“Mijn juk is zacht en mijn last is licht”. (Mt. 11, 30)

"Mijn juk is zacht en mijn last is licht" (Mt. 11, 30) [b:Mt. 11, 30].

De woorden van Jezus tot de leerlingen die we zojuist hebben gehoord, helpen ons de belangrijkste boodschap van deze plechtigheid te begrijpen. In zekere zin kunnen we ze inderdaad beschouwen als een prachtige synthese van het hele bestaan van Pater Pio van Pietrelcina, vandaag heilig verklaard.

Het evangelische beeld van het "juk" roept de vele beproevingen op waarmee de nederige capucijn van San Giovanni Rotondo te maken kreeg. Vandaag beschouwen we in hem hoe zacht het "juk" van Christus is en hoe licht zijn last werkelijk is wanneer deze met trouwe liefde wordt gedragen. Het leven en de missie van Padre Pio getuigen dat moeilijkheden en pijnen, indien aanvaard uit liefde, veranderen in een bevoorrecht pad van heiligheid, dat vooruitzichten opent op een groter goed dat alleen bekend is bij de Heer.

“Mij moge God ervoor bewaren op iets anders te roemen dan op het kruis van onze Heer Jezus Christus" (Gal. 6, 14) [b:Gal. 6, 14].

Is het niet juist het "roemen op het kruis" dat het meest schittert in Padre Pio? Hoe actueel is de spiritualiteit van het kruis dat de nederige capucijn van Pietrelcina beleefde! Onze tijd moet diens moed hervinden om ons hart te openen voor de hoop.

Gedurende zijn hele leven zocht hij een groeiende vereenzelviging met de gekruisigde Christus, aangezien hij een heel duidelijk besef had dat hij geroepen was om op een bijzondere manier mee te werken aan het verlossingswerk. Zonder deze constante verwijzing naar het kruis kan zijn heiligheid niet worden begrepen.

In Gods plan vormt het kruis het ware heilsinstrument voor de gehele mensheid en de weg die de Heer uitdrukkelijk voorstelt aan hen die Hem willen volgen. (Mt. 16, 24) [[b:Mt. 16, 24]] De heilige broeder uit Gargano begreep dat heel goed, die op het feest van de Tenhemelopneming van 1914 schreef: "Om ons uiteindelijke doel te bereiken, is het noodzakelijk om de goddelijke Gids te volgen, die de uitverkoren ziel slechts wil leiden langs het pad dat Hij heeft afgelegd, dat wil zeggen langs het pad van de zelfverloochening en van het kruis". II, blz. 155 [[8386]]

“Ik, de Heer, schenk genade" (Jer. 9, 23) [b:Jer. 9, 23].

Padre Pio was een edelmoedige uitdeler van de goddelijke barmhartigheid, die zich voor iedereen beschikbaar stelde middels bijstand, geestelijke leiding en vooral de bediening van het sacrament van boete. Tijdens mijn jeugd had ook ik het voorrecht om te profiteren van zijn beschikbaarheid voor de boetelingen. Het dienstwerk van de biechtstoel, dat een van de onderscheidende kenmerken van zijn apostolaat vormt, trok ontelbare menigten gelovigen naar het klooster van San Giovanni Rotondo. Hoewel die bijzondere biechtvader de pelgrims ogenschijnlijk hard behandelde, keerden zij, zich bewust van de ernst van de zonde en oprecht berouwvol, bijna altijd terug om de verzoenende omhelzing van de sacramentele vergeving te ontvangen.

Moge zijn voorbeeld de priesters aanmoedigen om dit dienstwerk met vreugde en volharding te beoefenen, dat ook vandaag zo belangrijk is, zoals ik vorig jaar ter gelegenheid van Witte Donderdag heb bevestigd in de Brief aan de Priesters [4601].

“Gij zijt mijn Heer, mijn geluk. Boven U is er geen." (Ps. 16, 2) [b:Ps. 16, 2]

Zo hebben we gezongen in de Antwoordpsalm. Met deze woorden nodigt de nieuwe heilige ons uit om God boven alles te stellen, om Hem als ons enige en hoogste goed te beschouwen.

Inderdaad, de uiteindelijke reden voor de apostolische werkzaamheid van Padre Pio, de diepe wortel van zo'n grote geestelijke vruchtbaarheid, is te vinden in de innige en constante vereniging met God, waarvan de lange uren doorgebracht in gebed en in de biechtstoel welsprekende getuigenissen waren. Hij was gewoon te herhalen: "Ik ben een arme broeder die bidt", ervan overtuigd dat "gebed het beste wapen is dat we hebben, een sleutel die het Hart van God opent." Dit fundamentele kenmerk van zijn spiritualiteit zet zich voort in de door hem opgerichte "gebedsgroepen" die de Kerk en de samenleving de formidabele bijdrage bieden van onophoudelijk en vertrouwvol gebed. Naast het gebed onderhield Pater Pio een intense liefdadigheidsactiviteit, waarvan de Casa Sollievo della Sofferenza, het "Huis voor de verlichting van het lijden" een buitengewone uitdrukking is. Gebed en naastenliefde: dat is een zeer concrete synthese van het onderricht van Padre Pio dat vandaag aan iedereen opnieuw wordt voorgesteld.

“Ik dank u, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat (...) Gij deze dingen hebt geopenbaard aan kleinen" (Mt. 11, 25) [b:Mt. 11, 25].

Hoe geschikt zijn deze woorden van Jezus wanneer we ze op u toepassen, nederige en beminde Padre Pio!

Leer ons ook, wij vragen u, de nederigheid van hart, om te worden gerekend tot de kleinen van het Evangelie, aan wie de Vader beloofde de mysteries van zijn koninkrijk te openbaren.

Help ons bidden zonder ooit moe te worden, met de zekerheid dat God weet wat we nodig hebben, voordat we erom vragen.

Verkrijg voor ons een blik van geloof die ons snel het gelaat van Jezus zelf laat herkennen in de armen en in degenen die lijden.

Steun ons in het uur van de strijd en beproeving en laat ons, als we vallen, de vreugde ervaren van het sacrament van vergeving.

Draag op ons over uw tedere toewijding aan Maria, Moeder van Jezus en onze Moeder.

Vergezel ons op de aardse pelgrimstocht naar het zalig vaderland dat ook wij hopen te bereiken om voor eeuwig de heerlijkheid van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest te aanschouwen. Amen.