Responsa ad dubia over enkele regelingen volgens het Motu Proprio Traditionis Custodes

AAN DE VOORZITTERS
VAN DE BISSCHOPPENCONFERENTIES

Eminentie / Hoogwaardige Excellentie:

Naar aanleiding van de publicatie door paus Franciscus van de Apostolische Brief in de vorm van "Motu Proprio" Traditionis Custodes [8332] over het gebruik van de liturgische boeken voorafgaand aan de hervorming van het Tweede Vaticaans Concilie, heeft de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten [d:108] - die voor aangelegenheden die onder haar bevoegdheid vallen, het gezag van de Heilige Stoel uitoefent vgl: Traditionis Custodes [[[8332|7]]] - verschillende verzoeken ontvangen om de juiste toepassing ervan te verduidelijken. Enkele kwesties zijn vanuit uiteenlopende plaatsen en frequenter gesteld: om deze reden worden, na ze zorgvuldig te hebben onderzocht, de Heilige Vader te hebben geïnformeerd en zijn instemming te hebben gekregen, nu de antwoorden op de meest voorkomende vragen gepubliceerd.

De tekst van het Motu Proprio [8332] en de brief aan alle bisschoppen [8333] die haar vergezelt, geven duidelijk de redenen aan voor wat paus Franciscus heeft beschikt. Het eerste doel is om voort te gaan "in de constante zoektocht naar ecclesiale gemeenschap" Traditionis custodes, Preambule [[8332|0]] wat tot uitdrukking komt door de erkenning in de liturgische boeken die zijn uitgevaardigd door de heilige Pausen Paulus VI en Johannes Paulus II, in overeenstemming met de decreten van het Tweede Vaticaans Concilie, van de enige uitdrukking van de lex orandi van de Romeinse ritus. vgl: Traditionis Custodes [[[8332|1]]] Dit is de richting waarin we willen gaan en dit is de zin van de antwoorden die we hier publiceren: elke voorgeschreven norm heeft altijd als enige doel de gave van ecclesiale gemeenschap veilig te stellen door gezamenlijk te gaan, met overtuiging van geest en hart, in de lijn die door de Heilige Vader is aangegeven.

Het is droevig te zien hoe de diepste band van eenheid - deelname aan het enige gebroken Brood dat zijn Lichaam is, opgedragen opdat allen één mogen zijn (Joh. 17, 21) [[b:Joh. 17, 21]] - tot een reden van verdeeldheid wordt: het is de taak van de bisschoppen, cum Petro et sub Petro, om de (broederlijke) gemeenschap te bewaren, een noodzakelijke voorwaarde - zoals de apostel Paulus ons herinnert (1 Kor. 11, 17-34) [[b:1 Kor. 11, 17-34]] - om deel te kunnen nemen aan de eucharistische tafel.

Eén feit is onmiskenbaar: de concilievaders gevoelden de noodzaak tot een hervorming zodat de waarheid van het gevierde geloof meer en meer in al haar schoonheid naar voren zou treden en het volk van God zou groeien in een volledige, actieve en bewuste deelname aan de liturgische viering vgl: Sacrosanctum Concilium [[[570|14]]], het huidige moment in de heilsgeschiedenis, de herdenking van het Pascha van de Heer, onze enige hoop.

Als Herders moeten we ons niet lenen voor steriele polemieken, die slechts in staat zijn verdeeldheid te scheppen, waarbij de rituele handeling vaak wordt geïnstrumentaliseerd door ideologische visies. Integendeel, we zijn allen geroepen de waarde van liturgische hervorming te herontdekken door de waarheid en schoonheid van de ritus die ze ons heeft gegeven te beschermen. Zijn we ons daarom ervan bewust dat een hernieuwde en voortdurende liturgische vorming nodig is, zowel voor priesters als voor lekengelovigen.

Bij de plechtige sluiting van de tweede zitting van het Concilie [326] (4 december 1963) drukte de heilige Paulus VI zich aldus uit (nr. 11):

"Overigens hebben deze vurige en moeilijke discussies al een zeker uitstekend resultaat bereikt: want het onderwerp, dat vóór al de andere behandeld is en dat krachtens haar wezen en haar waardige plaats in de Kerk in zekere zin het verhevenste is, namelijk de heilige Liturgie, is met een gunstige uitslag bekroond en wordt vandaag door Ons op plechtige wijze afgekondigd. Daarover verheugen Wij Ons met een oprechte vreugde. Wij constateren immers dat hierin de waarden en de plichten in een harmonische verhouding tot elkaar staan, want wij erkennen hierdoor: aan God moet de hoogste plaats worden toegekend; het gebed tot God is onze eerste plicht; de H. Liturgie is de eerste bron van die gemeenschap met God, waardoor het goddelijk leven aan ons wordt medegedeeld; het is de eerste leerschool van ons geestelijk leven; het is de eerste gave welke wij aan de gelovigen moeten schenken, die met ons door het geloof en door gebedsijver verbonden zijn; het is tenslotte de eerste uitnodiging aan de mensen om hun stilzwijgen te doen overgaan in een heerlijk en waarachtig gebed en om die onuitsprekelijke kracht te gevoelen, welke de ziel verkwikt en welke gelegen is in het gezamenlijk bezingen van de lof van God en van de verwachting der mensen door Jezus Christus en in de Heilige Geest." Tempus Iam Advenit [[326|5]]

Als paus Franciscus (Toespraak tot de deelnemers aan de 68e Nationale Liturgische Week, Rome, 24 augustus 2017) [6620] ons eraan herinnert dat “we na dit leergezag, na deze lange reis, met zekerheid en met leerstellige autoriteit kunnen bevestigen dat de liturgische hervorming onomkeerbaar is” Tot de deelnemers aan de 68e Italiaanse Week van de Liturgie [[6620|7]], wil hij ons de enige richting aanduiden waarheen we geroepen zijn om met vreugde onze taak als herders te gaan.

Wij vertrouwen aan Maria, Moeder van de Kerk, ons dienstwerk toe om "de eenheid van geest te bewaren met de band van de vrede" (Ef. 4, 3) [b:Ef. 4, 3].

Vanuit de zetel van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten [d:108], op 4 december 2021, op de 58e verjaardag van de afkondiging van de Constitutie over de Heilige Liturgie Sacrosanctum Concilium [570].

+ Arthur Roche

Prefect

Paus Franciscus, tijdens een audiëntie die op 18 november 2021 werd gegund aan de Prefect van deze Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten [d:108], is op de hoogte gebracht en heeft zijn goedkeuring gegeven aan de publicatie van deze RESPONSA AD DUBIA tezamen met enkele VERKLARENDE OPMERKINGEN.

Traditionis Custodes [8332]

Art. 3 [8332|3]. Episcopus, in dioecesibus ubi adhuc unus vel plures coetus celebrant secundum Missale antecedens instaurationem anni 1970:

(...)

§ 2. statuat unum vel plures locos ubi fideles, qui his coetibus adhaerent, convenire possint ad Eucharistiam celebrandam (nec autem in ecclesiis paroecialibus nec novas paroecias personales erigens);

Op de voorgelegde vraag:

Waar het niet mogelijk is een kerk of oratorium of kapel te vinden die beschikbaar is om de gelovigen te verwelkomen die vieren met het Missale Romanum (Editio typica 1962), kan de diocesane Bisschop de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten [d:108] verzoeken om dispensatie van de beschikking van het Motu Proprio Traditionis custodes (Art. 3 § 2) [8332|3], en aldus de viering in de parochiekerk toestaan?

Wordt geantwoord:

Bevestigend.

Toelichting.

Het Motu Proprio Traditionis custodes in art. 3 § 2 [8332|3] verlangt van de Bisschop, in bisdommen waar tot nu toe een of meer groepen aanwezig zijn die vieren volgens het Missaal voorafgaand aan de hervorming van 1970, “een of meer plaatsen aan te wijzen waar de gelovigen die tot deze groepen behoren, kunnen samenkomen voor de viering van de Eucharistie (niet in parochiekerken en zonder nieuwe persoonlijke parochies op te richten)". De uitsluiting van de parochiekerk is bedoeld om te bevestigen dat de Eucharistieviering volgens de voorgaande ritus, die een concessie is die beperkt is tot de genoemde groepen, geen deel uitmaakt van het gewone leven van de parochiegemeenschap.

Deze Congregatie in uitoefening, voor de aangelegenheden die tot haar competentie behoren, van het gezag van de Heilige Stoel vgl: Traditionis Custodes [[[8332|7]]], kan op verzoek van de diocesane Bisschop toestaan dat de parochiekerk wordt gebruikt voor de viering volgens het Missale Romanum van 1962 alleen in het geval van waaruit blijkt dat dat niet mogelijk is een andere kerk, oratorium of kapel te gebruiken. De beoordeling van deze onmogelijkheid moet met nauwgezette aandacht geschieden.

Bovendien is deze viering niet geschikt voor opname in het programma van de parochiële Missen, aangezien alleen de gelovigen die deel uitmaken van de groep eraan deelnemen. Ten slotte moet overlapping met de pastorale activiteiten van de parochiegemeenschap vermeden worden. Het is wel te verstaan dat, zodra er een andere plaats beschikbaar komt, deze toestemming wordt ingetrokken.

In deze bepalingen is het niet de bedoeling de gelovigen te marginaliseren die verbonden zijn met de voorgaande vorm van vieren: ze zijn slechts bedoeld eraan te herinneren dat het een concessie betreft om in hun welzijn te voorzien (met het oog op het algemene gebruik van de enige lex orandi van de Romeinse ritus) en niet een gelegenheid om de voorgaande ritus te bevorderen.

Traditionis Custodes [8332]

Art. 1. [8332|1] Libri liturgici a sanctis Pontificibus Paulo VI et Ioanne Paulo II promulgati, iuxta decreta Concilii Vaticani II, unica expressio “legis orandi” Ritus Romani sunt.

Art. 8. [8332|8] Normae, dispositiones, concessiones et consuetudines antecedentes, quae conformes non sint cum harum Litterarum Apostolicarum Motu Proprio datarum praescriptis, abrogantur.

Op de voorgelegde vraag:

Volgens de bepalingen van het Motu Proprio Traditionis Custodes [8332], is het mogelijk de sacramenten te vieren met het Rituale Romanum en het Pontificale Romanum voorafgaand aan de liturgische hervorming van het Tweede Vaticaans Concilie?

Wordt geantwoord:

Ontkennend.

Slechts de canoniek opgerichte personele parochies die, zoals het Motu Proprio Traditionis Custodes [8332] bepaalt, vieren met het Missale Romanum van 1962, zijn door de diocesane bisschop gemachtigd om de licentie te verlenen om gebruik te maken van het Rituale Romanum (laatste editio typica 1952) en niet van het Pontificale Romanum voorafgaand aan de liturgische hervorming van het Tweede Vaticaans Concilie.

Toelichting.

Het Motu proprio Traditionis Custodes [8332] heeft tot doel in de gehele Kerk van de Romeinse ritus een enkel en identiek gebed te herstellen dat haar eenheid uitdrukt, volgens de liturgische boeken uitgevaardigd door de heilige Pausen Paulus VI en Johannes Paulus II, in overeenstemming met de decreten van het Tweede Vaticaans Concilie en in overeenstemming met de traditie van de Kerk.

De diocesane Bisschop, als moderator, promotor en hoeder van het hele liturgische leven, moet ervoor zorgen dat zijn bisdom terugkeert naar een vorm van eenheid in de viering. vgl: Presentatie van het Motu Proprio Traditionis Custodes over de Romeinse liturgie van voor de hervorming van 1970 [[[8333]]]

Deze Congregatie in uitoefening, voor de aangelegenheden die tot haar competentie behoren, van het gezag van de Heilige Stoel vgl: Traditionis Custodes [[[8332|7]]], stelt dat, verlangende voort te gaan in de richting aangegeven door het Motu Proprio, de licentie niet moet worden verleend om gebruik te maken van het Rituale Romanum en het Pontificale Romanum voorafgaand aan de liturgische hervorming, die liturgische boeken zijn die, zoals alle voorgaande normen, instructies, concessies en gebruiken, zijn afgeschaft. vgl: Traditionis Custodes [[[8332|8]]]

Alleen in de canoniek opgerichte personele parochies die, volgens de bepalingen van het Motu Proprio Traditionis Custodes [8332], vieren met het Missale Romanum van 1962, is de diocesane Bisschop gemachtigd om naar zijn inzicht de licentie te verlenen om uitsluitend gebruik te maken van het Rituale Romanum (laatste editio typica 1952) en niet van het Pontificale Romanum voorafgaand aan de liturgische hervorming van het Tweede Vaticaans Concilie. Er moet worden herinnerd dat de formule voor het Sacrament van het Vormsel door heilige Paulus VI voor de gehele Latijnse Kerk werd gewijzigd met de Apostolische Constitutie Divinae consortium naturae [1624] (15 augustus 1971).

Een dergelijke bepaling wil de noodzaak onderstrepen om duidelijk de oriëntatie te bevestigen die wordt aangegeven door het Motu Proprio, die in de liturgische boeken door de pausen Paulus VI en Johannes Paulus II uitgevaardigd, in overeenstemming met de decreten van het Tweede Vaticaans Concilie, de enige uitdrukking ziet van de lex orandi van de Romeinse ritus. vgl: Traditionis Custodes [[[8332|1]]]

Bij de toepassing van wat is beschikt, moet ervoor gezorgd worden om al degenen die verbonden zijn met de voorgaande wijze van vieren te begeleiden naar een volledig begrip van de waarde van de viering in de rituele vorm die ons is gegeven door de hervorming van de Tweede Vaticaans Concilie, door middel van een adequate vorming die ons laat ontdekken hoe zij getuigt van een ongewijzigd geloof, een uitdrukking van een vernieuwde ecclesiologie, een primaire bron van spiritualiteit voor het christelijk leven.

Traditionis Custodes [8332]

Art. 3. [8332|3] Episcopus, in dioecesibus ubi adhuc unus vel plures coetus celebrant secundum Missale antecedens instaurationem anni 1970:

§ 1. certior fiat coetus illos auctoritatem ac legitimam naturam instaurationis liturgicae, normarum Concilii Vaticani II Magisteriique Summorum Pontificum non excludere;

Op de voorgelegde vraag:

Als een priester, aan wie het gebruik van het Missale Romanum van 1962 is toegestaan, de geldigheid en legitimiteit van de concelebratie niet erkent - en weigert met name te concelebreren tijdens de Chrismamis - kan hij dan van deze tegemoetkoming gebruik blijven maken?

Wordt geantwoord:

Ontkennend.

Voordat de bisschop echter de concessie herroept om gebruik te maken van het Missale Romanum van 1962, tracht de bisschop een broederlijke dialoog met de priester tot stand te brengen; zich te overtuigen dat een dergelijke houding de geldigheid en legitimiteit van de liturgische hervorming, van de besluiten van het Tweede Vaticaans Concilie en van het leergezag van de Pausen niet uitsluit; en hem te begeleiden om de waarde van de concelebratie te begrijpen, vooral tijdens de Chrismamis.

Toelichting.

Het art. 3 § 1 [8332|3] van het Motu Proprio Traditionis Custodes [8332] vraagt de diocesane Bisschop na te gaan of de groepen die hebben verzocht om te vieren met het Missale Romanum van 1962 "de geldigheid en legitimiteit van de liturgische hervorming, van de besluiten van het Tweede Vaticaans Concilie en van het Leergezag van de Opperste Pausen niet uitsluiten".

De heilige Paulus herinnert de gemeenschap van Korinthe er krachtig aan dat zij de eenheid moet beleven als een noodzakelijke voorwaarde om te kunnen deelnemen aan de eucharistische tafel. (1 Kor. 11, 17-34) [[b:1 Kor. 11, 17-34]]

In de Brief [8333] gezonden aan de Bisschoppen van de hele wereld om de tekst van het Motu Proprio Traditionis Custodes [8332] te begeleiden, drukt de Heilige Vader zich als volgt uit: “Aangezien 'de liturgische handelingen geen particuliere handelingen zijn, maar vieringen van de Kerk, die is sacrament van eenheid' vgl: Sacrosanctum Concilium [[[570|26]]], dienen zij te worden gerealiseerd in gemeenschap met de Kerk. Terwijl het Tweede Vaticaans Concilie de externe banden van de inlijving in de Kerk - de belijdenis van het geloof, de sacramenten, de gemeenschap - herbevestigde, meende zij met de heilige Augustinus dat het een voorwaarde voor het heil is om in de Kerk te blijven, niet slechts "met het lichaam", maar ook “met het hart”. vgl: Lumen Gentium [[[617|14]]]" Presentatie van het Motu Proprio Traditionis Custodes over de Romeinse liturgie van voor de hervorming van 1970 [[8333|6]]

De uitdrukkelijke wens om niet deel te nemen aan de concelebratie, in het bijzonder aan de Chrismamis, lijkt een gebrek uit te drukken zowel van aanvaarding van de liturgische hervorming als van ecclesiale gemeenschap met de Bisschop, noodzakelijke vereisten voor de concessie om te vieren met het Missale Romanum van 1962.

Voordat de bisschop echter de concessie herroept om het Missale Romanum van 1962 te gebruiken, biede hij evenwel de priester de tijd die nodig is voor een oprechte dialoog over de diepere beweegredenen die hem ertoe brengen de waarde van de concelebratie niet te erkennen, vooral tijdens de Mis voorgezeten door de Bisschop, en nodige hij hem uit om in het welsprekende gebaar van de concelebratie die ecclesiale gemeenschap te beleven die een noodzakelijke voorwaarde is om te kunnen deelnemen aan de tafel van het eucharistisch offer.

Traditionis Custodes [8332]

Art. 3. [8332|3] Episcopus, in dioecesibus ubi adhuc unus vel plures coetus celebrant secundum Missale antecedens instaurationem anni 1970:

(...)

§ 3. constituat, in loco statuto, dies quibus celebrationes eucharisticae secundum Missale Romanum a sancto Ioanne XXIII anno 1962 promulgatum permittuntur. His in celebrationibus, lectiones proclamentur lingua vernacula, adhibitis Sacrae Scripturae translationibus ad usum liturgicum ab unaquaque Conferentia Episcoporum approbatis;

Op de voorgelegde vraag:

Is het bij de Eucharistieviering waarbij gebruik wordt gemaakt van het Missale Romanum van 1962, mogelijk om de volledige tekst van de Bijbel te gebruiken voor de lezingen, waarbij de perikopen worden gekozen die in genoemd missaal zijn aangegeven?

Wordt geantwoord:

Bevestigend.

Toelichting.

Het art. 3 § 3 [8332|3] van het Motu Proprio Traditionis Custodes [8332] bepaalt dat de lezingen in de volkstaal worden verkondigd, met gebruikmaking van de vertalingen van de Heilige Schrift voor liturgisch gebruik, goedgekeurd door de respectievelijke Bisschoppenconferenties.

Aangezien de teksten van de lezingen in het missaal zelf zijn opgenomen, en daarom het boek van het Lectionarium niet bestaat, moet men, om in acht te nemen wat in het Motu Proprio [8332] is beschikt, noodzakelijkerwijs zijn toevlucht nemen tot het boek van de Heilige Schrift in de vertaling die door de Bisschoppenconferenties is goedgekeurd voor liturgisch gebruik, waarbij de perikopen worden gekozen die zijn aangegeven in het Missale Romanum van 1962.

Geen enkele publicatie van Lectionaria in de volkstaal die de cyclus van lezingen van de voorgaande ritus weergeeft, mag worden toegestaan.

Er moet aan worden herinnerd dat het huidige Lectionarium een van de kostbaarste vruchten is van de liturgische hervorming van het Tweede Vaticaans Concilie. De publicatie van het Lectionarium, naast het afschaffen van het "alomvattende" Missale Romanum van 1962 om terug te keren naar de oude traditie van een boek dat behoort bij elk dienstwerk, realiseert de uitgesproken wens van Sacrosanctum Concilium, n. 51 [570|51]: "Om het voedsel van Gods woord voor de gelovigen overvloediger te maken, moeten de schatten van de Bijbel in ruimere mate worden geopend, en wel zó, dat binnen een bepaald aantal jaren de voornaamste delen van de heilige Schrift aan het volk worden voorgelezen."

Traditionis Custodes [8332]

Art. 4. [8332|4] Presbyteri ordinati post has Litteras Apostolicas Motu Proprio datas promulgatas, celebrare volentes iuxta Missale Romanum anno 1962 editum, petitionem formalem Episcopo dioecesano mittere debent, qui, ante concessionem, a Sede Apostolica licentiam rogabit.

Op de voorgelegde vraag:

Moet de diocesane Bisschop om de priesters die worden gewijd na de publicatie van het Motu Proprio Traditionis Custodes [8332] toe te kunnen staan te vieren met het Missale Romanum van 1962, geautoriseerd zijn door de Apostolische Stoel? vgl: Traditionis Custodes [[[8332|4]]]

Wordt geantwoord:

Bevestigend.

Toelichting.

De Latijnse tekst (welke officiële referentietekst is), in artikel 4 [8332|4], zegt het volgende: "Presbyteri ordinati post has Litteras Apostolicas Motu Proprio datas promulgatas, celebrare volentes iuxta Missale Romanum anno 1962 editum, petitionem formalem Episcopo dioecesano mittere debent, qui, ante concessionem, a Sede Apostolica licentiam rogabit".

Het gaat niet louter om een consultatie, maar een noodzakelijke machtiging die aan de diocesane Bisschop wordt gegeven door de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten [d:108] die, voor aangelegenheden die binnen haar bevoegdheid vallen, het gezag van de Heilige Stoel uitoefent. vgl: Traditionis Custodes [[[8332|7]]]

Slechts na ontvangst van deze toestemming kan de diocesane Bisschop de priesters die na de publicatie van het Motu Proprio [8332] (16 juli 2021) zijn gewijd, machtigen om te vieren met het Missale Romanum van 1962.

Deze norm is bedoeld om de diocesane Bisschop te helpen bij het beoordelen van een dergelijk verzoek: zijn onderscheiding zal naar behoren in aanmerking worden genomen door de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten [d:108].

Het Motu Proprio [8332] drukt duidelijk de wil uit om als enige uitdrukking van de lex orandi van de Romeinse ritus te erkennen dat wat opgenomen is in de liturgische boeken die zijn uitgevaardigd door de heilige pausen Paulus VI en Johannes Paulus II, in overeenstemming met de decreten van het Tweede Vaticaans Concilie: het is daarom absoluut wenselijk dat priesters gewijd na de publicatie van het Motu Proprio [8332] dit verlangen van de Heilige Vader delen.

Verlangend om voortvarend voort te gaan in de richting die door paus Franciscus is aangegeven, worden alle vormingswerkers van de seminaries aangemoedigd om de toekomstige diakens en priesters te vergezellen bij het begrijpen en ervaren van de rijkdom van de liturgische hervorming die door het Tweede Vaticaans Concilie werd gewenst: zij heeft alle elementen van de Romeinse ritus weten te waarderen en heeft - zoals de concilievaders hoopten - de volledige, bewuste en actieve deelname van het hele volk van God aan de liturgie bevorderd vgl: Sacrosanctum Concilium [[[570|14]]], de primaire bron van authentieke christelijke spiritualiteit.

Traditionis Custodes [8332]

Art. 5. [8332|5] Presbyteri, qui iam secundum Missale Romanum anno 1962 editum celebrant, ab Episcopo dioecesano licentiam rogabunt ad hanc facultatem servandam.

Op de voorgelegde vraag:

Kan de toestemming om te vieren met gebruikmaking van het Missale Romanum van 1962 worden verleend ad tempus?

Wordt geantwoord:

Bevestigend.

Toelichting.

De mogelijkheid om het gebruik van het Missale Romanum van 1962 toe te staan voor een bepaalde tijd - met de duur die de diocesane bisschop passend acht - is niet alleen mogelijk, maar ook aanbevolen: het einde van de gedefinieerde periode biedt de mogelijkheid om vast te stellen dat alles in overeenstemming is met de oriëntatie die is vastgesteld door het Motu Proprio [8332]. De uitkomst van deze evaluatie kan aanleiding geven tot verlenging of schorsing van de concessie.

Op de voorgelegde vraag:

Is de door de diocesane Bisschop verleende faculteit om te vieren met gebruikmaking van het Missale Romanum van 1962, alleen geldig voor het territorium van zijn bisdom?

Wordt geantwoord:

Bevestigend.

Op de voorgelegde vraag:

Moet de plaatsvervanger bij afwezigheid of verhindering van de bevoegde priester ook een formele volmacht hebben?

Wordt geantwoord:

Bevestigend.

Op de voorgelegde vraag:

Moeten diakens en aangestelde bedienaren die deelnemen aan de viering gebruikmakend van het Missale Romanum van 1962, toestemming hebben van de diocesane Bisschop?

Wordt geantwoord:

Bevestigend.

Op de voorgelegde vraag:

Kan een priester die bevoegd is om te vieren met het Missale Romanum van 1962 en die vanwege zijn ambt (parochiepriester, kapelaan, ...), ook de feestdagen viert met het Missale Romanum van de hervorming van het Tweede Vaticaans Concilie, bineren met gebruikmaking van het Missale Romanum van 1962?

Wordt geantwoord:

Ontkennend.

Toelichting.

De pastoor of kapelaan die - ter vervulling van zijn ambt - op de weekdagen viert met het huidige Missale Romanum, de enige uitdrukking van de lex orandi van de Romeinse ritus, kan niet bineren door te vieren met het Missale Romanum van 1962, noch met een groep, noch privé.

Het is niet mogelijk om de binatie toe te staan daar er geen "gerechtvaardigde reden" of "pastorale noodzaak" bestaat zoals verlangd door canon 905 § 2 [30|905]: het recht van de gelovigen om de Eucharistie te vieren wordt in het geheel niet ontzegd, aangezien hen de mogelijkheid wordt geboden om deel te nemen aan de Eucharistie in zijn huidige rituele vorm.

Op de voorgelegde vraag:

Kan een priester die bevoegd is om met het Missale Romanum van 1962 te vieren, diezelfde dag met hetzelfde missaal vieren voor een andere groep gelovigen die toestemming heeft gekregen?

Wordt geantwoord:

Ontkennend.

Toelichting.

Het is niet mogelijk om de binatie toe te staan daar er geen "gerechtvaardigde reden" of "pastorale noodzaak" bestaat zoals verlangd door canon 905 § 2 [30|905]: het recht van de gelovigen om de Eucharistie te vieren wordt geenszins ontkend, aangezien hen de mogelijkheid wordt geboden deel te nemen aan de Eucharistie in zijn huidige rituele vorm.