De Heilige Geest brengt sterkte en vrijheid

Dierbare broeders en zusters, goeie dag!

Het boek van de Handelingen van de Apostelen (Hand. 2, 1-11) [b:Hand. 2, 1-11] verhaalt wat in Jeruzalem gebeurt, vijftig dagen na het Pasen van Jezus. De leerlingen waren bijeen in het cenakel en de Heilige Maagd Maria was bij hen. De verrezen Heer had hun gezegd in de stad te blijven tot zij uit den hoge de gave van de Heilige Geest zouden ontvangen. En dat gebeurt door “gedruis” dat plots uit de hemel komt, als “een hevige wind” die het huis vult waar zij gezeten waren. (Hand. 2, 2) [[b:Hand. 2, 2]] Het gaat dus om een reële ervaring, maar ook een symbolische. Het is iets dat gebeurt maar dat ons ook een symbolische boodschap brengt voor heel ons leven.

Deze ervaring geeft te kennen dat de Heilige Geest als een sterke en vrije wind is, dat wil zeggen dat Hij ons sterkte en vrijheid brengt: een sterke en vrije wind. Hij kan niet gecontroleerd worden, tegen gehouden, noch gemeten; en men kan nog minder Zijn richting voorzien. Hij laat zich niet door onze menselijke eisen inkaderen – wij proberen de dingen altijd een kader te geven – Hij laat zich niet door onze plannen en vooroordelen opsluiten. De Geest komt voort uit God de Vader en uit Zijn Zoon Jezus Christus en breekt door in de Kerk – over ieder van ons – door leven te geven aan onze geest en ons hart. Zoals het Credo zegt: “die Heer is en het leven geeft”. Hij heeft de heerschappij omdat Hij God is en omdat Hij leven geeft.

Op de dag van Pinksteren waren de leerlingen van Jezus nog gedesoriënteerd en beangstigd. Zij hadden de moed nog niet om naar buiten te gaan, openlijk. Dat overkomt ons soms ook. Wij verkiezen tussen de beschermende muren van ons milieu te blijven. Maar de Heer weet hoe ons te bereiken en de deur van ons hart te openen. Hij zendt de Heilige Geest over ons, die ons omhult en al onze aarzelingen overwint, die onze verdedigingsmuren neerhaalt, die onze valse zekerheden uit elkaar haalt. De Geest maakt nieuwe schepselen van ons, zoals Hij het die dag met de apostelen deed: Hij vernieuwt ons, als nieuwe schepselen.

Na de Heilige Geest ontvangen te hebben, waren zij niet meer zoals voordien – Hij heeft hen veranderd – zij zijn naar buiten gegaan, zonder vrees en zij begonnen Jezus te verkondigen, te verkondigen dat Jezus verrezen is, dat de Heer met ons is, en op zo een manier dat iedereen hen in zijn eigen taal kon verstaan. Want de Geest is universeel, Hij wist de culturele verschillen, de verschillen in denken, niet uit, nee, Hij is er voor iedereen, en iedereen begrijpt Hem in zijn eigen cultuur, in zijn eigen taal. De Geest verandert het hart, Hij verruimt de blik van de leerlingen. Hij maakt hen bekwaam om aan iedereen de grote werken van God mee te delen, en dit zonder beperking, over de culturele en religieuze grenzen heen waarachter zij gewoon waren te denken en te leven. Hij maakt de apostelen bekwaam de anderen te bereiken met respect voor hun luister- en begripsvermogen, in ieders cultuur en taal (Hand. 2, 5-11) [[b:Hand. 2, 5-11]] Met andere woorden, de Heilige Geest brengt verschillende mensen met elkaar in relatie en realiseert zo de eenheid en universaliteit van de Kerk.

Vandaag spreekt deze waarheid, deze realiteit van de Heilige Geest tot ons waar kleine groeperingen in de Kerk verdeeldheid zoeken en zich van de anderen willen afscheiden. Dat is de Geest van God niet. De Geest van God is harmonie, eenheid, Hij brengt de verschillen tot eenheid. Een goede kardinaal die aartsbisschop van Genua was, zei dat de Kerk als een rivier is : belangrijk is erin te blijven, het heeft weinig belang of je een beetje aan die kant of aan gene kant bent, de Heilige Geest maakt één. Hij nam het beeld van een rivier. Belangrijk is binnen te blijven, in de eenheid van de Kerk, en niet te kijken naar de bekrompenheden die een beetje hier en een beetje daar zijn, of je op die manier bidt of op een andere … Dat is God niet. De Kerk is voor iedereen, zoals de Heilige Geest op de dag van Pinksteren heeft getoond.

Vragen wij vandaag aan de Heilige Maagd, Moeder van de Kerk, dat Zij ten beste zou spreken opdat de Heilige Geest overvloedig zou neerdalen, het hart van de gelovigen zou vervullen en in allen het vuur van Zijn liefde zou ontsteken.

Ná het bidden van het Regina Caeli
Ik vertrouw u allen toe te bidden voor de situatie in Colombia, die zorgwekkend blijft. Op dit hoogfeest van Pinksteren bid ik dat het geliefde Colombiaanse volk in staat zal zijn de gaven van de Heilige Geest te aanvaarden, zodat door middel van een serieuze dialoog rechtvaardige oplossingen kunnen worden gevonden voor de vele problemen waaronder vooral de armste mensen te lijden hebben als gevolg van de pandemie. Ik roep iedereen op om, uit humanitaire overwegingen, bij de uitoefening van het recht op vreedzaam protest gedrag te vermijden dat schadelijk is voor de bevolking

Wij bidden ook voor de inwoners van de stad Goma, in de Democratische Republiek Congo, die gedwongen waren te vluchten vanwege de uitbarsting van de grote vulkaan Nyiragongo.

Morgen vieren de katholieke gelovigen in China het feest van de Heilige Maagd Maria, Hulp der Christenen en hemelse patrones van hun grote land. De Moeder van de Heer en van de Kerk wordt met bijzondere toewijding vereerd in het heiligdom van Sheshan in Sjanghai en wordt door de christelijke gezinnen ijverig aangeroepen in de beproevingen en de hoop van het dagelijkse leven. Hoe goed en hoe noodzakelijk is het dat de leden van een christelijk gezin en een christelijke gemeenschap steeds meer verenigd worden in liefde en geloof! Zo kunnen ouders en kinderen, grootouders en kinderen, herders en gelovigen het voorbeeld volgen van de eerste leerlingen, die op het Pinksterfeest verenigd waren in gebed met Maria, terwijl zij wachtten op de heilige Geest. Ik nodig u daarom uit om de christelijke gelovigen in China, onze dierbare broeders en zusters, die ik in het diepst van mijn hart draag, met vurig gebed te begeleiden. Moge de Heilige Geest, de hoofdpersoon van de zending van de Kerk in de wereld, hen leiden en helpen om dragers van de Blijde Boodschap te zijn, getuigen van goedheid en naastenliefde, en bouwers van gerechtigheid en vrede in hun thuisland.

En nu we het toch hebben over het feest van morgen, Maria Hulp der Christenen, een gedachte voor de Salesianen, die zoveel, zo veel doen in de Kerk voor de meest verwijderden, voor de meest gemarginaliseerden, voor de jeugd. Moge de Heer hen zegenen en hen voortbrengen met vele heilige roepingen!

{...}