in Haar geen plaats voor de zonde. Het is iets buitengewoon, want in de wereld is alles helaas door het kwaad besmet. Ieder van ons ziet donkere kanten in zijn binnenste. Zelfs de grootste heiligen waren zondaars en iedere realiteit, ook de mooiste, is door het kwaad aangetast: iedereen, behalve M aria. Zij is de enige “altijd groene oase” van de mensheid, de enige die niet besmet is, onbevlekt geschapen om God die in de wereld kwam, door Haar ja ten volle te ontvangen en zo een nieuwe geschiedenis te beginnen.

Telkens wij erkennen dat Zij “vol van genade” is, geven wij Haar het mooiste compliment dat bestaat: zo heeft God Haar gemaakt. Een mooi compliment aan een dame is haar te zeggen dat zij er jong uitziet. Wanneer wij aan Maria “vol van genade” zeggen, zeggen wij Haar in zekere zin hetzelfde, maar op een hoger niveau. Inderdaad, wij erkennen dat Zij altijd jong is omdat zij nooit veroudert door de zonde. Er is één ding dat werkelijk ouder maakt, innerlijk ouder: niet de leeftijd, maar de zonde. Zonde veroudert ons omdat zonde het hart versuft. Zonde sluit het hart, maakt het inert, doet het verdorren. Maar Zij die “vol van genade” is, is leeg aan zonde. Dan is Zij altijd jong, “jonger dan de zonde”, “de jongste van het mensengeslacht”. G. Bernanos, Dagboek van een.. G. Bernanos, Dagboek van een dorpspastoor, II, 1988, p. 175

Vandaag wenst de Kerk Maria geluk door Haar “de geheel schone” te noemen, tota pulchra. Maria valt niet op door Haar voorkomen, zoals het Evangelie vandaag toont: van eenvoudige afkomst, leidde Zij een nederig bestaan in Nazareth, een bijna onbekend dorpje. En Zij was niet bekend: zelfs toen de engel Haar bezocht had, heeft niemand ervan geweten, die dag was er geen journalist. De Maagd Maria had geen welstellend leven, maar kende zorgen en angst: Zij “schrok” (Lc. 1, 29) [b:Lc. 1, 29], zegt het Evangelie, en wanneer de engel “van haar heen ging” (Lc. 1, 38) [b:Lc. 1, 38], namen de problemen toe.

Nochtans heeft Zij die “vol van genade” is, een mooi leven gekend. Wat was Haar geheim? Wij kunnen het vatten wanneer wij het tafereel van de Boodschap bekijken. Op vele schilderijen wordt Maria afgebeeld, zittend voor de engel, met een boekje in de hand. Dat boek is de Schrift. Maria had de gewoonte naar God te luisteren en zich met Hem te onderhouden. Het Woord van God was Haar geheim: dicht bij Haar hart, werd Hij daarna vlees in Haar schoot. Door met God te blijven, door in alle omstandigheden met Hem te spreken, heeft Maria Haar leven mooi gemaakt. Niet de schijn, niet wat gebeurt, maar het hart dat naar God gericht is, maakt het leven mooi. Kijken wij vandaag met vreugde naar Haar die “vol van genade” is. Vragen wij Haar ons te helpen om jong te blijven door nee te zeggen aan de zonde en een mooi leven te leiden door ja te zeggen aan God.