O Crux, ave spes unica - O Kruis, wees gegroet onze enige hoop

Dierbare broeders en zusters,

Het bezoek dat ik kortgeleden aan Beieren [d:143] bracht was een diepe spirituele ervaring, waarbij mijn persoolijke herinneringen samenkwamen met de mij bekende plaatsen en de pastorale initiatieven om te komen tot een effectieve verkondiging van de Evangelie in deze tijd. Ik dank God voor de innerlijke vreugde die Hij mij mogelijk heeft gemaakt en ik ben dankbaar voor al degenen die hard gewerkt hebben aan het succes van dit pastorale bezoek. Zoals gewoonlijk zal ik tijdens de algemene audiëntie van woensdag hier verder op ingaan.

Op dit moment wens ik hier aan te te voegen dat ik de diverse reacties in sommige landen ten zeerste betreur die gekomen zijn naar aanleiding van enkele passages in mijn rede aan de Universiteit van Regensburg [1290], die opgevat zijn als een aanval op gevoeligheden van de moslims. De passages zijn in feite het citeren van een middeleeuwse tekst, die op geen enkele manier uitdrukking geven aan mijn persoonlijke mening. Gisteren heeft de Kardinaal Staatssecretaris een verklaring [1292] uitgegeven over dit onderwerp waarin hij de werkelijke bedoeling van mijn woorden heeft uitgelegd. Ik hoop dat ertoe dient om de harten gerust te stellen en om helderheid te brengen in werkelijke bedoeling van mijn rede, dat in zijn geheel een uitnodiging was en is tot een open en serieuze dialoog, vanuit een groot wederzijds respect.

Vandaag, voorafgaand aan het gebed van Maria, wil ik twee belangrijke feesten van de afgelopen week in herinnering roepen: het feest van de Kruisverheffing, gevierd op 14 september, en de gedachtenis van de Moeder van Smarten, dat we de dag daarna hebben gevierd. In de twee liturgische vieringen zien we een levendige herinnering van het traditionele beeld van de kruisiging, dat vertegenwoordigd wordt door de Maagd Maria die aan de voet van het kruis staat, volgens de beschrijving van het Evangelie volgens Johannes, de enige van de apostelen die aanwezig is op het moment dat Jezus sterft. Maar wat betekent het: de verheffing van het Kruis? Is het niet schandalig om een offensieve daad te vereren? De Apostel Paulus zegt: Wij verkondigen een gekruisigde Christus, een aanstoot voor de Joden, een dwaasheid voor de heidenen" (1 Kor. 1, 23) [b:1 Kor. 1, 23]. Christenen daarentegen richten geen enkel kruis op, maar het kruis is door Jezus geheiligd door Zijn offer, vrucht en getuigenis van een immense liefde.

Christus aan het kruis gaf Zijn bloed om de mensheid te bevrijden van de slavernij van de zonde en de dood. Daardoor is het kruis omgevormd van een teken van verachting tot een teken van zegen, van een symbool van de dood tot een symbool bij uitstek van de liefde waardoor het mogelijk is haat en geweld teniet te doen en dat eeuwig leven geeft. "O Crux, ave spes unica" - O Kruis, onze enige hoop" zingt de liturgie.

De Evangelist schrijft: "Aan de voet van het kruis stond Maria." (Joh. 19, 25-27) [[b:Joh. 19, 25-27]]. Haar smarten zij één met die van haar Zoon. Het zijn smarten vol van geloof en liefde. Op Calvarië neemt de Maagd deel aan de verlossende kracht van Christus' smarten, verenigd haar "fiat" zich met die van haar Zoon.

Dierbare broeders en zusters,

Nu we spiritueel verenigd zijn met de Moeder van Smarten, moeten we ons "ja" tegenover God vernieuwen, Die de weg van het kruis koos om ons te redden. Het is een groot mysterie dat zal plaatsvinden aan het einde van de wereld en dat ook vraagt om onze medewerking. Moge Maria ons helpen het kruis op te nemen van iedere dag en Jezus gelovig te volgen op het pad van de gehoorzaamheid, offer en liefde.

Hierna volgt het Angelus-gebed [663|604].