Zuster, broeder, je bent er, laat Jezus je hart aankijken en genezen

Dierbare broeders en zusters, goeie dag!

In het Evangelie (Mc. 5, 21-43) [[b:Mc. 5, 21-43]] van vandaag, wordt Jezus geconfronteerd met twee van de meest dramatische situaties, dood en ziekte. Hij bevrijdt er twee mensen van: een meisje, dat sterft op het ogenblik dat haar vader de hulp van Jezus inroept, en een vrouw die al vele jaren aan bloedverlies lijdt. Jezus laat zich door ons verdriet en onze dood aanraken, en Hij bewerkt twee tekens van genezing om ons te zeggen dat noch verdriet noch de dood het laatste woord hebben. Hij zegt ons dat de dood niet het einde is. Hij overwint deze vijand, waarvan wij ons op ons eentje niet kunnen bevrijden.

Doch laten we ons, in deze tijd waarin ziekte altijd in het centrum van de actualiteit staat, op het andere teken concentreren, de genezing van de vrouw. Meer dan haar gezondheid, zijn het haar affecties die op het spel staan. Waarom? Zij heeft bloedverlies en wordt volgens de mentaliteit van de tijd, als onrein beschouwd. Het is een gemarginaliseerde vrouw, zij kan geen stabiele relaties hebben, geen echtgenoot, geen familie, geen normale sociale banden omdat zij “onrein” is; deze ziekte maakt haar “onrein”. Zij leeft alleen, met een gekwetst hart. Wat is de grootste ziekte in het leven? Kanker? Tuberculose? De pandemie? Nee. De grootste ziekte in het leven is gebrek aan liefde, er niet in slagen lief te hebben. Deze arme vrouw is zeker ziek door bloedverlies, maar met als gevolg: gebrek aan liefde, want zij kan niet sociaal omgaan met anderen. De genezing die het belangrijkst is, is die van de affecties. Maar hoe ze vinden? Wij kunnen even denken aan onze eigen affecties: zijn zij ziek of in goede gezondheid? Zijn zij ziek? Jezus kan ze genezen.

De geschiedenis van deze vrouw zonder naam – laten we haar zo noemen, de vrouw zonder naam – in wie wij ons allemaal kunnen terugvinden, geldt als voorbeeld. De tekst zegt dat zij veel behandelingen heeft ondergaan, “en haar gehele vermogen uitgegeven, maar zonder er baat bij te vinden; integendeel het was nog erger met haar geworden” (Mc. 5,26) [b:Mc. 5,26]. Hoe dikwijls werpen wij ons op verkeerde remedies om ons gebrek aan liefde te compenseren? Wij denken dat succes en geld ons gelukkig maken, maar liefde wordt niet gekocht, zij is gratuit. Wij vluchten in het virtuele, maar liefde is concreet. Wij aanvaarden ons niet zoals we zijn en verbergen ons achter uiterlijke opmaak, maar liefde is geen schijn. Wij zoeken oplossingen bij genezers om ons daarna zonder geld en zonder vrede te bevinden, zoals deze vrouw. Tenslotte kiest zij Jezus en begeeft zich tussen de menigte om Jezus’ mantel aan te raken. Deze vrouw zoekt met andere woorden rechtstreeks contact, fysisch contact met Jezus. Vooral in onze tijd heeft men begrepen hoe belangrijk contact en relaties zijn. Dat is ook zo voor Jezus: soms zijn wie niet tevreden met het onderhouden van een voorschrift en het herhalen van gebeden – zo dikwijls als papegaaien – de Heer verwacht trouwens dat wij Hem ontmoeten, dat wij ons hart voor Hem openen, dat wij Zijn mantel aanraken zoals die vrouw … om te genezen. Want door vertrouwelijk te zijn met Jezus, worden wij in onze affecties genezen.

Dat is wat Jezus wil. We kunnen namelijk lezen dat Jezus rond zich keek om te weten wie Hem had aangeraakt, zelfs al drong de menigte van alle kanten op, zoals de leerlingen deden opmerken. Doch, Jezus wil weten wie Hem aangeraakt heeft. Zo is de blik van Jezus: er is zo veel volk, maar Hij gaat op zoek naar een gelaat en een hart vol geloof. Jezus kijkt niet naar het geheel, zoals wij, maar naar de mens. Hij staat niet stil bij de kwetsuren en fouten uit het verleden, maar Hij kijkt verder dan de zonden en vooroordelen. Wij hebben allemaal een geschiedenis en ieder van ons kent er in zijn binnenste goed de slechte dingen van. Maar Jezus kijkt ernaar om ze te genezen. Wij daarentegen, kijken graag naar het verkeerde van de anderen. Hoe dikwijls vervallen wij in roddelpraat, in kwaadspreken? Jezus niet, die altijd kijkt naar de manier waarop Hij ons kan redden, Hij kijkt naar het heden, de goede wil en niet naar onze slechte geschiedenis. Jezus gaat verder dan de zonden, verder dan de vooroordelen. Hij staat niet stil bij de schijn, Jezus gaat naar het hart. En Hij geneest juist iemand die door iedereen verworpen was, een onreine. Hij noemt Haar teder “dochter” (Mc. 5,34) [b:Mc. 5,34] – de stijl van Jezus is nabijheid, medelijden en tederheid: “Dochter …” en Hij looft Haar geloof, en geeft haar zo terug vertrouwen in zichzelf.

Zuster, broeder, je bent er, laat Jezus je hart aankijken en genezen. Ook ik moet dat doen: moge Jezus naar mijn hart kijken en het genezen. En als je Zijn tedere blik al ervaren hebt, doe Hem dan na, doe zoals Hij. Kijk rondom u: je zal veel mensen zien die naast je leven en zich gekwetst voelen en alleen, zij hebben er nood aan zich bemind te voelen. Doe de stap. Jezus vraagt je een blik die niet bij de buitenkant blijft staan, maar die naar het hart gaat. Een blik die niet oordeelt – laat ons ophouden anderen te beoordelen – Jezus vraagt ons een blik zonder oordeel, maar verwelkomend. Openen wij ons hart om de anderen te verwelkomen. Want alleen liefde geneest het leven.

Moge de Maagd Maria, Troosteres van de bedroefden, ons helpen een gebaar van tederheid te geven aan de gekwetste harten die wij op onze weg ontmoeten. En niet oordelen, niet oordelen over iemands persoonlijke of sociale realiteit. God houdt van iedereen! Niet oordelen, laat de anderen leven en probeer hen met liefde te benaderen.