Tijdens de beleefdheidsbezoek aan Simon Peres, staatshoofd van Israël

Mijnheer de President,
Excellenties,
Dames en Heren,

Ik ben u dankbaar, Mijnheer de President, voor de verwelkoming en de beminnelijke en wijze woorden van uw begroeting, en ik verheug mij u hier in Jeruzalem opnieuw te mogen ontmoeten, in de stad die de Heilige Plaatsen herbergt die dierbaar zijn aan de drie grote godsdiensten die de God aanbidden door wie Abraham geroepen werd. De Heilige Plaatsen zijn geen musea of monumenten voor toeristen, maar plaatsen waar de gelovige gemeenschappen hun geloof, cultuur en caritatieve initiatieven beleven. Zij moeten ook voor altijd behoed blijven in hun sacraliteit, zodat niet alleen het erfgoed van het verleden beschermd wordt maar ook voor de personen die ze vandaag en in de toekomst bezoeken. Moge Jeruzalem werkelijk de Stad van Vrede zijn! Moge haar identiteit en sacraal karakter, haar godsdienstige universele en culturele waarde schitteren als een schat voor heel de mensheid! Hoe mooi is het wanneer pelgrims en bewoners vrije toegang hebben tot de Heilige Plaatsen en aan de vieringen deelnemen!

Mijnheer de President, u staat bekend als een man van vrede en een bewerker van vrede. Ik druk mijn dank en bewondering uit voor uw houding. Opbouw van vrede vereist vooreerst respect voor de vrijheid en waardigheid van elke persoon, van wie joden, christenen en moslims ook geloven dat hij door God geschapen is en bestemd voor het eeuwig leven. Uitgaande van dit vaststaand punt dat wij gemeenschappelijk hebben, is een blijvend engagement mogelijk voor een vreedzame oplossing van de tegenstellingen en conflicten. In dat opzicht spreek ik opnieuw de wens uit dat iedereen initiatieven en daden vermijdt in tegenspraak met de manifeste wil om tot een echt akkoord te komen en dat men het niet moe wordt om vastberaden en coherent vrede na te streven.

Al wat indruist tegen de vrede en het respectvol samenleven van joden, christenen en moslims dient vastberaden afgewezen te worden: toevlucht tot geweld en terrorisme, tot iedere vorm van discriminatie om raciale of religieuze motieven, de aanmatiging zijn eigen gezichtspunt op te leggen ten koste van andermans rechten, antisemitisme in alle mogelijke vormen, evenals geweld of manifestaties van onverdraagzaamheid tegen personen of plaatsen voor de joodse, christelijke en islamitische eredienst.

In de Staat Israël leven en werken verschillende christengemeenschappen. Zij maken integraal deel uit van de samenleving en nemen volwaardig deel aan haar civiele, politieke en culturele aangelegenheden. Christengelovigen verlangen vanuit de identiteit die hun eigen is, bij te dragen tot het algemeen welzijn en de opbouw van de vrede, als volwaardige burgers, die ieder extremisme vermijden en zich zo engageren als bewerkers van verzoening en eensgezindheid.

Hun aanwezigheid en het respect voor hun rechten – zoals trouwens voor de rechten van iedere andere godsdienstige belijdenis en van iedere minderheid – waarborgen een gezond pluralisme en zijn het bewijs van de vitaliteit van de democratische waarden, van hun echte verworteling in de praxis en het concrete leven van de Staat.

Mijnheer de President, ik verzeker u van mijn gebed voor de Instellingen en voor alle burgers van Israël. In het bijzonder verzeker ik mijn volhardend smeekgebed tot God om vrede en de onschatbare weldaden die er nauw mee verbonden zijn, zoals veiligheid, rust, voorspoed en het mooiste: broederschap. Ik richt mijn gedachte tenslotte naar iedereen die lijdt onder de gevolgen van de nog open conflicten in het gebied van het Midden Oosten opdat zij zo vlug mogelijk van hun leed zouden verlost worden dank zij een eerbare oplossing.

Vrede over Israël en heel het Midden Oosten! Shalom!