Een lichtend teken van de schoonheid van Christus en van de Kerk

Beste broeders en zusters,

in afwachting van de ontmoeting die voor zaterdag 3 juni op het St. Pietersplein is voorzien [1036] met de aanhangers van meer dan 100 kerkelijke bewegingen en nieuwe gemeenschappen, ben ik blij u, de vertegenwoordigers van al deze kerkelijke realiteiten, die in Rocca di Papa in een wereldcongres bijeen bent gekomen, hartelijk te kunnen begroeten met de woorden van de Apostel: "Moge de God van de hoop u vervullen met alle vreugde en vrede in het geloof, zodat gij overvloeit van hoop, door de kracht van de heilige Geest" (Rom. 15, 13) [b:Rom. 15, 13].

In mijn geheugen en in mijn hart leeft nog de herinnering aan het vorige Wereldcongres van de kerkelijke Bewegingen, gehouden in Rome van 26 tot 29 mei 1998 waaraan ik, toen nog in mijn hoedanigheid van Prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer, was uitgenodigd mijn bijdrage te leveren, met een conferentie over de theologische plaats van de Bewegingen. Dat congres vond zijn bekroning in de gedenkwaardige ontmoeting met de geliefde Paus Johannes Paulus II op 30 mei 1998 [82] op het St. Pietersplein, waarbij mijn Voorganger zijn waardering bevestigde voor de kerkelijke Bewegingen en de nieuwe Gemeenschappen, die hij een "teken van hoop" noemde voor het welzijn van de Kerk en de mensen.

In het bewustzijn van de weg die sindsdien is afgelegd, en die werd uitgezet door de pastorale zorg, de genegenheid en de onderrichtingen van Johannes Paulus II, wil ik vandaag de Pauselijke Raad voor de Leken in de personen van hun president Aartsbisschop Mons. Stanislaw Ry³ko, de secretaris Aartsbisschop Joseph Clemens en hun medewerkers gelukwensen met het belangrijke en waardevolle initiatief van dit Wereldcongres, waarvan het thema - "De schoonheid van het christen zijn en de vreugde het met anderen te delen" - werd ontleend aan iets wat ik gezegd heb in de homilie aan het begin van mijn ambt als opvolger van Petrus. Het is een thema, dat uitnodigt na te denken over wat wezenlijk en karakteristiek is voor het christelijke gebeuren: daarin komt in feite Hij ons tegemoet die in vlees en bloed, zichtbaar, historisch, de glans van Gods heerlijkheid naar de aarde heeft gebracht. Op Hem zijn de woorden van psalm 45 van toepassing: "Geen mens is U gelijk in edele gestalte" (Ps. 45) [b:Ps. 45]. En op Hem hebben paradoxalerwijze ook de woorden betrekking van de profeet: "Zijn uiterlijk noch schoonheid waren het bekijken waard, hij was geen verschijning die bewondering wekt" (Jes. 53, 2) [b:Jes. 53, 2]. In Christus komen de schoonheid van de waarheid en de schoonheid van de liefde samen. Maar zoals bekend, impliceert de liefde ook de bereidheid tot lijden, een bereidheid die voor hen die van elkaar houden kan gaan tot de gave van eigen leven (Joh. 15, 13) [[b:Joh. 15, 13]]!

Christus die, zoals Bonaventura pleegde te zeggen, "de schoonheid van elke schoonheid" is vgl: 1.7 [[[1038]]], stelt zich aanwezig in het hart van de mens en trekt hem naar zijn roeping die de liefde is. Het is dankzij deze buitengewone aantrekkingskracht, dat de rede onttrokken wordt aan haar kilte en open komt voor het Mysterie. Zo openbaart zich de opperste schoonheid van de barmhartige liefde van God, en tegelijkertijd de schoonheid van de mens die, naar Gods beeld geschapen, door de genade wordt herschapen en voor de eeuwige heerlijkheid wordt bestemd.

In de loop van de eeuwen is het christendom aan anderen meegedeeld en heeft het zich verspreid dank zij de nieuwheid van leven van personen en gemeenschappen die in staat waren een indrukwekkend getuigenis te geven van liefde, eenheid en vreugde. Daarom heeft die kracht in de loop van de generaties zoveel mensen in "beweging" gebracht. De schoonheid die het geloof legde over het gelaat van de heiligen: was die het misschien niet, waardoor zoveel mannen en vrouwen gedreven werden er de voetstappen van te volgen? Ten diepste geldt dit ook van U: doorheen de stichters en initiatiefnemers van uw Bewegingen en Gemeenschappen hebt u met een bijzondere helderheid het vermoeden gehad van het Gelaat van Christus en bent u op weg gegaan. Ook vandaag gaat Christus door met in de harten van zovelen de echo te doen klinken van dat "kom en volg Mij" dat beslissend kan zijn voor hun bestemming. Dat gebeurt normaal gesproken door het getuigenis van wie persoonlijk de tegenwoordigheid van Christus heeft ervaren. Op het gelaat en in het woord van deze "nieuwe schepselen" wordt zijn licht zichtbaar en zijn uitnodiging hoorbaar.

Daarom zeg ik tot jullie, beste vrienden van de Bewegingen: maak dat deze steeds scholen van 'communio', van gemeenschap zijn, gezelschappen onderweg, waarin men leert leven in de waarheid en in de liefde die Christus ons geopenbaard heeft en meegedeeld door het getuigenis van de Apostelen, in de schoot van de grote familie van zijn leerlingen. Moge in uw hart steeds de aansporing van Jezus klinken: "Zo moet ook uw licht stralen voor het oog van de mensen, opdat zij uw goede werken zien en uw Vader verheerlijken die in de hemel is" (Mt. 5, 16) [b:Mt. 5, 16]. Draagt het licht van Christus naar alle sociale en culturele milieus waarin u leeft. De missionaire ijver bewijst de radicaliteit van een ervaring van steeds hernieuwde trouw aan het eigen charisma, waardoor men over de neiging tot vermoeid en egoïstisch terugbuigen op zichzelf wordt getild. Verlicht de duisternis van een wereld die in verwarring is geraakt door de elkaar tegensprekende boodschappen van de ideologieën! Geen schoonheid heeft waarde als er niet een waarheid is die erkend en gevolgd kan worden, als de liefde vervalt tot een voorbijgaand gevoel, als het geluk een ongrijpbare luchtspiegeling wordt, als de vrijheid degenereert tot instinct. Hoeveel kwaads kan de zucht naar macht, naar bezit en naar genot niet teweeg brengen in het leven van de mens en van de naties!

Breng aan deze wereld het getuigenis van de vrijheid waarmee Christus ons vrij gemaakt heeft (Gal. 5, 1) [[b:Gal. 5, 1]]. De buitengewone eenheid van de liefde tot God en de liefde voor de naaste, maakt het leven mooi en brengt de woestijn waarin wij dikwijls te leven hebben weer tot bloei. Waar de liefde zich laat zien als een passie voor het leven en het lot van de anderen, doordat zij straalt in de hartelijkheid en in het werk, en doordat zij een kracht wordt tot opbouw van een meer rechtvaardige sociale ordening, daar wordt gebouwd aan een beschaving die opgewassen is tegen het oprukken van de verruwing. Wordt bouwers van een betere wereld volgens de ordo amoris waarin de schoonheid van het menselijk leven aan het licht komt.

De kerkelijke Bewegingen en de nieuwe Gemeenschappen zijn vandaag de dag een lichtend teken van de schoonheid van Christus en van de Kerk, zijn Bruid. Jullie behoren tot de levende structuur van de Kerk. Zij dankt jullie voor jullie missionaire inzet, voor de vormende werking die jullie in toenemende mate op de christelijke families uitoefent, voor de bevordering van roepingen tot het priesterschap en het religieuze leven, die jullie in jullie midden ontwikkelt. Zij dankt jullie ook voor de door jullie getoonde bereidheid de werkzame aanwijzingen aan te nemen, niet alleen die van de navolger van Petrus, maar ook die van de Bisschoppen van de verschillende plaatselijke Kerken, die samen met de Paus, binnen de eenheid, de wachters zijn van de waarheid en de liefde. Ik vertrouw op jullie bereidwillige gehoorzaamheid. De opbouw van het Lichaam van Christus te midden van de mensen moet altijd en met een buiten elke discussie staande prioriteit de voorrang krijgen boven de beklemtoning van het recht op een eigen bestaan. Elk probleem moet door de Bewegingen worden aangepakt in een gezindheid van diepe 'communio' of gemeenschap, in een geest van aanhankelijkheid aan de legitieme Herders. Dat de deelname aan het gebed van de Kerk u tot steun zij, waarvan de liturgie de hoogste uitdrukking is van de schoonheid van de heerlijkheid van God, en in zekere zin een zich openbaren van de hemel op aarde.

Ik vertrouw u toe aan de voorspraak van Haar die wij aanroepen onder de naam Tota Pulchra, de "geheel schone" - een ideaal van schoonheid, dat de kunstenaars in hun werken steeds probeerden na te maken; de "Vrouw, bekleed met de zon" (Openb. 12, 1) [b:Openb. 12, 1] - in wie zich de menselijke schoonheid samenkomt met de schoonheid van God. Met deze gevoelens zend ik aan allen, als onderpand van mijn blijvende genegenheid, een bijzondere Apostolische Zegen.

Vanuit het Vaticaan, 22 mei 2006

Paus Benedictus XVI