“De barmhartigheid van de Heer gaat uit naar alle vlees” (Sir. 18, 13)

(Red.: als toelichting en uitwerking op het recente Motu Proprio Traditionis Custodes [8332] van Paus Franciscus onderstaand Communique)

De generaal overste Andrzej Komorowski FSSP en de andere hoofden van de verschillende Ecclesia Dei gemeenschappen hebben elkaar de voorbije week ontmoet in Courtalain, Frankrijk en schreven een communiqué gericht aan de bisschoppen van Frankrijk – niet aan de Heilige Stoel of de universele Kerk. Deze verklaring doet nu breed de ronde online maar wij wensten de verklaring hier opnieuw te publiceren te samen met de beperkte verheldering omtrent het doelpubliek ervan (https://fssp.com/the-missive/)

“De barmhartigheid van de Heer gaat uit naar alle vlees” (Sir. 18, 13) [b:Sir. 18, 13]

De ondergetekende Instituten willen vooral hun liefde voor de Kerk en hun trouw aan de Heilige Vader opnieuw uitspreken. Deze filiale liefde wordt vandaag vermengd met een groot lijden. Wij voelen ons verdacht gemaakt, aan de kant geschoven, verbannen. Nochtans herkennen wij ons niet in de beschrijving uit de brief [8333] die het motu proprio Traditionis Custodes [8332] van 16 juli 2021 vergezelt.

“Als wij beweren zonder zonde te zijn, ...” (1 Joh. 1, 8) [b:1 Joh. 1, 8]

Wij beschouwen ons geenszins als de “ware Kerk”. Integendeel, wij zien in de katholieke Kerk onze Moeder waarin wij heil en geloof vinden. Wij zijn op loyale wijze onderworpen aan de jurisdictie van de Opperherder en van de diocesane bisschoppen zoals aangetoond wordt door onze goede relaties in de bisdommen (en door de functies van lid van de priesterraad, archivaris, kanselier of officiaal die aan onze leden zijn toevertrouwd) en door het resultaat van canonieke of apostolische visitaties in de afgelopen jaren. Wij herbevestigen onze aanhankelijkheid aan het leergezag (met inbegrip van het leergezag van Vaticanum II en volgend) overeenkomstig de katholieke leer van de instemming die ermee vereist is vgl: Lumen Gentium no. 25 [[[617|25]]] vgl: Catechismus van de Katholieke Kerk [[[1|891.892]]] zoals ook bewezen wordt door de talrijke studies en proefschriften van meerdere van onze leden de voorbije drieëndertig jaar.

Zijn er fouten begaan? Wij staan klaar om, zoals elke christen dit is, vergiffenis te vragen indien er enige buitensporigheid in taalgebruik of wantrouwen ten aanzien van het gezag zich heeft kunnen nestelen in deze of gene van onze leden. Wij staan klaar om ons te bekeren indien de geest van partijdigheid of trots onze harten bevlekt heeft.

“Vervul uw geloften aan de Allerhoogste” (Ps. 50, 14) [b:Ps. 50, 14]

Wij smeken dat er zich een menselijke dialoog moge openen, een persoonlijke dialoog vol van vertrouwen, één die ver af staat van ideologieën en de kilte van administratieve decreten. Wij zouden willen een persoon kunnen ontmoeten die voor ons het gelaat van de Moederlijkheid van de Kerk zal zijn. Wij zouden hem willen vertellen over lijden, de drama’s, de droefenis van zovele lekengelovigen over de gehele wereld, maar ook van priesters, religieuzen en religieuzes die hun leven hebben gegeven op basis van de woorden van pausen Johannes Paulus II en Benedictus XVI.

Men had hen beloofd dat “alle maatregelen zouden genomen worden om de identiteit van hun Instituten te garanderen in de volle eenheid met de katholieke Kerk”. Notitie 16 juni 1988 in.. Notitie 16 juni 1988 in Documentation catholique, no. 1966, p. 739 De eerste Instituten hebben dankbaar aanvaard de canonieke erkenning door de Heilige Stoel in volledige gehechtheid aan de traditionele pedagogieën van het geloof, in het bijzonder wat betreft de liturgie (gebaseerd op het Memorandum van 5 mei 1988 tussen kardinaal Ratzinger en aartsbisschop Lefèbvre). Dit plechtige engagement kreeg uitdrukking in het motu proprio Ecclesia Dei Adflicta [280] van 2 juli 1988 en vervolgens op onderscheiden wijze voor elk Instituut in hun oprichtingsdecreten en in hun definitief goedgekeurde constituties. De religieuzen, religieuzes en priesters betrokken in onze Instituten hebben geloften afgelegd of engagementen aangegaan overeenkomstig deze bepalingen.

Het is op deze manier dat zij, vertrouwend op het woord van de Opperherder, hun leven aan Christus hebben gegeven om de Kerk te dienen. Deze priesters, religieuzen en religieuzes hebben de Kerk gediend met toewijding en zelfopoffering. Kan men hen vandaag datgene ontnemen waarvoor ze zich geëngageerd hebben? Kan men hen onthouden van hetgeen de Kerk hen beloofd heeft bij monde van de pausen?

“Heb geduld met mij!” (Mt. 18, 29) [b:Mt. 18, 29]

Paus Franciscus “nodigt de pastores uit met genegenheid en sereen te luisteren, met het oprechte verlangen tot de kern van het drama van de personen door te dringen en hun standpunt te begrijpen om hen te helpen beter te leven en hun plaats in de Kerk te erkennen.”. Amoris Laetitia [[6271|312]] Wij verlangen ernaar de drama’s die wij beleven toe te vertrouwen aan het hart van een vader. We hebben nood aan luisteren en welwillendheid en niet aan veroordeling zonder voorafgaande dialoog.

Het harde oordeel creëert een gevoelen van onrechtvaardigheid en produceert rancune. Geduld verzacht de harten. Wij hebben tijd nodig.

Vandaag horen wij spreken over disciplinaire, apostolische visitaties van onze Instituten. Wij vragen broederlijke ontmoetingen waarin wij kunnen uitleggen wie wij zijn en de redenen geven waarom wij gehecht zijn aan bepaalde liturgische vormen. Wij verlangen boven alles een waarlijke menselijke en barmhartige dialoog: “Heb geduld met mij!”.

“Circumdate varietate” (Ps. 45, 10) [b:Ps. 45, 10]

Afgelopen 13 augustus bevestigde de Heilige Vader dat in liturgische aangelegenheden “eenheid niet uniformiteit is maar de veelvormige harmonie gecreëerd door de Heilige Geest.” Naar een intercongregationeel, intercultureel en rondtrekkend religieus leven [[8355|1]] Wij verlangen onze bescheiden bijdrage te leveren aan deze harmonieuze en verscheiden eenheid, in het bewustzijn dat, zoals Sacrosanctum Concilium [570] leert, “de liturgie het hoogtepunt is, waarop de activiteit van de Kerk zich richt, en tevens de bron, waaruit heel haar kracht voortkomt.” Sacrosanctum Concilium [[570|10]]

Met vertrouwen richten wij ons allereerst tot de bisschoppen van Frankrijk opdat een waarlijke dialoog zou van start gaan en opdat een bemiddelaar zou aangesteld worden die voor ons het menselijke gezicht is van deze dialoog. “Het is noodzakelijk oordelen te vermijden die geen rekening houden met de complexiteit van de verschillende situaties... Het gaat erom allen te integreren, men moet ieder helpen zijn eigen manier te vinden om deel te nemen aan de kerkgemeenschap, opdat hij zich ontvanger voelt van een onverdiende, onvoorwaardelijke en belangeloze barmhartigheid.” Amoris Laetitia [[6271|296-297]].

Courtalain (Frankrijk), 31 augustus 2021

Andrzej Komorowski, generaal-overste van de Priesterbroederschap van Sint-Petrus

Mgr Gilles Wach, algemene prior van het Instituut Christus Koning en Hogepriester

Luis Gabriel Barrero Zabaleta, generaal-overste van het Instituut van de Goede Herder

Louis-Marie de Blignières, generaal-overste van de Broederschap Sint-Vincent Ferrer

Gerald Goesche, generaal-provoost van het Instituut Philippus Neri

Antonius Maria Mamsery, generaal-overste van de Missionarissen van het Heilig Kruis

Louis-Marie de Geyer d’Orth, abt van de abdij Sainte-Madeleine te Barroux

Emmanuel-Marie Le Fébure du Bus, abt van de Chanoines de Lagrasse

Marc Guillot, abt van de abdij Sainte-Marie de la Garde

Moeder Placide Devillers, abdis van de abdij Notre-Dame de l’Annonciation du Barroux

Moeder Faustine Bouchard, Priores van de Chanoinesses d’Azille

Moeder Madeleine-Marie, Overste van de Adoratrices du Cœur Royal de Jésus Souverain Prêtre

• Bon: https://www.nd-chretiente.com/dotclear/index.php?post/2021/09/02/Communique-des-Superieurs-generaux-des-communautes-Ecclesia-Dei
• Vert.: J. Vijgen. Vertaald uit het Franse origineel

Zie ook: 17-07-2021: Nieuwe inkadering voor het gebruik van het Missaal van voor de hervorming van 1970 [n:4971]