Angelus, 2e Zondag van de Advent, 10 december 2006

Beste broeders en zusters:

Vanmorgen had ik het genoegen een nieuwe parochiekerk te wijden [7865], toegewijd aan Maria, de Ster van de Evangelisatie, in de wijk Torrino ten noorden van Rome. Dat is een gebeurtenis die, hoewel ze op zich gerelateerd is aan die buurt, een symbolische betekenis krijgt binnen de liturgische adventstijd, terwijl we ons voorbereiden op het vieren van het Kerstfeest van de Heer.

Tijdens deze dagen herinnert de liturgie ons er voortdurend aan dat "God komt" om zijn volk te bezoeken, om onder de mensen te wonen en met hen een gemeenschap van liefde en leven te vormen, dat wil zeggen een gezin. Het Evangelie van heilige Johannes drukt aldus het mysterie van de menswording uit: "Het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond"; letterlijk: "sloeg zijn tent op bij ons" (Joh. 1, 14) [b:Joh. 1, 14]. De bouw van een kerk te midden van de huizen van een dorp of een wijk van een stad roept dit grote geschenk en mysterie op.

Het kerkgebouw is een concreet teken van de kerkgemeenschap, gevormd door de "levende stenen" die de gelovigen zijn, een beeld dat de apostelen gewoon waren te gebruiken. Heilige Petrus (1 Pt. 2, 4-5) [[b:1 Pt. 2, 4-5]] en Paulus (Ef. 2, 20-22) [[b:Ef. 2, 20-22]] benadrukken dat de "hoeksteen" van deze geestelijke tempel Christus is en dat, met Hem verenigd en zeer compact, ook wij geroepen zijn deel te nemen aan de bouw van deze levende tempel. Daarom, hoewel God degene is die het initiatief neemt om te midden van de mensen te komen wonen en Hijzelf de belangrijkste architect van dit project is, is het ook waar dat Hij het niet tot stand wil brengen zonder onze actieve medewerking.

Zich voorbereiden op Kerstmis betekent dus toegewijd zijn aan het optrekken van "Gods verblijfplaats bij de mensen". Niemand wordt uitgesloten; iedereen kan en moet bijdragen om dit huis van gemeenschap groter en mooier te maken. Op het einde der tijden zal het voltooid zijn en zal het het "hemelse Jeruzalem" zijn: "Toen zag ik een nieuwe hemel en een nieuwe aarde - zo staat het in het boek Openbaring - (...). En ik zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, van God uit de hemel neerdalen, gereed als een bruid die zich voor haar man heeft getooid. (...) Zie hier Gods woning onder de mensen!" (Openb. 21, 1-3) [b:Openb. 21, 1-3].

De Advent nodigt ons uit te kijken naar het "hemelse Jeruzalem" dat het uiteindelijke doel is van onze aardse pelgrimstocht. Tegelijkertijd spoort zij ons aan om ons door gebed, bekering en goede werken, te wijden aan het verwelkomen van Jezus in ons leven, om samen met Hem dit geestelijke bouwwerk te bouwen, waarvan ieder van ons - onze families en onze gemeenschappen - een kostbare steen is.

Van alle stenen die het hemelse Jeruzalem vormen, is de allerheiligste Maria zeker de prachtigste en kostbaarste, omdat ze het dichtst bij Christus, de hoeksteen, staat. Laten we met haar voorspraak bidden dat deze Advent voor de hele Kerk een tijd van geestelijke opbouw is en zo de komst van het koninkrijk van God bespoedigt.

Na het bidden van het Angelus
Oproep voor Libanon en het Midden-Oosten

Ik volg met grote bezorgdheid wat er gebeurt in het Midden-Oosten, waar hoopvolle tekenen van een oplossing voor de crises die de regio teisteren, worden afgewisseld met spanningen en moeilijkheden die de angst voor nieuw geweld doen toenemen.

Libanon verdient een speciale vermelding, op wiens bodem, zowel vandaag als gisteren, mensen van verschillende culturen en religies worden geroepen om "samen te leven, een natie op te bouwen van" dialoog en coëxistentie "en samen te werken voor het algemeen welzijn." Een nieuwe hoop voor Libanon [[3726|(119)]] Daarom deel ik, gezien de recente gebeurtenissen, de grote bezorgdheid van de Patriarch, Zijne Zaligheid kardinaal Nasrallah Boutros Sfeir, en van de Maronitische bisschoppen in de verklaring die zij afgelopen woensdag openbaar maakten.

Samen met hen vraag ik de Libanezen en hun politieke leiders om uitsluitend het welzijn van het land en de harmonie tussen hun gemeenschappen te zoeken, en hun toewijding aan eenheid te inspireren, wat de verantwoordelijkheid is van allen en geduldige en volhardende inspanningen vereist, evenals als een vertrouwvolle en permanente dialoog. vgl: Een nieuwe hoop voor Libanon [[[3726|(120)]]]

Ik spreek ook mijn hoop uit dat de internationale gemeenschap zal helpen om de dringende vreedzame en rechtvaardige oplossingen te vinden die nodig zijn voor Libanon en voor het hele Midden-Oosten, terwijl ik allen uitnodig tot gebed op dit ernstige moment.

{...}

(In het Spaans)

Ik begroet de Spaanssprekende pelgrims hartelijk. Dierbare broeders, moge de persoon van Johannes de Doper, de voorloper van de Messias, ons in deze Adventstijd helpen om onze voorbereiding op de komst van de Verlosser te intensiveren, door een betekenisvolle soberheid in ons leven, onophoudelijk gebed en edelmoedige beoefening van de naastenliefde met onze broeders. Gezegende zondag!

{...}