Voor Gods barmhartigheid is niets onmogelijk!

Dierbare broeders en zusters,

Wij zijn hier allen op deze ontmoeting in het Jaar van het Geloof [d:354], die gewijd is aan Maria, de Moeder van Christus en aan de Kerk, onze Moeder. Haar beeld uit Fatima, helpt ons haar aanwezigheid in ons midden te voelen. Maria leidt ons altijd naar Jezus. Zij is een vrouw van geloof, een ware gelovige. Hoe was het geloof van Maria?

Het eerste element van Haar geloof is dit: het geloof van Maria ontwart de knoop van de zonde vgl: Lumen Gentium [[[617|56]]] Wat betekent dit? De Concilievaders hebben een woord hernomen van de heilige Ireneüs dat zegt: “de knoop van Eva’s ongehoorzaamheid werd door de gehoorzaamheid van Maria ontward; hetgeen de maagd Eva door haar ongeloof gebonden had, dat heeft de maagd Maria door haar geloof ontbonden” III, 22,4 [[848]].

De knoop van de ongehoorzaamheid, de knoop van het ongeloof. Wanneer een kind ongehoorzaam is aan zijn mama of papa, kunnen wij zeggen dat een kleine “knoop” gevormd wordt. Dat gebeurt als het kind zich rekenschap geeft van wat het doet, vooral bij een leugen; het heeft dus geen vertrouwen in zijn mama of papa. Hoe dikwijls gebeurt dat! De relatie met de ouders moet dan van deze fout verschoond worden en inderdaad, het kind verontschuldigt zich, zodat er opnieuw harmonie en vertrouwen is. Iets gelijkaardig heeft plaats in onze relatie met God. Wanneer wij niet naar Hem luisteren, Zijn wil niet volgen, doen wij concrete daden waarmee wij een gebrek aan vertrouwen in Hem manifesteren – en dat is de zonde – en er ontstaat een knoop in ons binnenste. Deze knopen ontnemen ons vrede en sereniteit. Zij zijn gevaarlijk omdat meerdere knopen kunnen verstrengelen, dat is altijd pijnlijker en moeilijker om te ontwarren. Doch voor Gods barmhartigheid is niets onmogelijk! Zelfs de meest verwarde knopen ontwarren zich met Zijn genade. En Maria die door haar “ja” de deur voor God geopend heeft om de knoop van de oude ongehoorzaamheid te ontwarren, is de Moeder die ons geduldig en teder naar God leidt, opdat Hij als barmhartige Vader de knopen van onze ziel zou ontwarren. Wij kunnen ons de vraag stellen: wat zijn de knopen in mijn leven? Vraag ik Maria dat zij mij helpt vertrouwen te hebben in Gods barmhartigheid, om te veranderen?

Tweede element: het geloof van Maria geeft vlees aan Jezus. Het Concilie zegt: “in geloof en gehoorzaamheid heeft zij de eigen Zoon van de Vader hier op aarde gebaard, en wel zonder een man te bekennen, overschaduwd door de Heilige Geest”. Lumen Gentium [[617|63]] Het is een punt dat de Kerkvaders sterk benadrukt hebben: Maria heeft Jezus ontvangen in haar geloof en daarna in haar vlees, toen zij “ja” gezegd heeft op de boodschap die God door bemiddeling van de engel tot haar gericht heeft. Wat wil dat zeggen? Dat Hij geen mens is willen worden zonder onze vrijheid, Hij is langs de vrijwillige instemming van Maria willen gaan, langs haar “ja”. doch wat zich op unieke wijze heeft voorgedaan in de Maagd Maria, realiseert zich ook op geestelijk vlak wanneer wij Gods woord in een goed en oprecht hart ontvangen en in praktijk brengen. Het is alsof God vlees wordt in ons, Hij komt in ons wonen omdat Hij verblijf neemt in hen die Hem liefhebben en Zijn woord onderhouden.

Stellen wij ons de vraag: zijn wij ons daarvan bewust? Of denken wij dat de menswording van Jezus slechts een feit uit het verleden is, dat ons niet persoonlijk engageert? In Jezus geloven betekent Hem ons vlees aanbieden, met de nederigheid en de moed van Maria zodat Hij te midden van de mensen kan blijven wonen; in Jezus geloven, betekent Hem onze handen aanbieden om de kleinen en de armen te strelen; onze voeten om onze broeders tegemoet te gaan; onze armen om wie zwak is te steunen en om in de wijngaard van de Heer te werken; onze geest om plannen te bedenken en uit te voeren in het licht van het Evangelie; vooral ons hart om lief te hebben en beslissingen te nemen volgens Gods wil. Dat alles gebeurt dank zij de werking van de Heilige Geest. Laten wij ons door Hem leiden!

Het laatste element is het geloof van Maria als een op weg zijn: het concilie zegt dat Maria “op de pelgrimstocht van het geloof (is) voortgegaan”. Lumen Gentium [[617|58]] Daarom gaat zij ons op deze pelgrimstocht voor, zij vergezelt en steunt ons.

In welke zin was het geloof van Maria een op weg zijn? In de zin dat zij Jezus heel haar leven gevolgd is: Hij is de weg! Voortgaan in het geloof, voortgaan in deze geestelijke pelgrimstocht die het geloof is, is niets anders dan Jezus volgen; naar Hem luisteren en zich door Zijn woorden laten leiden; zien hoe Hij zich gedraagt en in Zijn voetstappen treden, Zijn gevoelens en houdingen hebben: nederigheid, barmhartigheid, nabijheid, maar ook vastberaden afwijzing van hypocrisie, dubbelzinnigheid, afgoderij. Jezus’ weg is die van de trouwe liefde ten einde toe, tot en met het offer van Zijn leven, dat is de kruisweg. Daarom gaat de weg van het geloof langs het kruis en Maria heeft het van in het begin begrepen toen Herodes de pas geboren Jezus wilde doden. Maar daarna is dit kruis dieper geworden, toen Jezus verworpen werd: toen moest het geloof van Maria het hoofd bieden aan onbegrip en misprijzen; wanneer Jezus’ “uur” gekomen is, het uur van het lijden: toen was het geloof van Maria het vlammetje in de nacht. In de nacht van Stille Zaterdag heeft Maria gewaakt. Haar vlammetje, klein maar helder, brandde bij de dageraad van de verrijzenis; en toen zij vernam dat het graf leeg was, liep in haar hart de vreugde van het geloof reeds over, het christelijk geloof in de dood en de verrijzenis van Jezus Christus. Het is het hoogtepunt op de weg van het geloof van Maria en van heel de Kerk. Hoe is ons geloof? Houden wij het brandend zoals Maria, zelfs op moeilijke en donkere momenten? Heb ik de vreugde van het geloof?

Vanavond danken wij u, Maria, voor uw geloof en vernieuwen wij ons vertrouwen in u, Moeder van ons geloof.